Kuba: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 42: | Linia 42: | ||
*0,5% – Żydzi (oni <s>wszędzie się wpierdolą</s> są bardzo rozpowszechnieni) |
*0,5% – Żydzi (oni <s>wszędzie się wpierdolą</s> są bardzo rozpowszechnieni) |
||
*0,499999999999% – Ateiści (ludzi pracujący w <s>kubańskim odpowiedniku [[ORMO]] i [[ZOMO]]</s> fabrykach bananów) |
*0,499999999999% – Ateiści (ludzi pracujący w <s>kubańskim odpowiedniku [[ORMO]] i [[ZOMO]]</s> fabrykach bananów) |
||
*0,000000000001% – Katolik (Fidel przed <s>ohu*aniem Kubańczyków</s> demokratycznymi wyborami) |
*0,000000000001% – Katolik (Fidel przed <s>ohu*aniem Kubańczyków</s> demokratycznymi wyborami)<br> |
||
Małą liczbę katolików kubańczycy zawdzięczają słabej jakości sygnału [[Radio Maryja|jedynego prokatolickego polskiego radia]] i [[embargo]] na fale radiowe (które zabierają chleb morskim). |
|||
Wersja z 20:41, 19 lut 2011
Ten artykuł dotyczy 'państwa'. Zobacz też Kuba (ujednoznacznienie). |
Kuba – kraj rządzony przez dyktatora Fidela Castro. Jedyne miejsce na świecie, gdzie używa się szybkowarów jako broni. Ostatnio prezydent dostał zakwasów i mianował pod publikę na swojego zastępcę swojego bezwzględnie posłusznego braciszka Raúla. Zanim Fidel Castro przejął tam władzę, Kuba nazywała się Jakub, ale Fidel nadał jej nową nazwę, czyli Kuba po swojej matce. Hymn kubański to znana pioseneczka Pije Kuba do Jakuba...
Stolica
Stolicą Kuby jest Hawana. Nazwa miasta pochodzi od nazwy rumu.
Gospodarka
Przed nastaniem Fidela podstawą gospodarki Kuby były domy publiczne, kasyna i cygara. Po nastaniu Fidela do podstawowych gałęzi gospodarki Kuby zalicza się produkcję:
- rewolucji,
- socjalizmu,
- trzciny cukrowej,
- przemówień Fidela Castro,
- cygar (głównie eksport, ponieważ Kubańczycy nie produkują zapałek i zapalniczek),
- rumu,
- bananów,
- uciekinierów do USA.
PKB na Kubańczyka/dziennie to 20 cygar
Trudno określić średnią pensję, ponieważ podatek idzie na skarb państwa, a netto zabiera Fidel Kubańczycy oddają dobrowolnie na skarb państwa.
Kiedyś Rosjanie próbowali siać na Kubie samoloty i wyrzutnie rakietowe, ale im nic nie wyrosło (a dziwne!)
Największym inwestorem jest kolumbijska firma Koka Kola, posiadająca na Kubie swoją filię przez którą przerzucają swoje towary do USA.
Kubańscy informatycy stworzyli popularną wyszukiwarkę internetową Ookulary, która miała pierwotnie służyć do wyszukiwania filmów z przemówieniami Fidela, (mimo iż Kubańczycy nie mają dobrowolnie zrezygnowali z dostępu do internetu (bo tak!). Szybko jednak jeden z polskich dzieci neo hakerów odkrył, że można ją wykorzystać do innych celów (np. wyszukiwanie pornoli częstotliwości Radia Józef).
Opozycja polityczna
Podstawowym przejawem opozycji politycznej wobec Fidela jest picie drinka Cuba Libre.
Fidel już dawno wpadł na to, że do sprawnego rządzenia państwem opozycja nie jest potrzebna.
Znani Kubańczycy
- Antonio „Tony” Montana – znany zwolennik Fidela, który został wysłany do USA w celu otworzenia tam nowych gałęzi handlu i autor „Pamiętnika Narkomanki”.
- Che Guevara – kolega Fidela z wojska (mimo iż Fidel nigdy nie był w wojsku), podobno nie był Kubańczykiem, ale naukowcy badający sprawę pomylili jego DNA z DNA banana z Kuby, którego mieli przebadać w celu sprawdzenia wartości odżywczych (kubańskie banany są używane do produkcji napojów Light).
- Kuba Powiatowy – przeciwnik wolności słowa i znany bojownik o zakazanie wyświetlania talk showów w TV, dzięki niemu Kubańczycy obchodzą codziennie święto "Bez Mediów".
- Fidel Castro – światowej sławy polityk, porównywalny na Kubie z Lechem Wałęsom, pamięta jeszcze czasy Wielkiego Wodza, razem z El Che wyzwalali
dziewiceKubę. Na nieszczęście dla Kubańczyków abdykował.
Religia
- 99% – Fidelicyzm (jedyna prawdziwa religia na Kubie)
- 0,5% – Żydzi (oni
wszędzie się wpierdoląsą bardzo rozpowszechnieni) - 0,499999999999% – Ateiści (ludzi pracujący w
kubańskim odpowiedniku ORMO i ZOMOfabrykach bananów) - 0,000000000001% – Katolik (Fidel przed
ohu*aniem Kubańczykówdemokratycznymi wyborami)
Małą liczbę katolików kubańczycy zawdzięczają słabej jakości sygnału jedynego prokatolickego polskiego radia i embargo na fale radiowe (które zabierają chleb morskim).