Rubeus Hagrid
Nie bądż pizdusiem, Hagrid.
- Harry Potter do płaczącego Hagrida podczas egzekucji Hardodzioba
Nie muszę być mądry. Wystarczy, że jestem przystojny.
- Hagrid o sobie
Rubeus „Cholibka” Hagrid (ur. 6 grudnia 1928 – to on jeszcze żyje?) – jeden z głównych bohaterów książek o Henryku P. Idol nastolatek na całym świecie. Również pająki i inne dziwne stwory mają do niego słabość, z wzajemnością.
Wygląd i charakter[edytuj • edytuj kod]
Rubeus Hagrid to pół-człowiek, pół-olbrzym o gołębim sercu, z którego wszyscy się śmieją. Uwielbia alkohol, seks i dzikie zwierzęta (oby tylko nie próbował łączyć tych pasji, bo to się może źle skończyć). Udaje przygłupa, choć zdaniem niektórych w rzeczywistości jest erudytą i miszczem poprawnego wysławiania się, który mógłby uczyć samego Miodka. Słynie również z tego, że jest dyskretny, można na nim polegać i potrafi dochować tajemnicy (no chyba, że popije, to wtedy trochę za dużo gada). Ma pokaźną brodę i długie, lśniące włosy, które często zaplata w warkoczyki. Chce być modny, więc wtyka w nie różne dziwne rzeczy, na przykład kawałki grzebienia. Może nie wygląda jak Brad Pitt, ale na pewno ma to „coś”, co sprawia, że laski na niego lecą.
Dzieciństwo Hagridzia[edytuj • edytuj kod]
Mały Hagridek był synem czarodzieja i olbrzymki. Pewnego dnia szanowna matka wyszła do sklepu po papierosy i już nie wróciła, a wtedy opiekę nad nim przejął ojciec. Dorosły Rubeus nie miał zbyt wielu wspomnień z dzieciństwa (prawdopodobnie dlatego, że już jako dziecko zaczął popijać). Pamiętał jedynie, że małym konusem będąc uwielbiał wspólne zabawy z ojcem: rzucanie nim o ścianę, czy przywiązywanie za nogi do sufitu.
Lata spędzone w Hogwarcie[edytuj • edytuj kod]
Był uczniem Hogłartu, ale został z niego wyjebany na zbity pysk wyrzucony za złamanie regulaminu (wiadomo, alkohol, dziwki i te sprawy. Przejawiał również niezdrowe zainteresowanie pewnym dużym i niebezpiecznym pająkiem, którego trzymał w skrzyni i wypuszczał tylko wtedy, gdy chciał się zabawić). Po wydaleniu ze szkoły zamieszkał w chatce na skraju Zakazanego Lasu. Wtedy też został gejowym (wróć, gajowym) i posiadaczem kluczy do pokoju każdej dziewczyny z Hogłartu. Na prośbę Dumbledore'a, który jako jedyny wierzył, że Hagrid nie jest takim przydupasem na jakiego wygląda, prowadził również zajęcia z opieki nad magicznymi zwierzątkami. Niestety, biedny Hagriś trochę sobie nie radził i popadł w depresję, bo nikt nie chciał uczęszczać na te jakże ciekawe lekcje – nawet jego „przyjaciele”: Henryk P., Ronek W. i Chermiona G. stwierdzili, że to strata czasu.
Wielka miłość Hagrida[edytuj • edytuj kod]
Życie Hagrida odmieniło się zupełnie, kiedy spotkał niejaką Olimpię Maxime, równie uroczą i mądrą olbrzymkę, z którą nawiązał intymne kontakty. Dzięki niej zaczął się myć. Dziś Hagrid wiedzie szczęśliwe i beztroskie życie u boku swej ukochanej i wychowuje z nią gromadkę dzieci, z których żadne nie jest jego. No cóż, zawsze był frajerem.
