C++: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to 77.253.14.230. Autor wycofanej wersji to 77.253.8.207.)
Linia 11: Linia 11:
* '''[[pieniądze|pieniędzy]]''' – przydają się na honorarium dla znajomego informatyka, kiedy braknie nam świętej cierpliwości.
* '''[[pieniądze|pieniędzy]]''' – przydają się na honorarium dla znajomego informatyka, kiedy braknie nam świętej cierpliwości.


----
==Kompilatory(komlikatory)==
Tzn. Jak znalezc najlepszy komplikator.
Najlepszy to znaczy najkomplikujący kompilator.
Visual C++ Ma wielką zaletę wywala ponad 50 bledów (nie ma ograniczenia) i ma nieczytelne objasnienia + i +.
Dla fanów okienek +.Jest bardzo kolorowy -.
Zawiera duzo pamieci -.
Razem 1+.
Devc++.
Nikt nie wie kto to zrobil ani czym.
Naukowcy podejrzewają ze zostal zrobiony w paincie+.
Wywala bledy ok 60+.Nieczytelne niekolorowy +.
Minusy nie okienkowy-.
Razem 2+.
Wygral DEvc++
==Początki nauki C++==
==Początki nauki C++==
Koniecznie trzeba wtedy napisać program, który wyświetli nam w konsoli/terminalu napis ''Hello, world'' (opcjonalnie ''Spieprzaj, dziadu''). Oto jego [[kod źródłowy]] wraz z komentarzami:
Koniecznie trzeba wtedy napisać program, który wyświetli nam w konsoli/terminalu napis ''Hello, world'' (opcjonalnie ''Spieprzaj, dziadu''). Oto jego [[kod źródłowy]] wraz z komentarzami:
Linia 45: Linia 30:
int main()
int main()
{
{
const int w=5000000;//zmienna w ma wart. 5 mil.
const int w=5000000//zmienna w ma wart. 5 mil.
double tablica [w];//daje zeby bylo 5 mil. zmiennych ok. 400 mb :}.
double tablica [w];//daje zeby bylo 5 mil. zmiennych ok. 400 mb :}.
tablica[1]=1;//zabiera z tego 1 zmienna i daje jej wartosc 1
tablica[1]=1;//zabiera z tego 1 zmienna i daje jej wartosc 1
Linia 51: Linia 36:
tablica2[1]=0;//to samo
tablica2[1]=0;//to samo
double wynik[w];//wynik
double wynik[w];//wynik
wynik[1]=tablica2[1]+tablica[1];//oblicza dzialanie 1+1 bo sam nie umie
double wynik[1]=tablica2[1]+tablica[1];//oblicza dzialanie 1+1 bo sam nie umie
std::cout<<wynik[1];
std::cout<<wynik[1];
system("start c:/tibia");//rozpoczyna fascynujaca gre
system("start c:/tibia");//rozpoczyna fascynujaca gre
Linia 60: Linia 45:
Na koniec program ma ok. 1200 mb.
Na koniec program ma ok. 1200 mb.
Jesli go wlaczysz w kompillatorowym kompilatorze to ci sie wlaczy a potem moze zaciac bo za duzo zabiera pamieci:).
}
}



Wersja z 14:10, 22 lis 2008

Ten artykuł jest częścią cyklu naukowego języki komputerowe.

Języki programowania:


Inne języki komputerowe:


edytuj ten szablon

C++ – nowoczesne, wielofunkcyjne rozszerzenie języka C. W odróżnieniu od C opiera się nie na funkcjach, lecz na obiektach, co w połączeniu z typowymi dla C instrukcjami niskiego poziomu pozwala pisać programy 10E+5 do 10E+10 razy mniej czytelne niż w C. Składnia C++ jest aż tak nieczytelna, że dużo łatwiej domyślić się, do czego służy program po jego kodzie binarnym niż w źródle, tzw. cepie. Mało osób zna C++, lecz wszyscy C.

Czego potrzeba na początek?

