Elfy: Różnice pomiędzy wersjami
M (Poprawa literówek) Znaczniki: edytor wizualny zrewertowane |
Dronerczyk (dyskusja • edycje) M (Wycofano ostatnie edycje autorstwa Kokakrasnodrzew; przywrócono ostatnią wersję autorstwa Ryk2.) Znacznik: rewert |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
{{cytat|Twoje kopyta nie zdepczą jednego źdźbła elfickiej trawy.|Elf ostrzega, by nie wchodzić na jego ziemię.}} |
{{cytat|Twoje kopyta nie zdepczą jednego źdźbła elfickiej trawy.|Elf ostrzega, by nie wchodzić na jego ziemię.}} |
||
{{cytat|'''Drzewolubne''' '''wróżki'''. Nie mam czasu na takie zabawy. |Reakcja demona na powyższe ostrzeżenie.}} |
{{cytat|'''Drzewolubne''' '''wróżki'''. Nie mam czasu na takie zabawy. |Reakcja demona na powyższe ostrzeżenie.}} |
||
'''Elfy''' – mityczne istoty podobno we wszystkim od [[człowiek|ludzi]] lepsze, a mimo to przegrywające z nimi w co tylko się da. Zawodowo śmierdzą |
'''Elfy''' – mityczne istoty podobno we wszystkim od [[człowiek|ludzi]] lepsze, a mimo to przegrywające z nimi w co tylko się da. Zawodowo śmierdzą szyszkami i wychwalają swoich bogów. |
||
== Pochodzenie == |
== Pochodzenie == |
||
Najprawdopodobniej powstali w wyziębionych umysłach |
Najprawdopodobniej powstali w wyziębionych umysłach nordyckich mistyków, którzy, w wyniku przedłużającego się celibatu zaczęli miewać coraz bardziej wymyślne sny erotyczne. Z czasem, chcąc uniknąć kłopotliwych pytań o to, kim są te elfy o których szeptali pogrążeni we śnie podczas własnego kazania, włączyli je do ogólnie uznawanego systemu wierzeń. |
||
Z powodu panującej w tamtych czasach wśród albinotycznych |
Z powodu panującej w tamtych czasach wśród albinotycznych Nordów mody na opaleniznę, wkrótce do znanych ogólnie elfów światła dołączyły elfy mroczne (znane takżę jako Emo Elfy lub Drowy). |
||
== Elfy w fantastyce == |
== Elfy w fantastyce == |
Aktualna wersja na dzień 07:34, 7 sie 2024
Zejdź mi z drogi, wąchaczu kwiatów.
- Pewien demon o elfach
Twoje kopyta nie zdepczą jednego źdźbła elfickiej trawy.
- Elf ostrzega, by nie wchodzić na jego ziemię.
Drzewolubne wróżki. Nie mam czasu na takie zabawy.
- Reakcja demona na powyższe ostrzeżenie.
Elfy – mityczne istoty podobno we wszystkim od ludzi lepsze, a mimo to przegrywające z nimi w co tylko się da. Zawodowo śmierdzą szyszkami i wychwalają swoich bogów.
Pochodzenie[edytuj • edytuj kod]
Najprawdopodobniej powstali w wyziębionych umysłach nordyckich mistyków, którzy, w wyniku przedłużającego się celibatu zaczęli miewać coraz bardziej wymyślne sny erotyczne. Z czasem, chcąc uniknąć kłopotliwych pytań o to, kim są te elfy o których szeptali pogrążeni we śnie podczas własnego kazania, włączyli je do ogólnie uznawanego systemu wierzeń. Z powodu panującej w tamtych czasach wśród albinotycznych Nordów mody na opaleniznę, wkrótce do znanych ogólnie elfów światła dołączyły elfy mroczne (znane takżę jako Emo Elfy lub Drowy).
Elfy w fantastyce[edytuj • edytuj kod]
Każdy autor fantasy ma prawo do marzeń erotycznych. A po co śnić o tak codziennych ludzkich kobietach, skoro ma się u boku idealne elfy. Cóż z tego że większość z nich to mężczyźni? W sumie u tej rasy dymorfizm płciowy jest szczątkowy. A skoro można o nich śnić, to czemu nie pisać?
Kiedy autorzy fantasy odpowiedzieli sobie na to pytanie, wyległo się nagle wiele rodzaju różnorakich elfów. Od delikatnych elfów Tolkiena, przez słodko złe elfy Pratchetta, po sadomasochistyczne Mroczne Elfy, znane także pod nazwą Drowy (u tych nareszcie jest dostatek kobiet, ale autor artykułu osobiście wolałby ich nie spotkać nawet we śnie).
