Stefan Batory: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Naprawa linków)
 
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 10 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{sur|polskiego króla|imię|Stefan}}
{{sur|polskiego króla|imię|Stefan}}
[[Plik:Stefan Batory.jpg|thumb|415px|Stefan Batory w pełnej krasie]]
[[Plik:Stefan Batory.jpg|thumb|415px|Stefan Batory w pełnej krasie]]
{{t|Stefan Batory|ur. [[szablon:27 września|27 września]] [[xVI wiek|1533]], zm. [[szablon:12 grudnia|12 grudnia]] [[xVI wiek|1586]]}}elekcyjny król Rzeczpospolitej Obojga Narodów i książę [[Węgry|Zasiedmiogórogrodu]].
'''Stefan Batory''' (ur. [[27 września]] [[1533]], zm. [[12 grudnia]] [[1586]]) – elekcyjny król Rzeczpospolitej Obojga Narodów i książę [[Węgry|Zasiedmiogórogrodu]].

== Młode lata ==
Stefan przyszedł na [[ziemia|świat]] w Somlyó jako syn wojewody siedmiogrodzkiego Stefana seniora. Na studia wybrał się do Padwy. Pokochał tam [[geografia|gejografię]] i historię. Po nauczeniu się kilku języków, ukończeniu edukacji i zwolnieniu się tronu w Siedmiogrodzie został wybrany tamtejszym księciem.


== Początki kariery w Polsce ==
== Początki kariery w Polsce ==
Pewnego pięknego, grudniowego dnia Stefan robił to, co robić lubił najbardziej, czyli tłukł [[Turcja|Turków]], polował i pił [[tanie wino|wino]]. Nagle przyszli do niego [[Polacy]] i spytali się go, czy by nie chciał zostać [[król]]em, a zarazem mężem Anny Jagiellonki. Po krótkim namyśle Stefan zgodził się. Wybrany przez [[Kościół katolicki|katoli]] Maksymilian II Habsburg {{cenzura}} się, ale był wolniejszy. Batory zaprzysiągł artykuły henrykowskie i ''Pacta conventa'' w trybie priorytetowym, po czym się koronował. Większość i tak patrzyła na niego jak na stonkę na polu kartofli. Stefan jednak pogroził im [[gest palca środkowego|jednym palcem]]<ref>I kilkoma armatami</ref>, czym zjednał sobie przyjaźń ludu<ref>No, może [[Gdańsk]] potrzebował więcej argumentów...</ref>.
Pewnego pięknego, grudniowego dnia Stefan robił to, co robić lubił najbardziej, czyli tłukł [[Turcja|Turków]], polował i pił [[tanie wino]]. Nagle przyszli do niego [[Polacy]] i spytali się go, czy by nie chciał zostać [[król]]em, a zarazem mężem Anny Jagiellonki. Po krótkim namyśle Stefan zgodził się. Wybrany przez [[Kościół katolicki|katolików]] Maksymilian II [[Habsburgowie|Habsburg]] {{cenzura}} się, ale był wolniejszy. Batory zaprzysiągł artykuły henrykowskie i ''Pacta conventa'' w trybie priorytetowym, po czym się koronował. Większość i tak patrzyła na niego jak na stonkę na polu kartofli. Stefan jednak pogroził im [[Gest palca środkowego|jednym palcem]]<ref>I kilkoma armatami</ref>, czym zjednał sobie przyjaźń ludu<ref>No, może [[Gdańsk]] potrzebował więcej argumentów…</ref>.


== Reformy i wojna z Rosją ==
== Reformy i wojna z Rosją ==
Za wschodnią granicą [[Rosja|Ruscy]] coraz bardziej szaleli i zdobywali nowe ziemie kosztem [[Polska|Rzeczpospolitej]]. Batory miał dość tego [[cyrk]]u – utworzył piechotę wybraniecką, wojska inżynieryjne, drukarnię polową, zebrał kasę od [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|sejmu]], wlazł na konia i poszedł na Inflanty. Zdobył parę twierdz, większość samobójczymi atakami chłopów, którzy to za wysadzenie murów dostawali szlachectwo. Car Iwan Groźny oddał to, co wcześniej zabrał i wrócił spokojnie do obdzierania ze skóry jeńców.
Za wschodnią granicą [[Rosja|Ruscy]] coraz bardziej szaleli i zdobywali nowe ziemie kosztem Rzeczpospolitej. Batory miał dość tego [[cyrk]]u – utworzył piechotę wybraniecką, wojska inżynieryjne, drukarnię polową, zebrał kasę od sejmu, wlazł na konia i poszedł na Inflanty. Zdobył parę twierdz, większość samobójczymi atakami chłopów, którzy to za wysadzenie murów dostawali szlachectwo. Car [[Iwan IV Groźny]] oddał to, co wcześniej zabrał i wrócił spokojnie do obdzierania ze skóry jeńców.


