Świat według Bundych
W przeciwieństwie do innych twoich zabawek, ta nie posiada baterii.
- Al tłumaczy Peggy, jak korzystać z odkurzacza
Uważam, że mózgi i wielkie balony powinny iść w parze, dumnie wprowadzając nas w dziewiętnasty wiek!
- Mądrość Kelly na przykładzie
Praca?!
- Przerażona Peggy
Nosisz majtki? Naprawdę się zmieniłaś!
- Kelly do koleżanki
Czy muszę być plastrem szynki w kanapce z idiotów?
- Bud podważający inteligencję swojej rodziny
Cholerna lala, przepuszcza powietrze!
- Bud o swojej dziewczynie
Jest płaska i śmierdzi serem, ale to nie pizza.
- Al o Marcy
Świat według Bundych – amerykański serial dokumentalny opowiadający o współczesnym mesjaszu oszukanym przez los. W oryginale film nazywa się Married… with children, ale polski tłumacz oblał sprawę i wymyślił taki a nie inny tytuł, przez co wielu błędnie uważa ten film za amerykańską wersję Kiepskich. Serial opowiada o życiu amerykańskiej klasy średniej reprezentowanej przez uczciwego Ala Bundy'ego, który kocha swoją pracę.
Fabuła
Serial skupia się na życiu Ala Bundy'ego – inteligentnego pracownika sklepu obuwniczego, przedstawiciela amerykańskiej klasy średniej. W każdym odcinku pojawiają się przemyślenia głównego bohatera, oparte o filozofię Schopenhauera i Nietzschego. W codziennym życiu zmaga się z żoną Peggy (która generuje 15% amerykańskiego PKB poprzez kupno bezużytecznych przedmiotów z telezakupów), myślącym (trochę inaczej) Kelly oraz synem Budem, który w 100% jest kopią ojca. Oprócz tego przewijają się także sąsiedzi.
Bohaterowie
- Al Bundy – absolwent liceum Polk High, o którym pies z kulawą nogą nie słyszał. Cztery przyłożenia w jednym meczu bardzo motywują go do życia oraz pracy w sklepie z damskimi butami, gdzie przychodzi ustawicznie niezidentyfikowana z imienia, nazwiska i peselu „Gruba baba”. Al ma nieco koszarowe poczucie humoru, nie dba o takie aspekty represji systemowej jak savoir–vivre czy choćby pozory znajomości podstaw wiedzy o stosunkach interpersonalnych. Pod tym względem można zdiagnozować u niego zespół Aspergera. Sprawia wrażenie, jakby wykonywana praca była dla niego przykrym obowiązkiem, podczas transmisji TV prawą dłonią dokonuje zabiegu palpacji brzucha, chianti zapija konserwami. Wielkim marzeniem Ala jest nadejście dnia, w którym nudziłby się drożej. Jak spojrzymy się na jego narzekanie to aż trudno uwierzyć, że jego przodkowie pochodzą z Anglii a nie z Polski. W jednym z odcinków został obrzezany. Jeden z Wielkich Przedwiecznych.
- Margaret „Peggy” Bundy (dawniej Wanker) – żona Ala i największy nierób oraz „Leń publiczny nr 1” w historii Chicago. Kiedy Peggy była w ogólniaku, bardzo dobrze znała chłopców, a szczególnie tych z drużyny footballowej. Po pewnym czasie poznała lidera tej drużyny i legendę miasta – Ala Bundy'ego,który zakochał się w niej. Pewnego radosnego dnia, gdy Al zdobył cztery przyłożenia w jednym meczu, postanowił to uczcić z Peggy. Niestety, podczas „zabawy” Peggy z Alem, w jego „Dodge'u”, pękła prezerwatywa, i tak narodziła się Kelly. Al był zmuszony[1] ożenić się z młodą Wankerówną i zostać na zawsze nędznym sprzedawcą butów. Peggy wspaniale zajmuje się domem. Robi to siedząc na kanapie, jedząc czekoladki, oglądając „Oprah Winfrey Show” i zrzucając obowiązki na innych. Codziennie Al próbuje ją zabić krzycząc PRACA.
- Kelly „Kluseczka” Bundy – córka Ala i Peggy, siostra Buda. Typowa blondynka cechująca się niewyobrażalną bystrością umysłu. Niewiele wiemy o dzieciństwie Kelly. Wiadomo, że gdy była małą dziewczynką, walnęła głową o poręcz fotela dodge'a swojego ojca. Spowodowało to u niej narastające zidiocenie, którego nie powstrzymałby nawet Sigmund Freud. Kelly od dawna chorowała na nadmiar witaminy G. Doszło do tego, że stała się niemalże analfabetką i jedyne słowa, jakie potrafiła poprawnie napisać to jej imię i „kot”. Poza tym, gdy przyswoiła jedną informację, druga odlatywała w siną dal.
