Comedy Central Polska

Comedy Central Polska – telewizyjny kanał komediowy. Jeden z niewielu w naszym kraju. W każdym emitowanym serialu jest gościu o imieniu Jim, lub Jimmy. Stacja słynie z kupowania jednego sezonu serialu na rok i puszczania go przez dwa lata w kółko. Po kupieniu następnych serii, emituje się je raz i powraca do ciągłego nadawania pierwszego sezonu. W rezultacie 2 miesiące pod rząd o tej samej porze puszczany jest ten sam odcinek tego samego serialu.

Ramówka

Obecna

Plik:ComedyCentral.jpg

Alternatywne logo, stworzone na potrzeby sklepu z meblami

• Bill Cosby Show – show, który nie jest szoł, a serialem. Rozpoczął falę serialów o czarnych.
• Biuro – niereality show, Big Brother w formie serialu.
• Blok Ekipa – animowany serial, ściągnięty z Youtube .
• Camera Café – kupili od TVNu, każdy odcinek serialu trwa 5 minut i jest podzielony na co najmniej dwa pomniejsze części (odcinki). Daje to niepoliczalnie mało zabawy.
• Diabli nadali – grubas żyjący ze swoją ładną żoną, złudny serial. Nie dajcie się nabrać, że to takie proste.
• Frasier – przygody psa i dwóch braci psychiatrów, jednego znanego a drugiego mniej znanego. Obaj bracia mają problemy z żonami (jeden jest po rozwodzie a żona drugiego jest tak brzydka, że jej nigdy nie pokazali na ekranie).
• Hoży doktorzy – jeden z popularniejszych na kanale, historie pracowników dzikiego szpitala. Średnio śmieszne, ale przynajmniej ciekawe.
• Jak poznałem waszą matkę – życie pięciorga przyjaciół, w tym Teda, który opowiada swoim dzieciom jak poznał ich starą oraz Barneya, który oparł swoje życie na kłamstwie kolegi z podstawówki, przez które Barney poprzysiągł "zaliczyć" co najmniej 200 panienek (udało mu się to i śrubuje rekord).
• Jim wie lepiej – serial o grubym pięćdziesięciolatku, erotomanie, który wiecznie się przekomarza z żoną. Bo myśli, że wie wszystko lepiej od niej.
• Moja rodzinka – zarąbany od BBC serial, główną rolę gra pani Hooch z Chorego Portiera.
• Na imię mi Earl – scjentologiczno-buddyjski serial propagandowy promujący obie religie za pomocą przekazu podprogowego.
• On, ona i dzieciaki – rodzinka murzynów: matka, ojciec, dwie córki (z których jedna przeszła olbrzymią metamorfozę między sezonami serialu) i syn-kretynek. Głowa rodziny ciągle przyłapuje dzieci na robieniu zła i wymierza sprytne kary.
• Pingwiny z Madagaskaru – serial o ciągle imprezujących lemurach i pingwinach komandosach. Wspomniałem o Królu Julianie?
• Przystanek Alaska – kultowy serial o łosiu z Alaski. Akcja rozgrywa się w fikcyjnej miejscowości Cycely.
• Tak, Kochanie – małżeństwo z dwoma synami mieszkające w domu siostry żony, która żyje tam wraz z mężem i synem. Ten mąż zawsze wychodzi na łamagę i idiotę, chociaż jest najmądrzejszy z całej paki.
• Teoria Wielkiego Podrywu podobno jest o dwóch kujonach, choć tak naprawdę wszyscy wiedzą, że chodzi tylko o Sheldona.
• Włatcy Móch – polska podróba South Parku.
• Miasteczko South Park – animowany serial o Żydach i grubasach.
• Wszyscy kochają Raymonda – kiedyś puszczany w TV Puls, teraz już nie. Życie Raymonda jest generalnie piękne, gdyby nie to, że jego rodzice mieszkają po drugiej stronie ulicy i nieustannie trują mu dupę a jego żona nie lubi seksu.
• Wszyscy nienawidzą Chrisa – serial o czarnej rodzinie z kiepskiej murzyńskiej dzielnicy. Bohaterem jest Chris, który twierdzi (nie bez powodu), że wszyscy go nienawidzą.
• The Walking Dead – serial o wielkiej zombi apokalipsie charakteryzuje się olbrzymiej ilości Zombi każdy sezon kończy się ucieczką z jakiegoś miejsca.

Dawna

• Ale wtopa! – amerykańskie Śmiechu warte, wszystkie pokazywane tam filmy są jeszcze z XX wieku.
• Californication – spotkania z Duchovnym, Kościół dopuścił oglądanie tego serialu zamiast chodzenia na msze. Historia opowiada o facecie zaliczającym panny.
• Cybill – perypetie (nie)atrakcyjnej aktorki i jej przyjaciela, Krystiana Barańskiego.
• Kristin – serial o Kristin, która chce uwieść milionera przez tańczenie kazaczoka.
• Roseanne – stary serial o grubej Roseanne, która pracuje w barze. Początki serialu sięgają nawet lat '80 (ale na szczęście nie są czarno-białe).
• U nas w Filadelfii – trójka przyjaciół prowadzi pub, ale im nie wychodzi. W ogóle są życiowymi nieudacznikami.