U.D.O.: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
WizualnieWikikod
Linia 6: Linia 6:
==Thomas Stauch==
==Thomas Stauch==
Były perkusista [[Blind Guardian]]. Jest przeciwieństwem standardowego niemieckiego perkusisty i potrafi zmieniać tempo w czasie trwania utworu. Czasem nawet zespół pozwalał mu zagrać solówkę na koncercie. W 2005 stwierdził jednak, że dzieje się tak zdecydowanie za rzadko i odszedł szukać sobie szczęścia w innym zespole. Jak na razie bez sukcesu.
Były perkusista [[Blind Guardian]]. Jest przeciwieństwem standardowego niemieckiego perkusisty i potrafi zmieniać tempo w czasie trwania utworu. Czasem nawet zespół pozwalał mu zagrać solówkę na koncercie. W 2005 stwierdził jednak, że dzieje się tak zdecydowanie za rzadko i odszedł szukać sobie szczęścia w innym zespole. Jak na razie bez sukcesu.
==Ralf Scheepers==
{{t|Ralf Scheepers|ur. 5 lutego [[1965]] w Esslingen w [[RFN]]}} wokalista zespołu [[Primal Fear]], a wcześniej [[Gamma Ray]]. Miłośnik ''[[piwo|Bier]] und [[Kiełbasa|Würste]]'' o cienkim jak u kastrata głosie. Łysol.

== Młode lata ==
Ralf urodził się w... Nie, to w ogóle nie jest istotne, że urodził się w jakiejś tam mieścinie w Baden-Wirtembergii! Jego prawdziwe narodziny miały miejsce w 1974, gdy po raz pierwszy usłyszał śpiewającego [[Rob Halford|Halforda]]. Doznał wtedy olśnienia i zrozumiał swoje powołanie. Wiedział już co chce robić w życiu<ref>Oprócz picia Bier i jedzenia Würstów</ref>. Ot, po prostu musiał, musiał być jak ten cały Halford i śpiewać w [[Judas Priest]]. Choćby miał zrobić to idąc po trupach.

Szybko okazało się jednak, że rzeczywistość jest okrutna i dziewięciolatków nie przyjmują do znanych zespołów [[Heavy metal|heavymetalowych]]. Ralf mógł najwyżej liczyć na śpiewanie do kotleta swoim rodzicom<ref>Biedni ludzie, doprawdy</ref>. Gdy bojowy dziewięciolatek podrósł założył własny zespół, który nazwał Tyran's Pace ([[Język angielski|deutsch english]]: ''Packa Tyrana''). Zespół, jak można się domyślić, wykonywał piosenki Judas Priest, choć miał też własne utwory<ref>Będące bliźniaczo podobne do utworów Judas Priest, ale co tam</ref>

== Gamma Ray ==
Tyran's Pace nie osiągnęło oczekiwanego przez Scheepersa epickiego sukcesu, Ralf postanowił szukać możliwości naśladowania Judas Priest gdzie indziej. W 1986 chciał zacząć śpiewać w [[Helloween]], ale nie przypadł do gustu [[Michael Weikath|Michaelowi Weikathowi]], a poza tym pojawiła się konkurencja w postaci [[Michael Kiske|Michaela Kiskego]], który potrafił piać jeszcze wyżej. Możliwości wokalne Ralfa zachwyciły natomiast dotychczasowego śpiewaka i gitarzystę Helloween, [[Kai Hansen|Kaia Hansena]], który [[Koincydencja|dziwnym trafem]] niespełna trzy lata później wyleciał z zespołu.

Hansen szybko się pozbierał i już w 1989 założył Gamma Ray, przypadkiem zatrudniając Scheepersa jako wokalistę. Zespół z Ralfem nagrał całe trzy ociekające niemożebną wręcz szczęśliwością płyty oraz odbył parę ociekających Beer i Würstem tras koncertowych, które przyniosły Gamma Ray światowy sukces. Sam Scheepers nie wspomina jednak dobrze tamtego okresu. Hansen nie podzielał bowiem ego poglądu, że co najmniej połowę repertuaru Gamma Ray powinny stanowić [[cover]]y Judas Priest.