- Bud „Pryszcz” Bundy – postać, która jedyna w jakiś sposób mądra postać w serialu. Już od kiedy Bud stał się nastolatkiem, jego problemem były dziewczyny i seks, a właściwie ich brak. Próbował wielu, naprawdę wielu sposobów, ale zwykle kończyło się to dla niego marnie. Nie wiedział, dlaczego tak się dzieje. Mimo to Bud miał dziewczynę. Była wykonana z gumy i miała na imię Isis. To właśnie ze względu na Isis stał się radykalnym mężczyzną, traktującym kobiety przedmiotowo.
- Isis (czyt. Ajsis) –
samozwańcze państwo, założone przez islamistówgumowa lala Buda. Isis służy Budowi jako zastępstwo dziewczyny. Wykonuje on z nią szereg czynności, które większość ludzi robi z ludźmi[2]. Isis była (nie)sprawiedliwie wyśmiewana przez Kelly. Kiedy Bud wreszcie znalazł sobie prawdziwą dziewczynę[3] udawała, że sprawdza, czy nie ma wentyla na powietrze. Mimo tak strasznego „okrucieństwa” siostry, Bud ani Isis się nie załamali. Istnieje wiele teorii na temat tego, jak Bud zdobył tę gumową lalę. Zgodnie z najpopularniejszą wersją (czyt. według wersji Buda),kupił go od islamistówBud dostał ją, gdy dla żartu zamówił gazetki dla panów. Pewnego dnia nastąpiła rzecz, której Bud się nie spodziewał. Straszne dziecko, jakim był adoptowany Siódmy, ogarnięte manią niszczenia, okrutnie zamordowało Isis. Bud długo nie mógł pozbierać się po tejże tragedii. Isis najprawdopodobniej została zastąpiona przez Buda inną gumową lalą i nazwana tym samym imieniem na cześć zmarłej lalki. - Buck – przykład postaci, która z góry jest skazana na porażkę w wyniku pechowego miejsca urodzenia. Jako że pech jest dożywotni, to Buck zamiast siedzieć w niebie wrócił do rodziny Bundych pod postacią nowego psa – Lucky'ego. Buck był dużym, wspaniałym psem. Mimo to brakowało mu czegoś. Było to mianowicie jedzenie.
- Marcy D'Arcy (dawniej Rhoades) – kurczak. Marcy jest zagorzałą feministką należącą do „Klubu Kobiet”. Zdecydowanie potępia mężczyzn i wszystko, co z nimi związane. Nienawidzi szczególnie Ala Bundy'ego, gdyż ten śmieje się z pewnych dwóch części ciała, które (chyba) posiada, i nazywa ją „kurczakiem”. Pracuje w banku „Kyoto”. Najprawdopodobniej w latach 80-tych ubiegłego wieku Marcy
zmusiła do ślubupoślubiła Steve'a. „Wychowała” go tak, że został wegetarianinem, przestał oglądać sport, i nie mógł podjąć żadnej decyzji bez niej. Po pewnym czasie Steve miał dość bycia pantoflarzem i rozwiódł się z Marcy, która od chwili rozwodu nachodziła dom sąsiadów – Bundych, wyżalając im się z powodu swojej samotności. - Steven „Steve” Bartholomew Rhoades – były mąż Marcy D'Arcy. Przed małżeństwem z Marcy Steven miał własny samochód i był mężczyzną. Kiedy jednak się z nią ożenił, stał się strasznym pantoflarzem, nie mogącym podjąć decyzji bez zgody Marcy. W 1987 Steve i jego żona przeprowadzili się do nowego domu w Chicago i po kilku miesiącach pierwszy raz odwiedzili Bundych. Dla Steve'a znajomość z Bundymi nie była zbyt dobra, gdyż jego sąsiad udzielał mu „dobrych rad”, których on słuchał i robił idiotyczne rzeczy, za które obrywał od Marcy. Potem wziął rozwód i wyniósł się do lasu.
