Antarctic Adventure: Różnice pomiędzy wersjami
Infernusia (dyskusja • edycje) (takie tam) |
Infernusia (dyskusja • edycje) M |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
Celem gry jest jej ukończenie, co z oczywistych przyczyn jest niemożliwe, ponieważ Tour de Antarctic jest trasą zapętloną. Po skończeniu „lapu” rozpoczynamy nowe okrążenie, które jest trudniejsze niż poprzednie (czyt. mamy mniej czasu). Podobno nawet twórcy gry nie stworzyli do niej napisów końcowych, licząc, że [[gra komputerowa|gracze]] będą się delektować grą po wieki. Gameplay opiera się na zapier{{Cenzura3}}niu pingwinem do celu. Trasa jest podzielona na dziesięć odcinków różniących się wyłącznie długością. |
Celem gry jest jej ukończenie, co z oczywistych przyczyn jest niemożliwe, ponieważ Tour de Antarctic jest trasą zapętloną. Po skończeniu „lapu” rozpoczynamy nowe okrążenie, które jest trudniejsze niż poprzednie (czyt. mamy mniej czasu). Podobno nawet twórcy gry nie stworzyli do niej napisów końcowych, licząc, że [[gra komputerowa|gracze]] będą się delektować grą po wieki. Gameplay opiera się na zapier{{Cenzura3}}niu pingwinem do celu. Trasa jest podzielona na dziesięć odcinków różniących się wyłącznie długością. |
||
Na starcie mamy do wyboru aż trzy levele, które okazują się tylko poziomami trudności (winę ponoszą zapewne tłumacze gry). Pomoc w czasie tej podróży zapewniają nam [[flaga|flagi]], a te kolorowe sprawiają nawet, że pingwin jest na jakiś czas nieczuły na argument siły. Aspektem edukacyjnym gry jest fakt, że po dotarciu do celu pojawiają się flagi państw |
Na starcie mamy do wyboru aż trzy levele, które okazują się tylko poziomami trudności (winę ponoszą zapewne tłumacze gry). Pomoc w czasie tej podróży zapewniają nam [[flaga|flagi]], a te kolorowe sprawiają nawet, że pingwin jest na jakiś czas nieczuły na argument siły. Aspektem edukacyjnym gry jest fakt, że po dotarciu do celu pojawiają się flagi państw<ref>Polska została pominięta, gdyż w czasie tworzenia gry, nie było jej jeszcze na mapie</ref>. Grafika wygląda jak stara gra piłkarska sprzed II wojny światowej. |
||
== Postacie == |
== Postacie == |
Wersja z 19:27, 8 sty 2018
O Boże!!! Jak ten pingwin zapier!!!
- Typowy gracz o Antarctic Adventure
Antarctic Adventure (pol. Antarktyczna Przygoda) – jedna z wielu gier wydanych na pegaza, w roku 1985.
Opis gry
Celem gry jest jej ukończenie, co z oczywistych przyczyn jest niemożliwe, ponieważ Tour de Antarctic jest trasą zapętloną. Po skończeniu „lapu” rozpoczynamy nowe okrążenie, które jest trudniejsze niż poprzednie (czyt. mamy mniej czasu). Podobno nawet twórcy gry nie stworzyli do niej napisów końcowych, licząc, że gracze będą się delektować grą po wieki. Gameplay opiera się na zapierniu pingwinem do celu. Trasa jest podzielona na dziesięć odcinków różniących się wyłącznie długością.
Na starcie mamy do wyboru aż trzy levele, które okazują się tylko poziomami trudności (winę ponoszą zapewne tłumacze gry). Pomoc w czasie tej podróży zapewniają nam flagi, a te kolorowe sprawiają nawet, że pingwin jest na jakiś czas nieczuły na argument siły. Aspektem edukacyjnym gry jest fakt, że po dotarciu do celu pojawiają się flagi państw[1]. Grafika wygląda jak stara gra piłkarska sprzed II wojny światowej.
Postacie
Jest tylko jedna postać – pingwin, a także foki, które wychodzą z nory jak Bogdan Chruścicki w trakcie komentowania skoków narciarskich, ryby, które wyfruwają z lodu, a także „Dziura śmierci”, na którą można wpaść, ale nie można roztłuc siebie samego, by dokończyć grę i zmieścić się w określonym czasie.
Przypisy
- ↑ Polska została pominięta, gdyż w czasie tworzenia gry, nie było jej jeszcze na mapie