Kill 'Em All
| Kill'Em All | |
|---|---|
 | |
| Okładka niepublikowanej reedycji australijskiej | |
| Wykonawca | Alcoholica |
| Wydany | 25 lipca 1983 |
| Nagrywany | 10-27 maja 1983, Nowy Jork |
| Gatunek | thrash metal, speed metal |
| Długość | za krótki |
| Wytwórnia | Megasiła Records, Elektra |
| Producent | Paul Curcio, Johny Zazula |
| Następny Album | Ujeżdżając Błyskawicę |
Kill'em All – wydana tylko w Japonii płyta z bootlegami i coverami zespołu metalowego Metallica.
Powstanie
Płyta powstała, gdy Dave Mustaine wyrzucił ze swojego zespołu Megadeth Jamesa Hetfielda, Larsa Ulricha i Cliffa Burtona po ostatnim koncercie trasy koncertowej We're on Tour, We Break Up... So What? w Hawanie. Powodem była ich notoryczna (w porównaniu z Mustaine'm) abstynencja. Przygnębieni tym koledzy postanowili założyć swój zespół. Pierwszym gitarzystą prowadzącym został chłopak do rozwożenia pizzy, ale szybko przeniósł się do Anthrax i zastąpił go okoliczny alfons Kirk Hammett. Niedługo potem wpuszczono ich do studia, musieli jednak nosić ochraniacze na butach i myć ręce przed każdym posiłkiem.
Problemy z tytułem
Początkowo album miał nazywać się "Metal Up Your Ass", ale Ulrich uznał, że będzie się to kłócić z metroseksualnym wizerunkiem grupy z okresu Loada i Reloada, pies (w eufemistycznej wersji) bombki trzasnął, choinki nie stało. Zatem nalegał by nadać jej tytuł "I've skill'em all", ale reszta zespołu uznała, że na temat lidera kłamać się nie powinno, a poza tym tytuł za mało mhroczny, więc w konspiracji (trwającej do dziś) zdecydowali skrócić jej tytuł o 4 początkowe litery (akurat nie chodziło o słowo "dupa").
Utwory
- Szablon:Tpiosenka opowiada o przednim światle w Polonezie Ulricha, które rozwalił mu jakiś dresiarz.
- Szablon:Tkołwer hitu Megadeth The Mechanix (poruszony temat seksu), najtrudniejszy technicznie, bo oryginał grany jest przez Mustaine'a na orkiestrę smyczkową.
- Szablon:Tpodróbka nigdy niepublikowanego utworu Motörhead.
- Szablon:T4 minuty ciszy...
- Szablon:Tsłynne solo perkusyjne Jamesa Hetfielda. W tle można usłyszeć bardzo prosty riff basowy Cliffa Burtona, który tak naprawdę grany jest z plejbeku (Burton w trakcie nagrywania Kill 'Em All jadł kanapkę).
- Szablon:Tpiosenka traktująca o tym, co się dzieje, gdy ktoś za mocno przykłada się do gry na gitarze i robi sobie krzywdę.
- Szablon:Trefleksje metalowców-aluminiowców nad tym, co będą robić w przerwach między nagrywaniem bądź chlaniem, gdy zepsuło się Atari.
- Szablon:To tym, jak to bezlitosny potrafi być kac. James napisał na ten temat piosenkę po jednym z kolejnych wyjść z izby wytrzeźwień.
- Szablon:Topowiada o tym jak zajebali chłopakom gnaty
- Szablon:Tkolejna ballada, podobna do Hit the Lights, posiada 2-sekundową solówkę Kirka Hammetta graną na jego rzęsach.
Próby odgrzewania kotletów
- W 1981 nie doszło do skutku wydanie limitowanej reedycji australijskiej, na której miały znaleźć się takie bonusy, jak Enter Sandman (o popularnej wtedy NRD-owskiej kreskówce), Frantic (o przygodach Romana P.) czy połówka Starogardzkiej, gdyż Hetfield wział ją na raz (i ustał!).
- W 2001 szatański Slayer nagrał tribjutalbum dla Kill'em All, zatytułowany God Kills Us All, unikatowy głównie ze względu na całkowity brak zainteresowania dziełem Metalliki i rekordową ilość fucków pod adresem Boga.
Proces z Napsterem a popularność albumu
Na przełomie 1999 i 2000 Lars Ulrich wypowiedział wojnę rzeszy fanów na całym świecie, po tym jak na serwerach programu P2P Napster zamieszczono jego gacie z wyrytym tekstem jednego z utworów z Kill'em All:
No life 'til browar / We'll drink our asses off tonight / We've got Budweiser / What we want to drink is Lights / Well all Lights, yeah / When we start to drink / We never want to stop again / Drink the Lights!
Ulrich zaskarżył Napstera do Komisji Kontroli Gier i Zakładów, która uznała jego użytkowników winnymi ściągania gaci z naruszeniem praw autorskich i orzekła odszkodowanie na rzecz producenta piwa. Po tym wydarzeniu gwałtownie wzrosła sprzedaż albumu - Stadion Dziesięciolecia ogłosił nawet opchnięcie setnej kopii.
Koniec
Powszechnie wiadomo, że Metallica (tak jak wszystko) skończyła się właśnie na tej płycie, a później to już tylko komercha.