- Jefferson D'Arcy – mąż Marcy. W młodym wieku D'Arcy wstąpił do Całodobowej Inwigilacji Amerykanów. Miał wspaniałe wyniki, ale zwolnili go za niemożność zabicia Fidela Castro. Potem z niewiadomych powodów trafił do więzienia. Parę lat po tym jak
uciekłwyszedł poznał Marcy Rhoades, z którą się ożenił[4] iktórą do dziś okradaz którą wiedzie dostatnie życie rozpaczliwie poszukując pracy. - Opona Zapasowa Dixon – postać tylko z jednego serialu. Tak naprawdę jest to Moses Hightower z serii filmów Akademia Policyjna, który podpadł porucznikowi Harrisowi i został przeniesiony jako cieć do Chicago. Tam okazało się, że Hightower znał Ala od podstawówki i miał z nim niewyrównane rachunki.
- Siódmy – pasożyt brata Zeda z Akademii Policyjnej, który został podrzucony Alowi i Peggy. Peggy traktowała go jak swoje dzieci, z tą różnicą, że karmiła dzieciaka raz dziennie a nie raz tygodniowo.
- Miranda Veracruz de la Hoya Cardinal – pani pasożyt z Meksyku, która opowiada o ważnych wydarzeniach z Chicago.
- Teściowa Ala – kobieta o wielkim serce (i przy okazji wielkiej wątrobie, żołądku i innych organach). Nazywa siebie Masełkiem. Jest na tyle duża, że rękaw z jej koszuli jest jednocześnie całym strojem dla Ala.
- Griff – kolega Ala z roboty. Czarny, trafia mu się tyle samo grubych bab co Alowi, ale przy okazji odwiedzają go ładniejsze klientki.
- Ojciec Ala – teść Peggy[5] o nieznanym imieniu i nazwisku.
Wiadomo o nim bardzo niewiele, nawet tego kiedy się urodził i kiedy zmarł. Właściwie świat wie o jego istnieniu tylko dzięki opowieściom Ala. Wiadomo także, że:
- Miał Fergussona[6];
- Miał leniwą żonę[7];
- Nigdy nie zostawiał jedzenia dla żony;
- Miał młotek, który miał moc uprzykrzania życia, każdemu męskiemu Bundy'emu.
- Marcy uważa, że ojciec Ala siedzi w piekle;
- Teść Peggy pracował, podając kule do kręgli;
- Tak samo jak Al, trzyma rękę w gaciach[8];
- Zna Johna Wayne'a i Sokratesa.
Pewnego, pamiętnego dnia Al stracił najbardziej drogocenną rzecz na świecie. Były to rodzinne Playboy'e, które przekazał mu właśnie jego ojciec. Tatuś patrząc na tą tragedię z nieba zstąpił na ziemię i stał się człowiekiem[9] jako duch, powiedział Alowi, że nawet Sokrates się z niego naśmiewa z powodu sprzedania drogocennych świerszczyków. Kazał mu odzyskać gazety i sobie poszedł.
Dodge
– Samochód, używany, w nieokreślonym wieku. Muszę sprzedać z powodu używanej żony, również w nieokreślonym wieku. 4000 dolarów?
– Nie wierzysz, że dostanę 4000 dolarów?
– Nie wierzę, że w ogóle dostaniesz dolary.
- Al chce sprzedać swojego Dodge'a
– Jesteśmy pijakami i nie chcemy jeździć po pijaku. Masz pan te 40 dolców.
– Czterdzieści? Miało być 4000.
– Aż tak pijani nie jesteśmy.
- Al rozmawia z pierwszymi chętnymi do kupna swego samochodu
Nie mamy czasu. Potrzebujemy samochodu i mapy do wieżowca Sears. Masz pan 40 dolarów.
- Kolejni klienci chcą kupić samochód Ala
Bagażnik nie przecieka?
- Pracownicy domu pogrzebowego o Alu i jego samochodzie
Ten samochód należy do serii, z której połowa została wycofana z produkcji, a druga połowa rozpuściła się na deszczu.
- Szef Marcy chce kupić Dodge'a Ala
Dodge – amerykański samochód. HAHAHAHA!
- Jakiś Japończyk naśmiewa się z Dodge'a
Niecodziennie jakiś idiota zakopuje samochód.
- Peggy podczas pogrzebu tegoż samochodu
Dodge Ala Bundy'ego (ur. 1968, zm. 1997, zmartwychstał w 1997) – samochód-legenda człowieka-legendy. Jedyna postać ze Świata według frustratów, która nie musi na nic narzekać. Przetrwał wiele lat i do dziś zadziwia swą niesamowitą prędkością – potrafi jechać na wybojach całe 3 kilometry na godzinę!