Zniesmaczony tym Ralf wydał na boku płytę ''Wheels of Fire'' sygnowaną logo [[FBI]], w które ktoś bezczelnie wcisnął kropki. Do ostatecznego rozstania wokalisty z Gamma Ray przyczynił się jednak fakt, że w 1993 z Judas Priest odszedł Halford i zespół rozpoczął poszukiwania nowego wyjca. Zgłosiło się wielu chętnych, w tym także oczywiście nasz Ralf. I tym razem jednak przegrał w zestawieniu z innym wokalistą, ale już przynajmniej nie z Kiskem<ref>Bo ten starał się w tym czasie dostać do [[Iron Maiden]]</ref>, tylko z [[Tim Owens|Timem Owensem]]. Podsumowując, Ralf został bez środków do życia i jakichkolwiek widoków na zmianę tej sytuacji. A, i do tego zaczął [[łysienie|łysieć]], jak swój idol, dlatego także zaczął golić się na łyso. Prawdopodobnie nowy wizerunek Scheepersa stał się inspiracją dla postaci [[Lord Voldemort|Lorda Voldemorta]].

== Primal Fear ==
Na [[Oktoberfest|Oktoberfeście]]<ref>Niemcy zawsze jeżdżą na Oktoberfest</ref> [[1997]], Ralf spotkał [[Mat Sinner|Mata Sinnera]], który zaproponował mu dołączenie do jego nowego, bo istniejącego od początku święta piwa, [[cover band]]u, który wykonywał piosenki Judas Priest. Zespół szybko nadał sobie nazwę Primal Fear, a przypadkowych pijaków z Oktoberfestu zastąpiono prawdziwymi muzykami z drugiego zespołu Mata, o jakże oryginalnej nazwie, Sinner.

Zespół w 1998 wydał pierwszą płytę, która od razu odniosła sukces<ref>Głównie za sprawą obecności znanych nazwisk jak Hansen czy Chlaściak</ref>. Kolejne albumy były jak tomy [[Harry Poter|Harry'ego Pottera]] – sprzedawały się dobrze, a najlepiej w [[Ameryka Północna|Ameryce]]. Prawdopodobnie to za sprawą bliźniaczego już wtedy podobieństwa Ralfa i Voldka. Biedni Amerykanie gubili się już po trosze w tym wszystkim.

== Scheepers ==
Ralf dobrze czuje się w Primal Fear, obowiązkowym elementem każdego koncertu grupy jest wszakże piosenka ''[[British Steel#Lista_utworów|Metal Gods]]''. Mimo to, w 2011 wydał swoją pierwszą solową płytę. Nic to, że grali na niej przede wszystkim muzycy z Primal Fear, a głównym kompozytorem był nie kto inny niż Mat Sinner. Rzecz jasna, za wyjątkiem utworów będących coverami Judasów. Oprócz tego na płycie udziela się wielu innych, uznanych muzyków:
* '''Kai Hansen''', znany z tego, że gra wszędzie gdzie tylko go chcą. Na szczęście nie śpiewa.
* '''Michał ''Metal Mike'' Chlaściak''', czyli człowiek, który uczył grać na [[Gitara elektryczna|wiośle]] naszego swojskiego [[Nergal|Nerdala]].
* '''Victor Smolski''', którego Peter Wagner spuścił na chwilę z krótkiej [[Rage|Rage'owej]] smyczy.
* '''Snowy Shaw''', perkusista [[Dream Evil]] oraz Mercyful Fate, któremu wiecznie marzy się zostanie wokalistą. Nie tym razem chłopie!
* '''[[Tim Owens]]'''. Tak, dobrze widzisz, czytelniku. Nienawiść obu wokalistów zamieniła się w przyjaźń, podobnie jak [[Adolf Hitler|hitlerowskie]] ''Kulturkampf'' przeobraziło się we współczesne ''[[Żydzi|Multi]]-[[Gej|Kulti]]''. Zaśpiewali razem w piosence o wiele mówiącym tytule ''Remission of Sin'' (''Odpuszczenie Grzechu).


