Lubaczów

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 18:02, 18 gru 2013 autorstwa Pangia (dyskusja • edycje) (jakim cudem ja tam enter wj♥bałem)

To już Ukraina!

Typowy mieszkaniec naszego kraju o Lubaczowie (o ile wie, gdzie w ogóle leży)
Typowy rodzaj zabudowy według osoby przyjezdnej
Piękny lubaczowski dworzec
Okna w Lubaczewie

Szablon:Tmałe miasto położone w województwie podkarpackim. Wśród innych miast powiatowych w województwie podkarpackim nie charakteryzuje się zupełnie niczym, poza powierzchnią powiatu, z której i tak nic nie wynika, gdyż większość terenów to albo las, albo hektary chmielu rzepaku.

Położenie

Lubaczów znajduje się przy granicy wschodniej, co skutkuje niskimi cenami artykułów luksusowych od naszych wschodnich sąsiadów, ale wyroby lokalne również są na wysokim poziomie.

Podział

Miasto dzieli się na dwa główne osiedla:

Zasada jest prosta – na Manhattanie nie mów, że jesteś z Jagiellonów i odwrotnie. W obu przypadkach skutek jest nieprzyjemny. Z mniejszych mamy także:

  • Szablon:Togródki działkowe i szpital, nic ciekawego,
  • Szablon:Tosiedle, gdzie mieszkają wyżej postawieni ludzie, chociaż gdzieniegdzie można zobaczyć przejeżdżający zabytek polskiej motoryzacji.
  • Szablon:TStadion Regionalno-Narodowy w Lubaczowie. Mieszkańcy z reguły nie przyznają się do mieszkania w tej części miasta. Szczególnie oblegane jest tamtejsze Tesco ze względu na możliwość zakupienia artykułów pierwszej potrzeby aż do północy.
  • Szablon:Tnikt nie wie skąd pochodzi ta nazwa. Lokalne podania głoszą, że ta część została przywieziona przez Starostę po I Rozbiorze Ostrowca Świętokrzyskiego.

Sport

W Lubaczowie funkcjonuje klub piłkarski Pogoń-Sokół, na który i tak wszyscy mówią Pogoń lub Sokół, w zależności, po której stronie kibolowej barykady byli przed połączeniem obu klubów. Każdy mieszkaniec Lubaczowa wie, że jest.

Transport

Do Lubaczowa można dostać się na kilka sposobów:

  • na piechotę – wysiąść z busa w Oleszycach i szukać najbliższej cywilizacji,
  • samochodem – zgubić się w drodze do Horyńca i trafić tu,
  • szynobusem – jedynym transportem kolejowym, kursującym na trasie, która przebiega przez Lubaczów,
  • busem – zaspać w drodze do Tomaszowa Lubelskiego, lub wysiąść zbyt wcześnie, jadąc do Narola.

Ogólnie, gdy zobaczycie piękny zabytek architektury, jakim jest lubaczowski dworzec, to znaczy, że jakimś cudem tu dotarliście.

Szkolnictwo

W Lubaczowie funkcjonują trzy przedszkola, które zdają się działać we względnej symbiozie. Inaczej sprawa ma się ze szkołami podstawowymi, gimnazjami oraz szkołami średnimi.

  • Uczniowie Szkoły Podstawowej numer jeden twierdzą, że do „dwójki“ chodzą debile.
  • Uczniowie Szkoły Podstawowej numer dwa twierdzą, że z kolei do „jedynki” chodzą debile.

Analogiczna sytuacja jest zauważalna w przypadku gimnazjalistów. Na tle szkół średnich panuje również napięta rywalizacja słowno-określeniowa.

  • Uczniowie LO (Akfarium) twierdzą, że do Zespołu Szkół „chodzą wieśniaki” i panuje tam niski poziom.
  • Uczniowie wspomnianego wcześniej ZSu, twierdzą z kolei, że w LO wali szambem i część tych, co poszła do Akfarium przepisze się do ZSu po pierwszych tygodniach nauki.

Ogólnie reasumując, poziom nauczania w Lubaczowie sprawia, że drzwi Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Jarosławiu UJ przed każdym maturzystą stają otworem. Również lokalny Urząd Pracy wyraża szerokie zainteresowanie przyjęciem absolwentów lubaczowskich szkół na przyszłościowe stanowiska bezrobotnych, bez prawa do zasiłku lub zapisując na roboty interwencyjne przy sprzątaniu rynku po śpiących starszych panach.

Rekreacja

  • Szablon:Tjak nazwa sama wskazuje, miejsce owo znajduje się za MDK. Pełni funkcję spotkań towarzyskich zarówno dla miejscowej młodzieży, jak i starszych amatorów taniego wina lub piwa. ZADEK jest swoistym centrum nocnego życia. Dekorację stanowią olane ściany i gdzieniegdzie spontanicznie puszczony paw.
  • Szablon:Tz definicji władz Lubaczowa jest to zwykły skwer wyłożony kostką. Podobno podczas lata można na niej zrobić całkiem dobrą jajecznicę.
  • Szablon:Tnieistniejący lokal lecz, w myśl lokalnego powiedzenia: „Nie ufam ludziom, którzy nigdy nie byli w Łosiu”.