Historia Dodge'a Ala
Al kupił ten wspaniały wytwór amerykańskiej technologii w 1968 roku. Postanowił go spłacić, zatrudniając się jako tymczasowy sprzedawca damskiego obuwia[10].
Sprzedaż samochodu Ala
Al za delikatną namową żony postanowił sprzedać Dodge'a za 4000 dolarów. Zgłosiła się po niego masa ludzi:
- Menele;
- dwóch miłych panów;
- Pewni faceci ubrani na czarno;
- Japończyk, który chciał się z niego pośmiać;
- Kelly, która nie zauważyła, że wchodzi do swojego własnego domu.
Menele i terroryści proponowali za Dodge'a tylko 40 dolarów, a nikt inny go nie chciał, więc tenże samochód musiał już na zawsze pozostać w domu Bundych.
Śmierć Dodge'a Ala
Pewnego dnia samochód Ala wydał ostatnie tchnienie z rury wydechowej. Al był zrozpaczony.
Właściciel zrobił pogrzeb swojemu samochodowi. Wszyscy mężczyźni płakali, a kobiety (w tym Peggy) dziwiły się, dlaczego ten idiota[11] zakopuje samochód.
Dzięki pomocy pewnego nieroba, który zdobył od Wielkiego Rewolucjonisty część do Dodge'a Ala, samochód ten powstał z martwych. Al cieszył się jak dziecko, a jego rodzina była wkurzona, bo nie zdążyła go sprzedać[12].
Ciekawostki
- Kiedy Dodge był umierający, leczył go prawdziwy lekarz;
- Pończocha Peggy zastępowała jedną z części tego samochodu;
- W Dodge'u Ala był magazyn Wielkich Melonów i zdjęcie całej rodziny Bundych;
- Był to jeden z dwóch (zaraz po kiblu) azylów Ala Bundy'ego.
Klątwa Bundych
Klątwa Bundych – klątwa, która od stuleci nęka klan rodu Bundych (szczególnie tych męskich).
Najpopularniejsza wersja powstania klątwy Bundych
Dawno temu w 1653 roku w angielskim zadupiu miasteczku Dolne Uncton (ang. Lower Uncton)
był sobie kowal – Seamus McBundy. Pewnego dnia przyszła do niego wiedźma Poxilda, żeby podkuć osła. Seamus, jak na porządnego męskiego Bundy'ego przystało, zaczął wyzywać ją od grubych bab i pytać czy zje osła na miejscu. Ta jednak z nieznanych przyczyn obraziła się na Seamusa i rzuciła na niego i na Dolne Uncton klątwę. Oto założenia tejże klątwy:
- Każdy męski Bundy miał pecha;
- Każdy męski Bundy miał śmierdzące stopy;
- Dolne Uncton pogrążyło się w ciemności;
- Sposobem na zdjęcie klątwy miało być zabicie wszystkich męskich Bundych.
Czasy współczesne
W 1992 roku mieszkańcy Dolnego Uncton postanowili raz na zawsze rozprawić się z klątwą. Musieli tylko zabić Ala i jego synka, którzy byli ostatnimi męskimi Bundy'mi. Wpadli na szczwany pomysł sprowadzenia rodziny Bundych.
Tego samego dnia dziwnym trafem rodzina Bundych wygrała wycieczkę do Anglii. Ich sąsiedzi Marcy i Jefferson postanowili bezczelnie i bez ich wiedzy pojechać razem z nimi. Niestety zostawili swoje bagaże w limuzynie, którą Bundy mieli jechać, a że nie mieli samochodu, musieli biec za nimi na piechotę.
Tymczasem rodzina Bundych, oprowadzana po Anglii przez burmistrza Dolnego Uncton – Winstona Churchilla szczęśliwie wydawała jego kasę w sklepach.
Jakby tego było mało Bundym zachciało się przepielić powydawać pieniądze w Savoy'u – angielskim hotelu dla obrzydliwie bogatych ludzi. W tymże hotelu jedli, pili, a Budowi nie pozwolono pożyczyć sztućców.
Ucieczka Kelly
Kiedy Bundy wydali wszystkie pieniądze Winstona, postanowili pójść wreszcie do Dolnego Uncton. Kelly postanowiła od nich uciec. Żeby nikt się nie kapnął, że zwiała, zrobiła łudząco do niej podobną[13] lalkę z dynią zamiast głowy[14]. W swój „błyskotliwy” plan wtajemniczyła Buda. O dziwo nikt (oprócz Buda znającego cały plan) się nie kapnął, że córeczka Ala uciekła[15].