==Mat Sinner==
==Mat Sinner==
Linia 39: Linia 12:
Wokalista zespołu [[Edguy]] i lider projektu [[Avantasia]]. Zbliżony możliwościami wokalnymi do [[Bruce Dickinson|Bruce'a Dickinsona]] i uważany za jego godnego następcę. Nabił sobie jednak do głowy, że będzie naśladował [[Michael Kiske|Kiskego]], co wychodzi mu delikatnie mówiąc śmiesznie. Sammet grał też na basie na pierwszych albumach Edguya, ale w pewnym momencie stwierdził, że mu się nie chce.
Wokalista zespołu [[Edguy]] i lider projektu [[Avantasia]]. Zbliżony możliwościami wokalnymi do [[Bruce Dickinson|Bruce'a Dickinsona]] i uważany za jego godnego następcę. Nabił sobie jednak do głowy, że będzie naśladował [[Michael Kiske|Kiskego]], co wychodzi mu delikatnie mówiąc śmiesznie. Sammet grał też na basie na pierwszych albumach Edguya, ale w pewnym momencie stwierdził, że mu się nie chce.
==Jørn Lande==
==Jørn Lande==
{{t|Jørn Lande(ur. 31 maja 1968 w śnieżnych ostępach <del>szwedzkich</del> [[norwegia|norweskich]] lasów)}[[Heavy metal|heavymetalowy]] wyjec, który twierdzi, że śpiewa [[hard rock]]a. Krytycy zarzucają mu, że śpiewa podobnie do [[Whitesnake|Davida Coverdale'a]], choć on sam twierdzi, że naśladuje [[Ronnie James Dio|Ronniego Jamesa Dio]]. Prawdopodobnie rywalizuje z [[Tim Owens|Timem Owensem]] o to, który z nich będzie śpiewać w większej ilości zespołów jednocześnie.
⚫
Szwedzka wersja [[Whitesnake|Davida Coverdale'a]]. Śpiewał nawet w zespole ''The Snakes'', założonym przez byłego gitarzystę BiałegoWęża. Z czasem jednak doszedł do wniosku, że <s>chciałby stworzyć coś własnego</s> naśladować [[Ronnie James Dio|Dio]] niż Coverdale'a. Światową sławę przyniósł mu album ''Dio'', na którym nagrał dziewięć piosenek idola i jedną dedykowaną mu (''Song for Ronnie James''). Dzięki temu zaśpiewał też na pożegnalnym koncercie [[Black Sabbath#Historia zespołu|Heaven & Hell]]

== Początki ==
Dzieciństwo Jørn spędził hasając po zaśnieżonych ostępach norweskich lasach. Kiedy już mu się to znudziło, postanowił, tak jak większość ludzi w Norwegii chwycić za [[Gitara elektryczna|gitarę]] i grać [[True norwegian black metal]], ale szybko okazało się, że nie jest to takie proste. Dlatego Jørn postanowił przekwalifikować się z gitary na wokal, tyle że nie potrafił [[growl]]ować, więc zamiast [[black metal]]u postanowił śpiewać hard rocka. Zapisał się w tym celu do siaskiego zespołu ''Vagabond'', grającego siarski [[rock]] progresywny<ref>No, nie każdy jest tak dobry jak [[Pink Floyd]], żeby grać rock progresywny i nie brzmieć siarsko</ref> i wydał z nimi dwa albumy. Ponieważ na obu płytach brzmiał jak kopia Coverdale'a został zwerbowany przez ludzi ze zlikwidowanego Whitesnake<ref>David śpiewał wtedy dla [[Jimmy Page|Page'a]]</ref> i razem z nimi utworzył zespół ''The Snakes'', dzięki któremu stał się znany komuś więcej niż wąskiej grupce fanatyków.

