Niemcy

Niemcy (oficjalnie Republika Federalna Niemiec RFN, bądź Republika Masowa Federacyjna - Federacji Niemieckiej, RMF-FN) – Państwo położone gdzieś w środkowej Europie. Członek Unii Europejskiej, NATO, G8, oraz Organizacji Miłośników Czystego Piwa (OMCP).

Historia

Średniowieczny prototyp Żelaznego Krzyża

Pierwsze plemiona niemieckie przybyły do Europy w X wieku p.n.e. Było to wydarzenie nieprzypadkowe, a prymitywne ludy dążyły na nowe terytoria wiedzione żądzą jedzenia i walk. Obie te potrzeby szybko zaspokoili, głównie dzięki Imperium Rzymskiemu. Plemiona szybko się osiedliły, przetrzymując odwiedziny kuzynów i konkurencji. Dopiero podczas najazdu Hunów, wzmógł się delikatny nacisk na wodza, aby opuścić aktualne ziemie i pozbyć się zagrożenia. Decyzja o wędrówce na zachód była słuszna, gdyż obrona własnych ziem spadła na barki Rzymu i wschodnich sąsiadów. W nowym miejscu osadnicy szybko się rozgościli, choć nie na długo. Germanię podbili Frankowie (za co Niemcy oddali w 1940 roku) z wielką misją, której celem było ochrzczenie "barbarzyńców i pogan". Zadania tego podjął się pewien mnich, który wkrótce skończył jako męczennik. Pan Karol spuścił jeszcze mały łomot sasom i cała Germania od wschodu do zachodu była jego. Frankowie jednak nie byli tacy źli jak się wcześniej wydawało. Utorowali drogę do edukacji i stworzyli podwaliny nowego państwa.

Szansa na niepodległość pojawiła się podczas małej sprzeczki rodzinnej, między wnukami pana Karola. Po podziale Franków, Germanię przejął Ludwik, który władzą cieszył się dosyć długo. Po jego śmierci, królestwo wschodnio-frankijskie rozpadło się na mniejsze księstwa. Tłusty król na chwilę zjednoczył Franków, aby potem w widowiskowy sposób władzę stracić. Później rządy zmieniały się jak w kalejdoskopie. Ważnym władcą stał się Henryk Pająk (z gatunku ptaszników). Rozciągnął władzę, aż po Odrę. Zawarł tajemne układy z Węgrami, pomógł Czechom i zmusił władcę duńskiego do uległości. Jego następca Otton Psuiciel, zepsuł sojusz z Węgrami (wina ich najazdów), jednocześnie przykopując i psując powstanie Słowian. Był również zbyt ambitny co pokazał po koronacji na cesarza, przez zmianę nazwy państwa na Królestwo Niemieckie. Potem zdradzał objawy psychozy, a wręcz fanatycznej pobożności, tworząc Święte Cesarstwo Rzymskie. To przez niego Mieszko I musiał złożyć hołd.

Trzeci Otton był przyjaźniejszy, choć wciąż zdradzał objawy chrześcijańskiego fanatyzmu i lizusostwa. Cudem tylko zdobył władzę, gdyż na jego stanowisko ostrzył sobie już zęby jego wuj. Obijał się trochę w Stolicy Apostolskiej. Miał tam znajomości, więc korona przyszła szybko. W 1000 roku uczestniczył w zjeździe gnieźnieńskim, gdzie szybko podlizał się do Bolesława Chorobliwego, dając mu tytuł króla i artefakt w postaci zardzewiałej włóczni i gwożdzia. W zamian dostał wielbłąda i ramię zmarłego kapłana. Przyjaźń trwała krótko i władzę po Ottonie przejął jego kuzyn. Marzyły mu się wielkie podboje, a tymczasem dostał po łapach od Bolesława i wziął dłonie od Polski, tracąc jednocześnie kilka prowincji. Kolejni cesarze walczyli zarówno z Polską jak i Czechami, raz zwyciężając, raz przegrywając.

Kolejnym dominującym władcą był znowu Henryk, tym razem trzeci. Czterokrotnie sam podstawił marionetkę papieską, dzięki czemu uzyskał wpływy na Węgrzech i Chorwacji. Pokonał również wielkiego i złego Brzetysława. Papież po jego śmierci, mianował na cesarza jego sześcioletniego syna. Miał wielkiego pecha, bo gdy tylko zdobył władzę, już musiał ją sobie wydzierać z Sasami i papą Grzegorzem, za co obdarowany został klątwą. Biedak, upokorzony trzy dni stał pod Canossą w styczniu. Był boso, bo jego butki starły się podczas wędrówki przez góry.

Następnie w historii nie działo się nic co mogłoby zainteresować nie-historyków. Warto wspomnieć, że:

• Henryk V dostał od Polaków pod Hundsfeld.
• Po kilkunastu latach Polska składa hołd lenny.
• Podczas krucjaty, Fryderyk I utonął w rzece, co było wydarzeniem bardzo absurdalnym i wstydliwym na tle państw europejskich.
• Fryderyk II dwa razy został ekskomunikowany, a po nim (ikilku następcach) dochodzi do Wielkiego Bezkrólewia.

Po bezkrólewiu w Niemczech dochodzi do walk rodowych. Dzielnice sąsiadujące latały z rąk do rąk, nie mogąc znaleźć sobie prawowitego władcy. Karol IV ustanowił Niemcy cesarstwem zrzeszającym księstwa, dzięki czemu nikt nie pozostał skrzywdzony. W 1410 r. Szpital NMP w skrócie krzyżacy dostali pod Grunwaldem. Ich władza jak zwykle bywa, kończyła się.

Potem był Marcin Luter i jego 95 tez. Walki religijne warto przemilczeć. Potem Jan Kalwin i w Niemczech zrobiło się bardzo wesoło.

Za czasów francuskiego krasnala, Niemcy znów wpadli w tarapaty z powodu Francji. Po jego klęsce, władzę przejęły Prusy na czele z kanclerzem. Narodziła się II Rzesza na czele z gotem, Bismarckiem. Okres kolonizacyjny, był dla Niemiec bardzo owocny, zyskali m. in. kolonie w Afryce. Wkrótce założono trójprzymierze. Po zamachu na życie Franciszka Ferdynanda