Kiedy Kelly szła sobie po Anglii, porozumiewając się z innymi za pomocą słownnika angielsko-angielskiego[16] spotkała mieszkańca Górnego Uncton (ang.Upper Uncton), któremu zależało na tym , aby Bud i Al umarli w Górnym Uncton. Zależało mu na tym, bo jeśliby zginęli w Dolnym Uncton, to miasto przestałoby być przeklęte, a mieszkańcy Górnego Uncton nie mogliby naciągać naiwnych turystów na miasto obok miasta z klątwą[17]. Ostrzegł Kelly, że jej rodzina jest w niebezpieczeństwie. Oczywiście panna Bundy postanowiła ratować swoją rodzinę (szukając ich trafiła aż do Francji i Egiptu). Tymczasem w Dolnym Uncton, gdy rodzina Bundych bawiła się w Ritzu – hotelu z Dolnego Uncton, mieszkańcy tegoż miasteczka mieli problem, bo nie mieli szubienicy, na której mogliby powiesić Ala i Buda.
Po wielu perypetiach i odnalezieniu przez Kelly swojej rodziny , Al musiał walczyć z potomkiem wiedźmy Poxildy – Igorem. Oczywiście Bundy podjął wyzwanie[18]. Postanowił walczyć w stroju ze swojej szkoły.
Kiedy Igor znęcał się fizycznie nad Alem[19], jego rodzina zamiast mu pomóc gapiła się jak dostaje wpierdol. Na szczęście Al był na tyle sprytny, że kopnął Igora w czułe miejsce. Robiąc tak, przez przypadek go zabił [20] i zdjął klątwę z Dolnego Uncton[21]. Obserwujący to mieszkańcy Dolnego i Górnego Uncton mocno się wkurli zdenerwowali, bo Dolne Uncton, które wreszcie przestało tonąć w mroku, ukazało swoje wady (czyt.zepsute domy i drogi), a Górne Uncton straciło pozycję miasta obok miasta z klątwą. Wściekli mieszkańcy obu miast postanowili zabić całą rodzinę Bundych. Na szczęście Alowi, Budowi, Kelly i Peggy udało się zwiać[22].
Ofiary klątwy Bundych
- Al Bundy – wystarczy tylko spojrzeć na niego spojrzeć, żeby wiedzieć, że jest na niego nałożona klątwa;
- Bud Bundy – to klątwa Bundych, sprawiła, że jest niski i pryszczaty [23].
Działanie klątwy Bundych
Klątwa Bundych dawała o sobie znać wiele, wiele razy. Oto kilka przykładów:
- Al zrobił zdjęcia ufoludkom, ale przez klątwę Bundych jego zdjęcia zostały przypadkowo zniszczone;
- Al wygrał kiedyś samochody w pokera, które oczywiście były kradzione;
- To przez klątwę Al został sprzedawcą butów;
- To przez klątwę Al ożenił się z rudą pijawką.
NO MA'AM
Witam na posiedzeniu Antybab – organizacji mężczyzn przeciwko rządom Amazonek.
- Al Bundy otwiera zebranie antybabskiego klubu
Ósma zero jeden, ósma zero dwa, ósma zero trzy…
- Codzienny żart[24] Jeffersona D'Arcy'ego na posiedzeniach tej organizacji
NO MA'AM (ang. National Organization of Men Against Amazonian Masterhood, pol. Antybaby) – organizacja założona przez Ala Bundy'ego po to, aby walczyć o równouprawnienie mężczyzn.
Historia
Pewnego dnia, w latach 90-tych ubiegłego wieku męski feminista[25], Jerry Springer zakazał mężczyznom grania w kręgle w czwartki i oddał ten przywilej kobietom. Poza tym, zrobił z baru ze striptizem kobiecy kącik poetyczny. Al Bundy nie zgodził się z tym i postanowił razem z kumplami założyć tajną organizację. Zamaskowani członkowie tego klubu porwali Springera i zażądali przywrócenia starego porządku. Niestety Marcy D'Arcy – sąsiadka Ala doniosła na nich na policję, przez co wylądowali w miejscu, w którym wszyscy są niewinni. Kiedy już wyszli z kicia, ich organizacja przestała być tajna, ale nie upadła. Istnieje do dzisiaj i ma się całkiem dobrze.
Niektórzy członkowie tejże organizacji
- Al Bundy – założyciel;
- Jefferson D'Arcy – facet od raportów i największy zdrajca tego klubu[26];
- Griff – wiecznie użalający się nad sobą członek organizacji, do dzisiaj opłakujący rozwód ze swoją żoną;
- Bob Rooney – rzeźnik;
- Posterunkowy Dan – policjant, potrafiący zjeść bardzo, bardzo dużo pączków.
