Ełk
.JPG)
Ełk – tu zwracam
- Hasło promocyjne wymiotującego mieszkańca Ełku
Ełk – trzecia wioska w województwie warmińsko-mazurskim, stolica Mazur o której nikt nigdy nie słyszał. Leży nad Sadzawką Ełcką, zwaną tylko przez miejscowych jeziorem. Historycznie był największym zadupiem krzyżackim, pruskim i niemieckim. Po wojnie pałeczkę zadupia przekazał Suwałkom.
Obiekty i zabytki
Ełk słynie z wielu znamienitych zabytków. Wśród nich wymienić można ruiny więzienia, zwanego zamkiem krzyżackim, wieżę ciśnień, na którą nikt nie zwraca uwagi (także wśród przyjezdnych, którzy są jedynie z okolicznych mieścin) oraz kolejkę wąskotorową, którą nikt nie jeździ.
Inną atrakcją jest chodnik nad Sadzawką Ełcką, który donikąd nie prowadzi. Mieszczą się przy nim najpopularniejsze ełckie speluny, będące ośrodkiem rozrywkowego i kulturowego życia Ełku i okolicznych wiosek. Do najbardziej renomowanych spelun należą: Smętek Melina, Kuśka Smaku i Biały Żygiel.
Osobliwością miasta są fontanny wyrastające zamiast drzew po zimie na skwerach, trawnikach, deptakach, a nawet na jeziorze i stawach. Podobno kiedyś w mieście były trawniki, jednakże dzisiejszy Ełk staje się, dzięki działaniom lokalnych decydentów, skansenem radzieckiej myśli urbanistycznej.
Gospodarka
Miasto stawia na utrzymanie z turystyki. Turyści nie przyjeżdżają (Grajewiaki to nie turyści), więc miasto wychodzi na zero. Podobnie mieszkańcy.
Podział administracyjny
- Baranki – podełcka miejscowość, zamieszkała przez lemingów z kredytem na karku do 67 roku życia. Ludzie żywią się kebabem (całodobowym) i rybami z jeziora z racji na odległość do ełckich sklepów. Drugimi najczęściej występującymi tablicami rejestracyjnymi po NEL to BGR. Typowy mieszkaniec to: młoda kobieta z wózkiem, o dziwo nikt nigdy nie widział ojca.
- Centrum – centralne zadupie Ełku, trzy ulice na krzyż, dwa kościoły, w tym trzy puste, kilka niewyburzonych kamienic i bloki. Przez osiedle przetaczają się w godzinach szczytu masy rurkowców, lemingów oraz przejeżdża miejski autobus Jelcz M11 z 1988 roku (przewozi ludzi, którym już nie opłaca się chodzić pieszo). Typowy mieszkaniec: Rom lub stary dziad.
- Czeczenia – jednostka wydzielona/rezerwat przyrody/skansen etnograficzny/autonomia, leżąca w centrum Ełku... Podobno walki na Bliskim Wschodzie toczą się z powodu odłączenia slamsu Czeczenia od Ełku. Typowy mieszkaniec: Gdańska v2.0
- Gdańska – elitarna ulica, łącząca Centrum z niczym. Mieszka tu kwiat młodzieży, sól tej ziemi. Mieszkańcy imają się różnych sposobów na zarobek: dilują, kradną, zbierają puszki itp. Reszta nie pracuje. Do rozrywek należy spożywanie alkoholu, ćpanie, stanie w bramie lub pod klatką.
- Hamowo – największe skupisko ochłapów po skończonej gimbazie. Atrakcją jest bagno, przy którym proboszcz co roku zmienia wizerunek kościoła. Na osiedlu kwitnie bujne życie towarzyskie, głównie przy biedronce i sklepach monopolowych. Przez osiedle przebiega jedna ulica, którą raz na pół roku przejeżdża pusty autobus.
- Konieczki – za torami, za działkami mieści się kraina, w której na noc asfalt zwijają. Jest to największe zadupie Ełku, a prawdopodobnie także Mazur i całego kraju (nie licząc Suwałk). Brak atrakcji i elementów charakterystycznych. Bloki, pijacy i podstawówka z gimnazjum, produkująca wykwalifikowanych bezrobotnych i pijaków.
- Północ I – pierwszy z darów Gierka dla Ełku, znajduje się tu wieżowiec o nazwie World Trade Center z dziesięcioma piętrami, jedenaste nie powstało ze względu na kiepską widoczność warszawiaków na Suwałki. Istnieje ulica, przy której mieści się lokalny urząd książęcy, hodowla lemingów, rurkowców i studenciaków oraz zadaszony stadion, na którym nie uchronisz się przed deszczem. Stadion jest areną spotkań największej sportowej dumy miasta – klubu Mazur Ełk, który godnie zbiera oklep w meczach z takimi potęgami jak MKS Korsze czy Huragan Morąg. Kibice klubu
przyjaźnią sięz kibicami Wigier Suwałki i Granicy Kętrzyn. - Szyba – podełcki slums, Ełczanie oddali by go za Krym. Typowy mieszkaniec: dzik.
- Zamkowa – slums za jeziorem. Nikogo tam nie ma.
- Zatorze – slums położony za torami, kierunek pielgrzymek bezrobotnych z powiatu za sprawą pośredniaka, w przeszłości siedziba największego dobrodzieja miasta i regionu – wytwórni tanich win. Główną atrakcją jest oglądanie przejeżdżających tirów i ciężarówek. Typowym gatunkiem zamieszkującym osiedle jest zagorzały posiadacz VW Golfa z garażem obok domu.