Z Wężami wydał jednak tylko jedną płytę studyjną i jedną koncertówkę, która była zresztą przyczyną jego odejścia z zespołu. Znalazły się bowiem na niej tylko [[cover]]y ''Białegowęża''.
⚫
Śpiewał nawet w zespole ''The Snakes'', założonym przez byłego gitarzystę BiałegoWęża. Z czasem jednak doszedł do wniosku, że <s>chciałby stworzyć coś własnego</s> naśladować [[Ronnie James Dio|Dio]] niż Coverdale'a. Światową sławę przyniósł mu album ''Dio'', na którym nagrał dziewięć piosenek idola i jedną dedykowaną mu (''Song for Ronnie James''). Dzięki temu zaśpiewał też na pożegnalnym koncercie [[Black Sabbath#Historia zespołu|Heaven & Hell]]


Oprócz tego Jørn udziela się w [[Avantasia|Avantasii]] i jest wokalistą [[Masterplan]]u.
Oprócz tego Jørn udziela się w [[Avantasia|Avantasii]] i jest wokalistą [[Masterplan]]u.

Wersja z 22:45, 4 lut 2013

Muzycy

Hansi Kürsch

Wokalista Blind Guardian. Uwielbia barwę własnego głosu dlatego, wzorem Freddiego Mercury'ego zwielokrotnia go podczas produkcji albumów (tj. chórki powstają nałożenie na siebie tej samej partii wokalnej w minimalnym rozsunięciu czasowym. Jest też wielkim fanem Władcy Pierścieni i czasem zdaje mu się, że jest hobbitem.

André Olbrich

Gitarzysta Blind Guardian. Nie potrafi zagrać własnych solówek (gra je za niego Kai Hansen), gdyż powstają poprzez dogrywanie poszczególnych fragmentów podczas produkcji albumów. Mimo to jest uznawany za jednego z lepszych niemieckich gitarzystów.

Thomas Stauch

Były perkusista Blind Guardian. Jest przeciwieństwem standardowego niemieckiego perkusisty i potrafi zmieniać tempo w czasie trwania utworu. Czasem nawet zespół pozwalał mu zagrać solówkę na koncercie. W 2005 stwierdził jednak, że dzieje się tak zdecydowanie za rzadko i odszedł szukać sobie szczęścia w innym zespole. Jak na razie bez sukcesu.

Mat Sinner

Basista i lider Primal Fear. Czasem pomaga Scheepersowi śpiewać. Ma też własny zespół o nazwie Sinner, tj. Grzesznik.

Tobias Sammet

Wokalista zespołu Edguy i lider projektu Avantasia. Zbliżony możliwościami wokalnymi do Bruce'a Dickinsona i uważany za jego godnego następcę. Nabił sobie jednak do głowy, że będzie naśladował Kiskego, co wychodzi mu delikatnie mówiąc śmiesznie. Sammet grał też na basie na pierwszych albumach Edguya, ale w pewnym momencie stwierdził, że mu się nie chce.

Jørn Lande

{{t|Jørn Lande(ur. 31 maja 1968 w śnieżnych ostępach szwedzkich norweskich lasów)}heavymetalowy wyjec, który twierdzi, że śpiewa hard rocka. Krytycy zarzucają mu, że śpiewa podobnie do Davida Coverdale'a, choć on sam twierdzi, że naśladuje Ronniego Jamesa Dio. Prawdopodobnie rywalizuje z Timem Owensem o to, który z nich będzie śpiewać w większej ilości zespołów jednocześnie.

Początki

Dzieciństwo Jørn spędził hasając po zaśnieżonych ostępach norweskich lasach. Kiedy już mu się to znudziło, postanowił, tak jak większość ludzi w Norwegii chwycić za gitarę i grać True norwegian black metal, ale szybko okazało się, że nie jest to takie proste. Dlatego Jørn postanowił przekwalifikować się z gitary na wokal, tyle że nie potrafił growlować, więc zamiast black metalu postanowił śpiewać hard rocka. Zapisał się w tym celu do siaskiego zespołu Vagabond, grającego siarski rock progresywny[1] i wydał z nimi dwa albumy. Ponieważ na obu płytach brzmiał jak kopia Coverdale'a został zwerbowany przez ludzi ze zlikwidowanego Whitesnake[2] i razem z nimi utworzył zespół The Snakes, dzięki któremu stał się znany komuś więcej niż wąskiej grupce fanatyków.