Wrogowie NO MA'AM
- Marcy D'Arcy;
- Jerry Springer;
- Peggy Bundy;
- No i jeszcze jakieś 99,9% kobiet z całego świata.
Niektóre misje NO MA'AM
- Porwanie Springera i przedstawienie swoich żądań – nieudana;
- Przywrócenie serialu „Tata Psychopata” – nieudana;
- Walka ze strajkiem kobiet karmiących piersią – nieudana;
- Zdobycie zdjęcia King Konga Bundy'ego – udana, ale potem okazało się, że nie była potrzebna[27].
Bar ze striptizem
- Rymowanka o barze ze striptizem
Gdzie pijesz jak rozwiedziony i dostajesz balony!
- Kolejna rymowanka
Gdzie służą nam różne panie, ale wszystkie są tanie!
- Jeszcze jedna rymowanka
Tak jak oczy po wyjściu z ciemności muszą przyzwyczaić się do światła, tak my musimy przyzwyczaić się do widoku naszych żon po wyjściu z baru ze striptizem.
- Al doradza kumplom, co zrobić po wyjściu z domu łaskotek
Może wspomożemy kilka panienek w barze ze striptizem?
- Jefferson proponuje świąteczne wyjście do baru
Nie chodzimy do baru po to, żeby oglądać chirurgicznie poprawione dziewczyny. Chodzimy tam po to, żeby odpocząć, zrelaksować się… i oglądać chirurgicznie poprawione dziewczyny
- Al tłumaczy, dlaczego chodzi z kolegami do baru ze striptizem
Bar ze striptizem (inaczej Dom łaskotek, ang. The Noodie Bar) – ulubione miejsce spotkań organizacji walczącej z kobiecą dominacją.
Bar ze striptizem to miejsce, w którym zarabiają głównie kobiety. Można tu odpocząć, napić się piwa, posłuchać słabej muzyki i obejrzeć taniec młodych dziewczyn[28]. Jego właścicielem jest jakiś Arab.
Według osób mających realną władzę w małżeństwie Al i jego koledzy chodzą do domu łaskotek tylko po to, aby pogapić się na cycki. Jest to oczywiście nieprawda. Przychodzą oni tam, żeby potańczyć, delektować się piwem i odpocząć od trudów dnia codziennego[29] i w ostateczności pogapić się na cycki.
Dawno temu w odległej galaktyce latach 90-tych ubiegłego wieku, kobiety z pomocą Jerry'ego Springera zdominowały bar ze striptizem i zrobiły z niego kącik poetyczny. Nowo powstały klub NO MA'AM nie mógł się z tym pogodzić. Po wielu, wielu dniach, tygodniach i miesiącach udało mu się przywrócić dom łaskotek jako miejsce dla mężczyzn.
Tata Psychopata
Zabił żonę, która ważyła tonę.
- Jakże
idiotycznymądry fragment z czołówki tego serialu
Kto wystrzelał krewnych z gnata? To Tata Psychopata!
- Kolejny fragment
Tata Psychopata (ang. Psycho Dad) [30] – serial istniejący w uniwersum żonatego z bachorami, którego zagorzałym fanem jest Al Bundy. Charakteryzuje się tym, że w czasie jednego odcinka tego serialu ginie więcej ludzi niż w niejednym horrorze.
O co chodzi w Tacie Psychopacie
Tata Psychopata to serial o dzielnym kowboju, który stara się jak może zaopiekować się swoimi żonami[31] i dziećmi.
Koniec Taty Psychopaty
W latach 90-tych XX-ego wieku z powodu pewnego kurczaka wycofano ten serial z telewizji Fox. Wściekły Al Bundy i jego koledzy z klubu NO MA'AM postanowili zaprotestować. Dostali się nawet do Kongresu Amerykańskiego, gdzie (przez wrodzony pech Ala) prawomocnym wyrokiem usunięto Tatę Psychopatę.
Fani Taty Psychopaty
- Al Bundy;
- Bob Rooney;
- Posterunkowy Dan;
- Kelly Bundy[32];
- Jefferson D'Arcy;
- No i jeszcze masa innych mężczyzn z całego świata.
Wrogowie tego serialu
- Marcy D'Arcy i jej „Klub Kobiet”;
- Peggy Bundy;
- No i jeszcze inne kobiety, a w szczególności te
grubeszczupłe inaczej.
