Polski imperializm
Polski imperializm – zaborcza polityka Polski o zapędach totalitarnych, polegająca na rozciąganiu władzy lub kontroli na inne kraje, za pośrednictwem osadzania w innych krajach uśpionych komórek wojskowych lub ekonomicznych.
Jest on wywołany ideologią ekspansjonistyczną, zwaną polonizmem.
Geneza[edytuj • edytuj kod]
Pierwsze teorie polskiego imperializmu pojawiły się w XX wieku, kiedy to rozpoczęło się masowe zaludnianie największych potęg gospodarczych świata, w celu zniszczenia ich od środka. Orędownikami takiego podejścia byli przede wszystkim Lech Wałęsa i Czesław Miłosz. Według Wałęsy polski imperializm jest zaawansowanym stadium kapitalizmu. Obecnie mianem polskiego imperializmu określa się głównie rozprzestrzenianie się narodowości polskiej na wszystkie strony świata, m.in. USA, Iraku czy Iranu, Rosji, Czeczenii. Według polonistów nie możliwy jest żaden inny imperializm oprócz polskiego.
Pozytywne i negatywne skutki polskiego imperializmu[edytuj • edytuj kod]
Pozytywne skutki polskiego imperializmu:
- Brak wojen między państwami, ze względu na to, że Polska będzie jedynym istniejącym państwem;
- Wprowadzenie polityki i ideologii zacieśniającej więzi międzyludzkie, mianowicie: Co twoje jest moje, a co moje to nie ruszaj;
- Zredukowane zagrożenie nuklearne bowiem jedynym posiadaczem bomb atomowych będzie Polska;
- Wprowadzenie waluty o jednym stałym kursie (złoty), gdyż będzie to jedyna waluta na świecie;
- Polska wygrywałaby wszystkie zawody sportowe (MŚ w Piłce Nożnej, MŚ w Siatkówce, MŚ w Koszykówce, etc.), ponieważ byłaby to jedyna reprezentacja na całym świecie;
- Likwidacja przemytu ze względu na to, że Polska będzie jedynym państwem na świecie;
- Likwidacja Ministerstwa Spraw Zagranicznych;
- Zniesienie funkcji prezydenta, ze względu na niemożność pełnienia przez niego funkcji reprezentacyjnej;
- Przejęcie technologii podbitych państw.
Negatywne skutki polskiego imperializmu:
- Niemożność sprowadzania tanich samochodów z zagranicy, gdyż Polska stanie się jedynym krajem;
- Potrzeba zweryfikowania słowników i usunięcia z nich pewnej ilości wyrazów, takich jak: Zagranica, turystyka, ambasada, paszport, wiza i wiele wiele innych;
- Groźba wielokrotnej wojny domowej;
- Brak możliwości spędzenia wakacji za granicą.
Najważniejsi Polacy, którzy przyczynili się do rozwoju polskiego imperializmu[edytuj • edytuj kod]
- Adam – pierwszy Polak, odpowiedzialny bezpośrednio za stworzenie narodu Polskiego.
- Ewa – pierwsza Polka, współodpowiedzialna za stworzenie narodu polskiego.
- Żydzi (podmiot zbiorowy) – starożytni Polacy.
- Jezus – uznawany za największego Polaka, dał początek narodowemu kultowi, zwanego katolicyzmem. Jego podobizna często spotykana jest w polskich domach obok Lecha Wałęsy i Boba Marleya.
- Juliusz Cezar – Polak uważany za twórcę podwalin ideologicznych polskiego imperializmu, wypróbował teorię w praktyce, bezskutecznie.
- Karol Wielki – w wyniku jego śmierci Polska podzieliła się, aż do 966 roku.
- Mieszko I – jedyny Polak, który pozostał wierny nazwie swojego kraju i stworzył Polskę.
- Krzysztof Kolumb – odkrył dla Polaków nowe ziemie do podboju.
- Królowa Wiktoria – przygotowała Wielką Brytanię po to, aby Polacy mogli tam przebywać jako uśpione komórki czekające na odpowiedni moment do ujawnienia.
- Mao Tse Tung – rozprzestrzenił polski imperializm w Azji.
- Albert Einstein – najmądrzejszy Polak, wielu rodaków poszło jego śladem i dostosowali jego teorie do własnych potrzeb. Przez postronnych ten prąd umysłowy nazywany jest „cwaniactwem”.
- Marylin Monroe – nie zrobiła nic specjalnego, ale była sławna, dlatego odnotowano ją w tej liście.
- The Beatles – zespół muzyczny szerzący w XX wieku podświadomą propagandę na rzecz Polski.
- Włodzimierz Ilicz Lenin – kochał Polaków tak mocno, że w końcu zaczął ich nienawidzić i stworzył ZSRR.
- George Lucas – twórca sagi filmowej Gwiezdnych Wojen. Wielki wizjoner, przewidział nadejście Imperatora (Lech Kaczyński) oraz Atak Klonów (Jarosław Kaczyński, nieoficjalnie brat prezydenta).