Z Wężami wydał jednak tylko jedną płytę studyjną i jedną koncertówkę, która była zresztą przyczyną jego odejścia z zespołu. Znalazły się bowiem na niej tylko covery Białegowęża. Śpiewał nawet w zespole The Snakes, założonym przez byłego gitarzystę BiałegoWęża. Z czasem jednak doszedł do wniosku, że chciałby stworzyć coś własnego naśladować Dio niż Coverdale'a. Światową sławę przyniósł mu album Dio, na którym nagrał dziewięć piosenek idola i jedną dedykowaną mu (Song for Ronnie James). Dzięki temu zaśpiewał też na pożegnalnym koncercie Heaven & Hell

Oprócz tego Jørn udziela się w Avantasii i jest wokalistą Masterplanu.

Piet Sielck

W młodym wieku wyjechał do Stanów, bo zamarzyło mu się zostać producentem muzycznym. Niestety nie odniósł za oceanem większych sukcesów i wrócił do Europy. Tu założył z pomocą Hansena zespół Iron Savior, któremu przewodzi do dziś. Wyróżnia się bardzo charakterystycznym śpiewem przywodzącym na myśl rannego niedźwiedzia. Jest też stosunkowo kiepskim gitarzystą.

Zespoły

U.D.O.

Zespół założony przez Udo Dirkschneidera po tym jak opuścił on Accept. Stało się tak z powodu różnic w poglądach dotyczących kierunku, w którym powinna podążać muzyka zespołu. Jest to dość charakterystyczne twierdzenie, jeśli wziąć pod uwagę, że U.D.O. gra niemal dokładnie to samo co Accept. Chociaż nie, rosyjskiego hymnu nie grają.

Stratovarius

Edguy

Zespół założony przez grupkę kolegów ze szkoły. Jego nazwa pochodzi od przezwiska jakim obdarzyli swojego nauczyciela matematyki w liceum. Aby się wylansować sięgali po pomoc wielu znanych muzyków takich jak Hansi Kursch czy Michael Kiske. Muzycznie powielają z reguły pierwsze płyty Helloween. Na tle innych zespołów powermetalowych wyróżnia go zaskakująca obfitość instrumentów klawiszowych (to ktoś jeszcze pamięta, że jest coś takiego jak klawisze!?).

Avantasia

Rewolucyjny projekt Tobiasa Sammeta, tak przynajmniej zapowiadało się po premierze pierwszego albumu. Sammet zagonił do roboty najlepszych instrumentalistów i kilku uznanych wokalistów i nagrał coś co nazwał metalową operą. Brzmiało to całkiem przyzwoicie, po wydaniu drugiej płyty zespół stracił parę, pomimo że współpracą z nim zainteresowały się całkiem znane postaci takie jak Klaus Maine czy Tim Owens. Niestety w międzyczasie Kiskemu znudziło się śpiewać i to najpewniej jest przyczyna upadku projektu.

Demons & Wizards

Dość charakterystyczny twór mogący pochwalić się dwupłytowym dorobkiem. Składa się z Hobbita i gitarzysty Iced Earth Jona Schaffera. Grają Power Metal z elementami Heavy metal, a teksty ich utworów dotyczą najczęściej literatury fantastycznej.

Masterplan

Szwedzko-niemiecki zespół powermetalowy. Dość charakterystyczny biorąc pod uwagę, że ma na składzie tylko jednego gitarzystę, a rolę drugiego przejął klawiszowiec. Przez to wiele utworów brzmi jak podróbka Disco polo.

Dream Evil

Szwedzki zespół założony przez producenta, w związku z czym gra odtwórczą, skrajnie komercyjną wersję power metalu. W pewnym momencie podczas nagrywania pierwszej płyty uśpić jego czujność i stworzyć cudo o nazwie The Book of Heavy Metal (March of Metallians), która to piosenka stanowi unikalne połączenie Power metalu z death metalem. Stosunkowo ciężkim momentem dla zespołu było odejście w 2009 gitarzysty Gusa G., który zaczął grać w zespole Ozzy'iego Osbourne'a.