Wielkie Melony
Wielkie Melony (ang. Big'Uns) – wysoce przydatne [potrzebne źródło] dla mężczyzn czasopismo, ukazujące kobiecą nagość [33]. Wielu znanych myślicieli ceni tą gazetę i stosuje go jako doskonały środek opałowy tani zastępnik filmów szybkiej akcji i środków wspomagających przydatność pewnej części ciała do ruchów posuwisto-zwrotnych.
Czym są Wielkie Melony
Wielkie Melony to znana szczególnie w męskich kręgach gazeta ukazujące niewielką ilość tekstu i kobiety z tytułowymi Wielkimi Melonami.
Wielkie Melony są cenione w wielu krajach. Celebryci rozmawiają o tej gazecie na bankietach i wielkich uroczystościach. Nie ma praktycznie żadnego miejsca, w którym to pisemko nie zostało wspomniane.
Znaczenie Wielkich Melonów najbardziej docenia Al Bundy. Jest on ich zagorzałym fanem. Od lat kupuje tą gazetę i z wielkim zapałem czyta znikomą ilość tekstu i z jeszcze większym zapałem ogląda zdjęcia pięknych kobiet.[34]. Ta gazeta jest jego ulubioną lekturą, którą z zapałem czyta w swoim sanktuarium. Często również używa jej w pracy. Jeszcze częściej stosuje ją jako „zachętę ” do seksu z małżonką. Co ciekawe, Pan Bundy nie zawaha się również użyć konkurencyjnych pisemek.
Również syn Ala wie, że Wielkie Melony mają ogromne znaczenie w rozwoju każdego człowieka. Świerszczyk ten pomaga mu w samotnych chwilach, gdy inni jego koledzy są na ramkach z (żywymi) dziewczynami
Innymi ludźmi kochajacymi Wielkie Melony są Jefferson D'Arcy i Griff. Ten pierwszy używa ich tak samo jak Al. Natomiast dla tego drugiego ta gazeta jest czymś więcej niż tylko czymś do gapienia się na cycki. Używa jej, aby zapomnieć o bólu, który odczuwa po rozwodzie z żoną. Albowiem wszyscy wiedzą [potrzebne źródło], że czytelnicy Wielkich Melonów są niezmiernie wrażliwi. Szczególnie na kobiece cycki piękno.
Znaczenie Wielkich Melonów dla klubu NO MA'AM
Klub Wyzwolenia Mężczyzn zna Wielkie Melony od dawna i korzysta z nich codziennie. Powiada się, że jest to jego główna broń w walce z płcią niebrzydką Członkowie tego klubu stosują to pisemko na zasadzie zwalczania ognia ogniem, czyli walczą z kobietami używając gazety... z kobietami. Z tym, że kobiety w tej gazecie są „trochę” młodsze, szczuplejsze i mniej ubrane[35].
Po co używa się Wielkich Melonów
Jak już wcześniej wspomniano, Wielkich Melonów używa się dosłownie wszędzie. Według przeprowadzonej przez niezależnych od siebie ankieterów:
- 98% ludzi lubi tą gazetę ze względu na cycki;
- 1% docenia tekst i pięknie zrobione zdjęcia [36];
- 1% w ogóle nie czyta i/lub nie lubi Wielkich Melonów [36]
Konkurencja Wielkich Melonów
Jak każda gazeta, Wielkie Melony ma konkurencję. Największą konkurencją jest dla niej „Playboy”. Od lat te pasemka walczą o uznanie czytelników pokazując coraz to „ciekawsze” zdjęcia.
Kontrowersje
Wielkie Melony budzą spore kontrowersje. Przeciwnicy albo raczej przeciwniczki posądzają je o nadmierną pornografię.
Warning / Achtung / Attention / Attenzione / Advertencia / Pozor / Atenção / Внимание / Увага / Προσοχή / Figyelem / Advarsel / Įspėjimas / Waarschuwing / გაფრთხილება / Զգուշացում / 危ない / 警告 / 注目 / 경고 / אזהרה / चेतावनी / คำเตือน / تحذير !
W dalszej części artykułu znajdują się tajne informacje.
Kontynuowanie czytania może poskutkować odwiedzinami smutnych panów w garniturach.
W niektórych kręgach powiada się, że bojkot Terry Rakolty w latach 90-tych nie był skierowany przeciwko Bundym, a właśnie Wielkim... autor tego zdania zniknął w tajemniczych okolicznościach, a kiedy został odnaleziony nie pamiętał nawet, że je w ogóle wymyślił. Szablon:Endspoiler
Ciekawostki
- Marcy D'Arcy i Peggy Bundy są wielkimi przeciwniczkami Wielkich Melonów.