Aby poznać trudy programowania (a przynajmniej podstawy), potrzeba następujących rzeczy:

  • komputera – pisanie programów na kartce jest więcej niż niewygodne;
  • kompilatora – jest to program, który spróbuje przetłumaczyć nasze wypociny na język zrozumiały dla komputera; Początkujący nazywają go "komplikatorem", jest to błędna nazwa, chociaż oddaje wiele prawdy.
  • świętej cierpliwości – przydatna, jeśli wciąż wyskakują nam błędy, a my nie potrafimy ich znaleźć. Jej brak skutkuje często zniszczeniem sprzętu przy pomocy głowy walącej w klawiaturę, nogi kopiącej jednostkę centralną, czy pięści rozbijającej monitor.
  • znajomego informatyka – przyda się, kiedy nam się uda zepsuć sprzęt lub system padnie dzięki naszym umiejętnościom programowania.
  • pieniędzy – przydają się na honorarium dla znajomego informatyka, kiedy braknie nam świętej cierpliwości.

Początki nauki C++

Koniecznie trzeba wtedy napisać program, który wyświetli nam w konsoli/terminalu napis Hello, world (opcjonalnie Spieprzaj, dziadu). Oto jego kod źródłowy wraz z komentarzami:

#include <iostream> /*dołącza bibliotekę iostream. Nikt nie wie, do czego to właściwie służy
Ilość osób, która wie, do czego to służy jest liczbą ujemną.*/
using namespace std; // prawdopodobnie służy to temu, byśmy mogli napisać program łatwo
int main() // to jest funkcja główna, czyli taki worek na wszystko. { cout << "Hello world"; /* oto standardowy strumień wyjścia. Zapamiętaj tę nazwę i formułę!
W cudzysłowie można napisać co się chce, w tym wspomniane wcześniej spieprzaj dziadu.*/ cin.get(); // to jest po to, by program w windowsowskiej konsoli się wyświetlił, a nie mignął. return 0; // Program zwraca takie samo zero, jakim sam jest od początku. }

Jak widać, choćby nie wiadomo, jak się człowiek starał, kod zawsze będzie zupełnie nieczytelny.
A oto program istoty grajacej w tibie kod źródłowy:

#include<iostream>
using namespace std;
int main() { const int w=5000000//zmienna w ma wart. 5 mil. double tablica [w];//daje zeby bylo 5 mil. zmiennych ok. 400 mb :}. tablica[1]=1;//zabiera z tego 1 zmienna i daje jej wartosc 1 double tablica2[w];//druga liczba tablica2[1]=0;//to samo double wynik[w];//wynik double wynik[1]=tablica2[1]+tablica[1];//oblicza dzialanie 1+1 bo sam nie umie std::cout<<wynik[1]; system("start c:/tibia");//rozpoczyna fascynujaca gre return 0; /*tibiak nie potrzebuje cin.get bo on to zobaczy tak czy siak bo w tibi przyzwyczjil swe oczy do
znikajacych cyferek*/ }

Na koniec program ma ok. 1200 mb. }

Schody

Schody w programowaniu C++ zaczynają się szybko, można wyróżnić wiele z nich, m.in.:

  • funkcje – dziwne twory umieszczane po dyrektywach preprocesora używane później w funkcji głównej main.
  • tablice – przez specjalistów zwane fachowo tabelami. Przechowują wiele zmiennych tego samego typu.
  • typy zmiennych – w C++ istnieje wiele typów zmiennych, a każda służy do czego innego. Większość osób, które porwały się na naukę tego języka poprzestaje na zmiennej typu int, ale i tak nie wie dokładnie, jaki ma ona zakres. Zaawansowani cepiarze znają typ float, jednak nie da się go opisać w kilku zdaniach, niektóre tysiąc-stronnicowe książki nie potrafią tego dobrze wytłumaczyć.
  • pętle – jak sama nazwa wskazuje, służy do zapętlania programu, by robił jedno i to samo do pewnego momentu. W praktyce wychodzi często, że do nieskończoności, tzn. aż komputer się zawiesi.
  • struktury – twory, których nikt nie potrafi stosować, a z założenia zbierają kilka informacji jednocześnie.
  • tablice struktur – połączenie tablic i struktur. Większość nie pojmuje nawet tych pierwszych, toteż nie ma sensu opisywać tego zagadnienia.

Wykorzystanie

  • Torturowanie uczniów w liceach z poszerzonym programem informatyki.
  • Zabawy w hackera.
  • Imponowanie nieoświeconym osobom płci żeńskiej umiejętnością programowania (u mężczyzn).
  • Odstraszanie nieoświeconych osobników płci męskiej umiejętnością programowania (u kobiet).

nn:C++