Iced Earth

Amerykański zespół założony przez dwóch policjantów, przyrodnich braci zresztą, grający coś pomiędzy thrashe a power metalem. Jest niezwykle amerykanocentryczny, dlatego w Europie mało kto o nim słyszał. Niemniej w pewnym momencie, gdy policjant robiący za wokalistę stwierdził, że mu się nie chce, wydali całkiem sympatyczny album z Timem Owensem jako wyjcem. Co prawda dotyczył on dalej amerykańskiej historii, ale widać nie można mieć wszystkiego.

Płyty

To the Metal!

To The Metal! is the tenth full length studio album by Gamma Ray. It was released on 29 January 2010.
To promote To The Metal!, Gamma Ray will headline a tour with Freedom Call and Secret Sphere. The album was recorded in Kai's own studio in Hamburg in autumn 2009.
The band has recorded 12 songs. Ten of them will be featured on the regular album release, while the other two will be bonus tracks and they will appear on the different editions of the album.
The band described some of the songs on the official website, revealing that there will be a full-throttle number called "Rise", a rhythmic and melodically diverse song called "Time To Live", and a multilayered anthem titled "All you need to know", featuring ex-Helloween frontman Michael Kiske.
Other songs mentioned are "No Need to Cry", a song written by Dirk Schlächter about the death of his father, "To The Metal", a song they played on various festivals last summer and the atmospherically dense "Empathy".

Album versions

  1. Regular jewel case CD
  2. Limited edition featuring an additional DVD (including the making-of)
  3. Red vinyl in gatefold packaging
  4. Collectors’ edition featuring CD and 7” vinyl with 2 unreleased tracks, completely hand-signed

Critical reception

The critical reception to this album has been mostly positive, with some critics praising the musicianship and the drumming in particular. [{{Allmusic|class=album|id=r1715425|pure_url=yes}}] Others have praised the band for their consistency and for remaining 'one of heavy metal’s most unsung heroes'. [3]

Personnel

Guest musician

Credits

Crimson Thunder

Crimson Thunder is the fourth studio release by Swedish metal band HammerFall. It was the first album the band worked with producer Charlie Bauerfeind on.

The cover art is made by Samwise who is best known for his Warcraft concept arts.

Personnel

Release information

  • Digipack CD, LP, shaped CD, picture LP, comic book edition, leather bound comic book edition, DVD-Audio, value box (with "Hearts On Fire" CDS), Gold Award edition.
  • Limited Gold Editions comes in an amaray (DVD-box), including printed HammerFall signatures, including golden HammerFall-plektrum, including bonus track ("Heeding The Call" - live) and videoclip ("Hearts On Fire").
  • Special Comic Edition Features a CD of Crimson Thunder housed in an oversize hardback comic book, with an original comic story and the album's original liner notes/lyrics. Stricktly Limited CD & Comicbook with 25 pages comic + 7 pages booklet, hardcover size A4 & the bonustrack "Rising Force".
  • DVD-Audio comes in 5.1 Dolby Surround Multichannel Sound. Playable into all DVD Players and with 5.1 Channel Surround Sound System and has "Hearts On Fire" videoclip.
  • There has also been a numbered (1000 have been made) limited edition 3CD longform leather digibook, that contains two 3" MCDs with one track on it each: Crazy Nights (Loudness cover), Detroit Rock City (Kiss cover).
  • The Japanese version contains the bonus tracks: Crazy Nights (Loudness cover), Renegade (live), Hammerfall (live).

Framing Armagedon

Framing Armageddon: Something Wicked Part 1 is the eighth studio album from Iced Earth, released on September 11, 2007. It is part one of two concept albums based on a trilogy of songs from Iced Earth's fifth studio album, Something Wicked This Way Comes. The saga, aptly titled the Something Wicked Saga, tells the fictional history of mankind, from its creation to its destruction. It is the second and final album with vocalist Tim "Ripper" Owens.