- Ta druga jednak może powstrzymać swoją niechęć do tej gazety, gdy jej mąż używa jej jako „wspomagacza” do pewnej niegodnej czynności.
- Pewnego dnia złodziej ukradł Alowi 3 rzeczy, jedną z nich był świąteczny egzemplarz Wielkich Melonów; skończyło się to dla niego wpierdolem[37].
Spotkanie po latach
Spotkanie po latach to podobno odcinek specjalny Bundych, wyemitowany w ósmej serii zakończonej w 2003 roku (kit z tym, że ostatnie odcinki samego serialu powstały w 1997). Jest to coś w rodzaju serialu dokumentalnego, w którym aktorzy ze Świata według Bundych wspominają stare dobre czasy, gdy występowali w tym serialu i brali za to miliony dolarów rozśmieszali tłumy ludzi. Na początku było Słowo reżyser raczy nas jakże wspaniałą sceną, w której Al Bundy, po wyjściu z toalety, wyciera ręce o głowy swoich dzieci. Następnie zostają przedstawieni bohaterowie występujący w tymże odcinku specjalnym. Chwilę później występujący w „Spotkaniu po latach” wyjaśniali ogłupiałym masom, jaka jest różnica między Married… with Children a Bill Cosby Show (przyznaj, że nigdy nie oglądałeś Bill Cosby Show, bo Polsat nie kupił na to licencji). Następnie mamy opowiastki aktorów, które interesują tylko nerdów z tego serialu.
Przypisy
- ↑ Ojciec Peggy podczas przysięgi ślubnej przykładał mu strzelbę do głowy
- ↑ Oczywiście większość nie znaczy wszyscy
- ↑ Nie, nie gumową
- ↑ Był mocno pijany
- ↑ No, kto by się spodziewał…
- ↑ To nie traktor, tylko kibel.
- ↑ Jaki ojciec, taki syn (patrz:Peggy Bundy).
- ↑ Znowu potwierdza się reguła, która zakłada, że „jaki ojciec, taki syn”.
- ↑ Pomyliło mi się z kimś innym.
- ↑ Nie wiedział jeszcze czym się to dla niego skończy
- ↑ Za takiego uważały kogoś, kto robi pogrzeb samochodowi. Ciekawe dlaczego…?
- ↑ Cóż za niewdzięcznicy!
- ↑ Tak, jasne...
- ↑ Skoro jest słoń z serem zamiast głowy to może być i lalka z dynią zamiast głowy
- ↑ A to podobno Kelly jest idiotką
- ↑ Tak, wiemy, że to idiotyzm
- ↑ Proste, nie?
- ↑ Przecież grał w szkole w futbol
- ↑ No cóż, Al miał już swoje lata
- ↑ aż dziw,że nie oskarżono go o morderstwo
- ↑ Po tym wydarzeniu, Al i tak miał pecha, więc klątwa nie została zdjęta do końca
- ↑ Choć właściwie to się nie udało, bo Ala za kradzież ręcznika w Savoy'u wysłano do pierdla, w którym zwyczajowo przykuwa się więźniów do ścian
- ↑ Wersja mówiąca o tym, że to przez geny jest oczywiście kłamstwem
- ↑ Który z niewiadomych powodów nie śmieszy nikogo poza jego autorem
- ↑ Tak, jest coś takiego
- ↑ Wypełnia rozkazy żony (co jest niedopuszczalne w tej organizacji) i udaje przed nią, że należy do organizacji YES M'AM
- ↑ Aż dziw, że ta organizacja jeszcze istnieje
- ↑ Ale tu raczej nie chodzi o sam taniec
- ↑ Czyli od seksu z żonami
- ↑ Oto Tata Psychopata
- ↑ Żonami, bo właściwie w każdym odcinku ginęła żona Psychotaty
- ↑ Z tym, że ona nie ma pojęcia, o czym jest ten serial
- ↑ Mówiąc ludzkim językiem, jest to gazeta z gołymi babami
- ↑ Według pewnych niepotwierdzonych informacji widziano, że podczas czytania szczypał zdjęcia melonów komentując to donosnym okrzykiem hong, hong!
- ↑ Właściwie to wcale nie są ubrane
- ↑ 36,0 36,1 Są to głównie geje i kobiety
- ↑ Chociaż wpierdol nie był taki zły, bo Al wcześniej macał go po tyłku