Christopher Nolan

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Lubię Amerykę

Brytol przyznaje się do zaprzedania swojej duszy Hollywoodowi

Każde ujęcie musi być tak przemyślane i przećwiczone, żeby nie trzeba go było powtarzać

Przyznaje się również do improwizacji

Christopher Nolan, Mroczny Kubrick, Obsadowy Zabójca (ur. dawno temu, co zresztą widać, umrze niedługo z rąk członków rodziny własnych aktorów) – filozof, wieloletni dubler Leonarda Di Caprio, autor jednego dobrego filmu i kilku pseudointeligentnych. Większość jego produkcji to adaptacje, znane również jako profanacje. Jak głosi ciekawostka, podobno nie ma laptopa podpiętego do sieci lokalnej i stąd wzięło się jego nazwisko.

Kariera reżysera[edytuj • edytuj kod]

  • Larceny – film, którego nie widziałeś. Legenda głosi, że nie widział go sam Nolan.
  • Doodlebug – reżyser przedstawia kilkuminutową historię zabicia przez niego robaka za pomocą buta. W pewnym wywiadzie, Nolan stwierdził, że ten wysokobudżetowy produkt powstał pod wpływem gryzącego go sumienia z czasów gdy był jeszcze młody. Jak widać, Nolan zabijał już w dzieciństwie.
  • Śledząc – Chris od zawsze był dziwakiem, co wyraził łażąc za innymi ludźmi oraz prosząc ich o sfinansowanie jego patentów. Ludzie przez długi czas się na to nie godzili, gdyż uważali je za zbyt „nolaniczne”. W tym filmie nie ma Christiana Bale’a.
  • Memento – tu po raz pierwszy autor przyznaje się otwarcie do swych problemów z psychiką i kręceniem filmidełek – amatorskość Nolana uwidacznia się tu w nieumiejętności przedstawienia scen po kolei, co bardzo spodobało się nerdom. W tym filmie również nie ma Bale’a, co zostało nagrodzone Saturnem.
  • Bezsenność – podobno to ze względu na ten film Robin Williams popełnił samobójstwo. Nolan okazał się bowiem sporą dozą okrucieństwa na współtwórcach, którzy kręcili przez siedem dni bez czasu na sen, co zresztą widać w ostatnich scenach, kiedy główny bohater zasypia na amen. Film wywołał dużo kontrowersji, zwłaszcza ze strony Ala Pacino, który do dzisiaj się nie obudził.
  • Batman: Początek – parodia Tima Burtona. Jedyna produkcja o Batmanie, której głównym bohaterem jest Bruce Wayne. W tej biografii już jest Bale, ale całe jego ciało przysłania gumowy kostium odarty z tankietki Gacka. Za ukrycie twarzy Bale’a Nolan dostał trzy Saturny i jednego Merkurego.
  • Prestiż – film z pogranicza dramatu i thrillera, w którym nie ma fantastyki[1], ale za to ma dwóch Bale’ów. Ów nieprzewidywalny kryminał, którego rozwiązanie zdradza sam Michael Caine w połowie filmu, nie został nagrodzony żadnym Saturnem, ale za to jego twórca otrzymał przydomek Hitchcock.
  • Mroczny Rycerz – hardcorowy obraz gore, który spowodował śmierć jednego z głównych aktorów (za jego poświęcenie na planie przyznano mu nawet Oscara). Drugą statuetkę dostał Bale za najlepszą rolę dubbingową w historii muzyki thrashmetalowej, a trzeciej nie dostał nikt, bo zabrakło budżetu. Film był na tyle dobry, że od jego czasu, uważa się Nolana za pełnoprawnego reżysera.
  • Matrix 4 (znany również jako Incepcja bądź Bezsenność 2) – Nolan poczuł się na tyle zmęczony zabijaniem własnych obsad, że postanowił nakręcić film obyczajowy o ludziach, którzy śpią. Główna rola przypadła synowi Nolana, Leonardowi Da Vinci, a sama fabuła jest bezpośrednią inspiracją serialu anime Beyblade.
  • Batman: Koniec – ostatnia część przygód Mrocznego Rycerza, który dopiero teraz powstaje. Nie na długo, albowiem wkrótce umiera, a sam Bale żeni się z Anne Hathaway (swoją drogą pasują do siebie). Nolan też obraża Ruskich, bo tak mu kazał Hollywood.
  • Interstellar – parodia Grawitacji, której jedynym pozytywnym aspektem jest Caine w obsadzie, czyli dziadek wszystkich Brytyjczyków. Jest tam również Hathawayka, sama, bo Bale musiał w tym czasie opiekować się dziećmi, aby nie skakały z okien jak ich ojciec. Film, jako pierwszy w karierze Lolana, nie trwa trzy godziny, a zaledwie dwie i czterdzieści dziewięć minut. Tym razem reżyser chciał wybić aktorów wysyłając ich w kosmos, lecz nie udało mu się, bo w obsadzie byli Amerykańcy.

Nolanizmy[edytuj • edytuj kod]

Są to pojęcia, których nie pojmą nawet najwięksi fani Arystotelesa, przedstawione zwykle za pomocą przykładowych praw.

  • Pierwsze prawo Christophera Nolana: jeżeli jeden organizm zgniata butem drugi organizm, to trzeci organizm zgniata butem ten pierwszy.
  • Drugie prawo Christophera Nolana: jeżeli śledzisz ludzi na ulicy, wkrótce wpadniesz w kłopoty.
  • Trzecie prawo Christophera Nolana: jeśli masz zanik pamięci krótkotrwałej, rób sobie tatuaże.
  • Kolejne prawo Christophera Nolana: przed wypiciem czegokolwiek ze szklanki, upewnij się, czy nikt do niej wcześniej nie napluł (pssst, sprawdź tę babę, z którą rozmawiasz).
  • Trzecie prawo Christophera Nolana: jeśli masz zanik pamięci krótkotrwałej, rób sobie tatuaże.
  • Trzecie prawo Christophera Nolana: CHYBA MÓWIŁEM COŚ O TATUAŻACH?!?!
  • Czwarte prawo Christophera Nolana: jeśli ktoś zabił twoją żonę, upewnij się, czy to ty nie zabiłeś swojej żony.
  • Piąte prawo Christophera Nolana: nie zabijaj. Chyba, że to Heath Ledger.
  • Szóste prawo Christophera Nolana: nigdy nie słuchaj starszych osób, chyba, że twoim dziadkiem jest Michael Cain.
  • Siódme prawo Christophera Nolana: nadgodziny? Jakie kCenzura2.svga nadgodziny?!
  • Ósme: jeżeli podczas snu objawi ci się podstarzały Watanabe, to wkrótce zbudzisz się na plaży.
  • I dziewiąte: nigdy nie rób trylogii, bo trzecie części zawsze nie wychodzą (oprócz tych, co wychodzą zawsze).
  • Dziesiąte: ani żadnej rzeczy, która jego jest.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Przypisy

  1. Oprócz klonowania kapeluszy, królików i ludzi