Żądło (miecz)

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Żądło dla pokemonów

Żądłoelficki epicki miecz wykuty w Gondolinie, zanim jego mieszkańcy zalali się w trupa. W książkach Hobbit oraz Władca Pierścieni należy kolejno do Bilbo Bagginsa, a później Frodo Bagginsa.

Powstanie Żądła[edytuj • edytuj kod]

Początki miecza sięgają czasów pierwszej Ery, kiedy Ziemią nie było nazywane jeszcze Śródziemie tylko Beleriand; po świecie chadzali dumni Noldorscy Elfowie, a na mroźnej północy grasował okrutny Morgoth. Noldorowie zamieszukjący ukryty w sercu Gór Okrężnych Gondolin z Turgonem na czele, postanowili zbudować wielką i silną armię przeciwko siłom Morgotha. Z wielkością mieli pewne problemy, ponieważ na ograniczonym terytorium i bez możliwości wymiany genów z innymi królestwami, mieli przyrost naturalny na tyle niewielki, że nie mieli szans rywalizować z prowadzącymi bogate życie seksualne orkami. W odpowiedzi na te trudności, mieszkańcy Gondolinu zamiast ilości zdecydowali postawić na jakość, co wiązało się z wykuciem znacznej ilości broni o magicznych właściwościach. Żądło było właśnie przejawem geniuszu słynnych na Ardę noldorskich kowali.

Właściwości miecza[edytuj • edytuj kod]

Każdy owoc noldorskich kowali wyróżniał się niebywałą skutecznością, pięknem oraz magią bijącą z przedmiotu. I takie właśnie było żądło! Jego piękno nie pozostawiało wątpliwości: miecz bojowy długości noża nie mógł pozostać niezauważony nawet przez najwaleczniejszego rycerza w sercu bitwy. Magiczność, która czyniła żądło artefaktem wprawiała wszystkich wrogów w głęboką konsternację, ponieważ miecz czując obecność wrogów świecił się (miecz świetlny w wersji mini)! Wspomniana skuteczność bojowa jest oczywiście sumą magicznych właściwości i wyglądu miecza, dodatkowo zaznaczyć trzeba, że przez tych kilka tysięcy lat, żądło się nie złamało i nie zardzewiało.

Właściciele[edytuj • edytuj kod]

Gondolin[edytuj • edytuj kod]

O pierwszych właścicielach Tolkien nie powiedział nam wiele. Wiadomo z całą pewnością, że elf, który dzierżył jako pierwszy Żądło zginął, pewnie nie zdążył go wydobyć z pochwy… na usprawiedliwienie miecza, należy powiedzieć, że cały Gondolin został wyrżnięty, więc jakkolwiek świetnym mieczem nie byłoby żądło, jego właściciel nie miał szans. Przypuszczać można, że świecenie miecza w obecności orków było atrakcyjne dla tej rasy, więc mogli chętnie korzystać z niego jako latarki, jednak nie ma pewnych informacji o tym, by posiadaczami miecza byli właśnie orkowie.

Trolle[edytuj • edytuj kod]

O kolejnych właścicielach żądła dowiadujemy się dopiero w Hobbicie, gdzie drużyna grupa krasnoludów znajduje go w jaskini trzech trolli. To kolejny dowód na to, że niewielkie rozmiary miecza nie mogły zmylić najwytrawniejszych w bojach istot i doceniły one niebywały potencjał miecza.

Bilbo[edytuj • edytuj kod]

Kolejnym właścicielem został Bilbo Baggins. Wprawdzie większe i silniejsze krasnoludy mogły uprzedzić hobbita i przywłaszczyć sobie miecz, ale odstraszyło je elfickie pochodzenie miecza. W ten sposób na mniej więcej 40 lat miecz trafił w ręce hobbita, któremu służył przez mniej więcej rok. Bilbo żądłem zabijał pająki i oświetlał drogę w Górach Mglistych. Po zakończonej wyprawie na Samotną Górę, w czasie której właśnie nasz bohater znalazł żądło, miecz trafił do muzeum w Shire, gdzie nikt przez lata się nim nie interesował, aż Bilbo nie zabrał go z powrotem i nie przekazał Frodowi.

Frodo[edytuj • edytuj kod]

Frodo otrzymał miecz od wuja w Rivendell, skąd następnie wyruszył z nim u pasa aż pod Mordor. I uwierzcie lub nie, ale doszedł! Faktycznie żądło żądliło w czasie wyprawy tyko kilka razy, głównie w Morii, jaskini Szeloby i na Górze Przeznaczenia.