Overview

Framing Armageddon is the band's first studio album featuring lead guitarist Troy Seele, and drummer Brent Smedley, who never played on an Iced Earth studio album during his previous stints with the group. Tim "Ripper" Owens makes his final appearance as lead singer on this record, as well. Also, this was bassist Dennis Hayes' first appearance on an Iced Earth album, though he only appears on two songs. Former Iced Earth lead guitarist Tim Mills is featured on "Reflections", and co-wrote both that song and "Infiltrate and Assimilate".

In December 2006, Jon Schaffer posted a journal announcing that Iced Earth's new album, then titled Something Wicked - Part 1, would be released in September/October 2007. The followup album, then titled Something Wicked - Part 2, would be released in January/February 2008. On March 17, Schaffer announced the final tracklist, and that the album would be renamed to Framing Armageddon (Something Wicked Part 1), with a new target release of August or September. On June 25, Schaffer uploaded the cover of the album on icedearth.com. Audio samples of all the tracks have been posted at spv.de, the official site of the band's record label.

A music video for "Ten Thousand Strong" was released, though lead guitarist Troy Seele was not yet with the band when it was filmed. The video features rotoscoping.

The Japanese release of Framing Armageddon featurs the album's single, "Overture of the Wicked," as a bonus disc.

Jon Schaffer intends to release both of the Something Wicked albums in one boxed set, with Matt Barlow contributing the vocals on both albums for the sake of continuity, adding at least four songs to The Crucible of Man and remixing Framing Armageddon.[4]

Story

Framing Armageddon: Something Wicked Part 1 tells the story of the Setians, who were the original inhabitants of Earth, and are directly descended from the "Great Architect". They are said to have nearly omniscient knowledge. Humans, who have developed space travel, invade Earth in a bid for "ultimate power and ultimate knowledge", killing all but ten thousand Setians (Invasion, Motivation of Man, Setian Massacre).

The remaining ten thousand go into hiding in the mountains in the east (A Charge To Keep). The Setian High Council, which consists of the twelve Elders and the High Priest, make a plan to get revenge on the invading human race (Reflections, Ten Thousand Strong, Order of the Rose). They plan to initiate "The Clouding", which involves brainwashing all the humans and making them forget their origins (Cataclysm, The Clouding). Once completed, the Setians will manipulate history by creating religions (Judaism, Islam, Christianity, etc.) to further divide the humans (Infiltrate and Assimilate, Retribution Through the Ages, The Domino Decree, Framing Armageddon). Once humankind is sufficiently divided, after ten thousand years, the Setians will await, as the prophecy told millennia ago, the birth of the Antichrist, Set Abominae (When Stars Collide, The Awakening). Set Abominae will destroy all of the human race and execute the revenge the Setians have long awaited.

Framing Armageddon tells the story from the prophecy to the events right before the birth of Set Abominae.

Personnel

Additional personnel

  • Troy Seele - Guitar Solos (Tracks 5,6,10,12,14 and 17)
  • Dennis Hayes - Bass Guitars (7); Fretless Bass Guitar (12)
  • Jim Morris - Lead Guitars (16); Backing Vocals
  • Tim Mills - Clean Guitars (7)
  • Howard Helm - Keyboards; Hammond Organ; Backing Vocals
  • Steve Rogowski - Cello
  • Todd Plant - Backing Vocals
  • Patina Ripkey - Backing Vocals
  • Debbie Harrell - Backing Vocals
  • Kathy Helm - Backing Vocals
  • Jason Blackerby - Backing Vocals

Przypisy

  1. ↑ No, nie każdy jest tak dobry jak Pink Floyd, żeby grać rock progresywny i nie brzmieć siarsko
  2. ↑ David śpiewał wtedy dla Page'a
  3. ↑ Szablon:Cite web
  4. ↑ Iced Earth: Video Of Athens Press Conference. Blabbermouth.net. Retrieved on August 12, 2008.
Źródło: „https://nonsa.pl/index.php?title=U.D.O.&oldid=1174575”