Lua

Ten artykuł jest częścią cyklu naukowego języki komputerowe.

Języki programowania:

Asembler BeFunge Brainfuck C C++ C# CCC CMake COW Fortran Game Maker Language HQ9+ Java JavaScript Lisp Logo Lua Malbolge Pascal Perl Python Shellscript Visual Basic

Inne języki komputerowe:

CSS PL/SQL HTML

edytuj ten szablon

local class = getmetatable(object)["__index"]

Niesamowicie prosty i wygodny sposób na wykrywanie klas obiektów

local object = setmetatable({}, { ["__index"] = class })

Jeszcze prostszy, jeszcze wygodniejszy sposób tworzenia obiektów

function f() f() end f()

Najkrótszy i najłatwiejszy sposób na przepełnienie stosu

Lua – język programowania stworzony przez grupę naćpanych hippisów pijanych programistów z Brazylii. Odwieczny wróg Węża.

Historia

Na początku był Chaos. Z chaosu wyłoniły się pierwsze języki programowania – Fortran i Ada. Pojawiły się też inne języki – Fortran jednak strącił je wszystkie do Tartaru. Widząc to Ada się wkurwiła i namówiła ich syna, Pascala, aby przemówił Fortranowi do rozumu. Pascal nie zastanawiał się długo – uzbrojony w programowanie strukturalne pozbawił ojca władzy.

Tak rozpoczęły się rządy Pascala, niewiele lepszego od ojca. Różnica między władcami polegała na tym, że Pascal połykał inne języki zamiast wrzucać je do Tartaru. W ten sposób zdobywał ich moce, co czyniło go jeszcze lepszym językiem.

Jego żonie, Forth, najwyraźniej w smak to nie było, bo ukryła przed Pascalem jego młodego syna, C. Młody dorósł szybko i wkrótce obalił okrutnego Pascala. Wyswobodził wtedy inne języki z jego jelit, przez co ze wszystkiego zrobił się jeden wielki burdel, w centrum którego C zasiadł jako władca.

Po jakimś czasie C zaczął się nudzić. Stworzył więc raj, w którym umieścił pierwsze stworzenia – Obiekta i Funkcję. Wtedy przyszedł Wąż i wszystko porozpierdalał. Wkurwiony nie na żarty C wygnał Obiekta i Funkcję na planetę Ziemię, a Wężowi powiedział, że kiedyś przyjdzie ktoś, kto zrobi z nim porządek.

Dużo, dużo później, kilku brazylijskich informatyków stworzyło język programowania Lua, kończąc erę ciemności i panowanie Węża.

Cechy

• Nie ma klas, obiektów, tablic, słowników – wszystko to zastępuje uniwersalna tabela (table). Mówiąc po ludzku, wszystko jeden chuj.
• Jeżeli jakaś zmienna nie jest zadeklarowana, to po prostu ma wartość nil. Nie martw się, my też nie wiemy co to znaczy.
• To samo się tyczy elementów tabel.
• Indeksowanie liczbowe tabel zaczyna się od 1, a nie od 0. Dijkstra przewraca się w grobie.
• W Lua 5.2 dodano nowe słowo kluczowe, goto. Twórcy języka widać bardzo nie lubią Dijkstry.