== Śmierć ==
== Śmierć ==
Stefan zakończył panowanie tak samo nagle jak je rozpoczął, umierając podczas polowania, ponoć od przedawkowania wysokokalorycznego [[Wódka|alkoholu]], którym to miał zwyczaj łagodzić ból<ref>I fizyczny, i ten serca</ref>. Został pochowany jak większość króli i [[Lech Kaczyński|niektórzy prezydenci]] na Wawelu.
Stefan zakończył panowanie tak samo nagle jak je rozpoczął, umierając podczas polowania, ponoć od przedawkowania wysokokalorycznego [[Wódka|alkoholu]], którym to miał zwyczaj łagodzić ból<ref>I fizyczny, i ten serca</ref>.

== Zobacz też ==
* [[Elżbieta Batory]]
* [[Henryk III Walezy]]
* [[Iwan IV Groźny]]


{{przypisy}}
{{przypisy}}
{{Władcy Polski}}
{{Władcy Polski}}

[[kategoria:Władcy Polski|Batory Stefan]]
{{stopka}}
[[Kategoria:Nowożytność w Polsce]]
[[kategoria:Władcy Polski]]
[[Kategoria:Historia Węgier]]
[[Kategoria:Rumuni]]

Aktualna wersja na dzień 13:10, 22 lip 2021

Stefan Batory w pełnej krasie

Stefan Batory (ur. 27 września 1533, zm. 12 grudnia 1586) – elekcyjny król Rzeczpospolitej Obojga Narodów i książę Zasiedmiogórogrodu.

Początki kariery w Polsce[edytuj • edytuj kod]

Pewnego pięknego, grudniowego dnia Stefan robił to, co robić lubił najbardziej, czyli tłukł Turków, polował i pił tanie wino. Nagle przyszli do niego Polacy i spytali się go, czy by nie chciał zostać królem, a zarazem mężem Anny Jagiellonki. Po krótkim namyśle Stefan zgodził się. Wybrany przez katolików Maksymilian II Habsburg Słuchacz jedynego słusznego radia ocenzurował ten niegodny fragment się, ale był wolniejszy. Batory zaprzysiągł artykuły henrykowskie i Pacta conventa w trybie priorytetowym, po czym się koronował. Większość i tak patrzyła na niego jak na stonkę na polu kartofli. Stefan jednak pogroził im jednym palcem[1], czym zjednał sobie przyjaźń ludu[2].

Reformy i wojna z Rosją[edytuj • edytuj kod]

Za wschodnią granicą Ruscy coraz bardziej szaleli i zdobywali nowe ziemie kosztem Rzeczpospolitej. Batory miał dość tego cyrku – utworzył piechotę wybraniecką, wojska inżynieryjne, drukarnię polową, zebrał kasę od sejmu, wlazł na konia i poszedł na Inflanty. Zdobył parę twierdz, większość samobójczymi atakami chłopów, którzy to za wysadzenie murów dostawali szlachectwo. Car Iwan IV Groźny oddał to, co wcześniej zabrał i wrócił spokojnie do obdzierania ze skóry jeńców.

Śmierć[edytuj • edytuj kod]

Stefan zakończył panowanie tak samo nagle jak je rozpoczął, umierając podczas polowania, ponoć od przedawkowania wysokokalorycznego alkoholu, którym to miał zwyczaj łagodzić ból[3].

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Przypisy

  1. I kilkoma armatami
  2. No, może Gdańsk potrzebował więcej argumentów…
  3. I fizyczny, i ten serca