Charakterystyka elfów[edytuj • edytuj kod]
- Długie uszy;
- Długie włosy;
- Długie życie;
- Tak! To też;
- Jak to co? No oczywiście, że łuki!;
- Brak włosów na klacie;
- Brak owłosienia na tylnej, dolnej części ciała;
- Oraz na tej samej wysokości ale z przodu;
- Jeśli idziesz w towarzystwie krasnoluda, a on nagle rzuca się na przypadkowego przechodnia z toporem, to możesz mieć pewność, że przypadkowy przechodzień jest elfem;
- Związane z przyrodą;
- Rozmawiają ze zwierzętami i roślinami;
- Wkierwiające, wysokie i szybko zadupcajace;
- Elfki wyglądają na płeć żeńską, elfy także…
- …z wyjątkiem świata TES, gdzie elfy wyglądają na płeć męską, a elfki nijaką (i chwała im za to);
- Potrafią strzelać z łuków;
- Są piękniejsze, mądrzejsze, starsze, bardziej charyzmatyczne, zwinniejsze, bardziej spostrzegawcze i mają bardziej wyczulone zmysły od ciebie;
- Ich kobiety mają ładne plecy – z dwóch stron;
- Nieźle walczą;
- Ponadto, w czymkolwiek nie byłbyś ostatecznym arcymistrzem, bądź pewien, że elfy ileśtam tysięcy lat temu robiły to lepiej.
Stosunek do innych ras[edytuj • edytuj kod]
- Elfy a krasnoludy – bardzo się nie lubią. Zazwyczaj się kłócą. Jak dzieci.
- Elfy a orkowie – bardzo się nie lubią. Zazwyczaj się kłócą. A nawet zabijają. Barbarzyńcy.
- Elfy a ludzie – udają, że ich lubią, a tak naprawdę, robią sobie z nich jaja. Chamy. Niszczą pierścionki. Wandale.
- Elfy a niziołki – chcą bronić ich w imię ich niższości. Dyskryminacja.
- Elfy a gnomy – uważają ich za niedojrzałych krasnoludów. Nieuki.
- Elfy a Smoki – kiedyś prowadziły wojny, teraz żyć bez siebie nie mogą.
Sławne elfy[edytuj • edytuj kod]
- Galadriela – wielbicielka źródełek, podobno widziała przyszłość. Lubiła straszyć mniejszych od niej.
- Arwena – bycie elfką znudziło ją, ponieważ każdy śmiertelnik jakiego spotkała chciał się z nią przespać, a były to czasy kiedy nie znano pojęcia „asertywność”.
- Legolas – typowy elf: śliczny z tyłeczkiem z granitu. Ma osobistą armię fanów (nie tylko kobiet), lubi strzelać z łuku i podrywać Gimliego oraz Aragorna. Jak nikt nie widzi, to idzie popłakać, bo nie ma dziewczyny.
- Elrond – półelf, dowód na to że w świecie fantasy nie obowiązują prawa genetyki i dwa osobniki z różnych gatunków mogą mieć płodne potomstwo. Ojciec Arweny.
- Glorfindel – elf pochodzący z Błękitnego Królestwa posiadający Wielką Moc. Miał być uczestnikiem wyprawy do Mordoru, ale Gandalf wolał hobbitów. Występuje u Tolkiena.
- Fëanor – elf renesansu. Połowa dokonań elfów to jego dzieła, a połowa ich klęsk to konsekwencje jego czynów. Strasznie napalony...
- Arya – elfka o „nieludzkiej szybkości” i płci żeńskiej (dosłownie). Występuje w książce Eragon.
- Silvara – ni to smok, ni elfka. Podrywała Gilthanasa, nago kąpiąc się w bajorze. Bała się małżeństwa, ale Gilthanas się uparł i są razem. Niestety, dzieci nie mają. Silvara boi się seksu.
- Gilthanas – elf, który chce mieć dużą gromadkę dzieci z Silvarą. Ma wielu fanów...
- Laurathalasa (Laurana) – Piękna, sexbomba, nimfomanka. Leci pół świata za swoim kochankiem. Namówiła półelfa na ślub i mają synka, Gila.
- Illidan – elf, później demon, a teraz ani elf ani demon tylko elfmon.Podejrzewany o stosunki z księciem Kael`Thasem i Lady Vashj.
- Oromis – elf który ma wielkiego złotego... tak tak, smoka Glaedra i cierpi na chorobę starczą (sklerozę). Podejrzewany o włamania do cudzych umysłów. Nauczyciel Eragona (tego tytułowego z książki Eragon). Nauczył go jak chować do pochwy... miecz bez użycia rąk.
- Ezarel – elf z przeglądarkowej gry dla zdesperowanych nastolatek bez życia towarzyskiego. Miał gorący romans z elficą. Zdarza mu się zabijać za miód.