Andúril: Różnice pomiędzy wersjami
M (Anulowano wersję użytkownika 46.31.32.42) |
M (Naprawa linków) |
||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
==Historia== |
==Historia== |
||
Powstał w Pierwszej Erze. Wykuty przez [[krasnoludy|ziomków z Wrocławia]]. Przejęty przez [[ |
Powstał w Pierwszej Erze. Wykuty przez [[krasnoludy|ziomków z Wrocławia]]. Przejęty przez [[człowiek|ludzi]], wzięty na arkę Elendila gdy nadszedł [[potop]].Wymachiwał nim przed [[Sauron]]em podczas pierwszej afery o Pierścionek. Sauron, gdy się wkurzył, zaczął rozwalać wszystko. Elendil się przewrócił na swój miecz, a że ten był z super extra metalu, połamał się. Wtedy Isildur poczuł się ważny i odciął połamanym mieczem kawałek Saurona razem z [[Jedyny Pierścień|Jedynym Pierścieniem]]. Ten umarł pierwszy raz. Isildur zabrał szczątki miecza. Potem sam zginął, bo Pierścień tak go kochał, że [[śmierć|utulił go do snu]] w rzece. Miecz zabrał jakiś sługus Isildura i zaniósł do [[Elrond|El Rondla]]. Półelf zabawił się w proroka i powiedział, że ktoś przekuje ostrze, a on je sobie zatrzyma do czasu zmartwychwstania Saurona i odnalezienia Pierścienia. Tako się stało, jako rzekł Miszcz. Przekuli miecz i od tej pory wymachiwał nim [[Aragorn]], Dziedzic Isildura. |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
Wersja z 14:50, 31 sie 2013
Jak można coś takiego przekuć???
Z popiołów strzelą znów ogniska,
I mrok rozświetlą błyskawice.
Złamany miecz swą moc odzyska,
Król tułacz wróci na stolicę.
- Wierszyk o Mieczu i jego Panu.
Szablon:Tmiecz połamany przez położenie się na nim. Przedtem zwał się Narsilem, Mieczem Elendila. Nieodłączny element Aragorna. Bez niego nie byłoby całej powieści.
Historia
Powstał w Pierwszej Erze. Wykuty przez ziomków z Wrocławia. Przejęty przez ludzi, wzięty na arkę Elendila gdy nadszedł potop.Wymachiwał nim przed Sauronem podczas pierwszej afery o Pierścionek. Sauron, gdy się wkurzył, zaczął rozwalać wszystko. Elendil się przewrócił na swój miecz, a że ten był z super extra metalu, połamał się. Wtedy Isildur poczuł się ważny i odciął połamanym mieczem kawałek Saurona razem z Jedynym Pierścieniem. Ten umarł pierwszy raz. Isildur zabrał szczątki miecza. Potem sam zginął, bo Pierścień tak go kochał, że utulił go do snu w rzece. Miecz zabrał jakiś sługus Isildura i zaniósł do El Rondla. Półelf zabawił się w proroka i powiedział, że ktoś przekuje ostrze, a on je sobie zatrzyma do czasu zmartwychwstania Saurona i odnalezienia Pierścienia. Tako się stało, jako rzekł Miszcz. Przekuli miecz i od tej pory wymachiwał nim Aragorn, Dziedzic Isildura.
Zobacz też
To jest tylko zalążek artykułu związanego z postaciami fikcyjnymi. Jeśli rozpoznajesz Rumcajsa i Pszczółkę Maję – rozbuduj go.
