Hermiona Granger

Prawdziwa Hermiona: grzeczna, inteligentna i koleżeńska

Hermiona Granger – szablozębna szlama, przyjaciółka Chorego Portiera i Rona Łisleja, rasowa kujon. Fanatyczka skrzatów domowych.

Żywot

A jednak!

Jako nienawistny kujon, Hermiona nie miała łatwego życia. Już od dzieciństwa wykazywała niezdrowe skłonności bibliofilistyczne, objawiające się w czytaniu każdej książki, jaką wzięła do ręki. Rodzice Hermiony, skromni dentyści nie rozumieli zapędów córki, ani tym bardziej przerośnięcia dwóch przednich zębów. Na próżno mała nosiła aparat – dopiero zaklęcie wyleczyło ją z zębów a`la bóbr.

Trafiwszy do Hogwartu, świetnie odnajdywała się w roli najlepszej uczennicy. W połowie pierwszego roku dała się omamić tajemniczemu Potterowi i jego wiernemu półgłówkowi Ronowi. Potem było coraz ciekawiej.

W czwartej klasie odkryła uciskany przez okrutnych czarodziejów lud skrzaci. Przejęła się nimi na tyle, że założyła tajne? zgromadzenie W.E.S.Z. (Walka o Emancypację Skrzatów Zniewolonych). Wtedy też uwiodła bułgarskiego szukającego, Wiktora Kruma. Wspólnie spędzali czas w bibliotece, ona czytała a on na nią patrzył, bo nie nauczył się czytać. Po bibliotece spędzali czas na zajęciach fizycznych, które Krum tak lubił.

W szóstej klasie z litości zaczęła umawiać się z Ronem. Oczywiście na początku musiała hamować odruchy wymiotne za każdym razem, gdy koło niej siadał czy tam robił jej coś innego. Chłopak okazał się na tyle użyteczny, że po 19 latach byli statecznym małżeństwem z dwójką dzieci i kontem w banku.

Wygląd

No ale tu już Hermiona przesadziła!

Hermiona posiadała niepowtarzalny look. Napuszone, kręcone włosy, żyjące własnym życiem, orzechowe oczy skutecznie upodabniały ją do koto-wiewiórki. Wkładała najczęściej ciuchy po swojej matce lub po Ginny Weasley (nie posiadała siostry, po której mogłaby donaszać ubrania). Obładowana książkami niczym zbieracz makulatury, zyskała charakterystyczną postawę, czyli przechył w prawą stronę.

Charakter

Panna Granger była niezwykle wierną kopią nastoletniej pani Rowling, jeśli bierzemy pod uwagę zachowanie. Wiecznie obkuta, z nosem schowanym w tomiszczu większym od niej, odstraszała większość ludzi. Tylko ci, którzy potrafili to znieść, mogli liczyć na świetnie napisane wypracowania i nienagannie odrobioną pracę domową. Jej umysł ograniczał się do wiedzy z książek, stąd niesnaski z sympatyczną Pomyluną, mającą głęboko gdzieś rozsądek i rozum.

Jednak kujonowaty image Hermionki to tylko przykrywka. W rzeczywistości jest złośliwa (w „Księciu Półkrwi”, chcąc zrobić na złość Ronowi, poszła w tango z Cormakiem McLaggenem), agresywna (w trzeciej części przyłożyła Malfoyowi w twarz), a także wykazuje pijackie skłonności (nachalnie popija piwo kremowe, a raz nawet zdarzyło jej się liznąć Ognistej Whiskey!).

W.E.S.Z.

Znakomita teoria spiskowa w wykonaniu Hermiony. Na pozór organizacja w stylu Greenpeace, mająca na celu chronienie skrzatów domowych. Tak naprawdę kura znosząca złote jajka. Tajemnicza, mroczna, zrzeszająca czarodziejską śmietankę towarzyską, za priorytet uznawała walkę z niegodnymi profanami, którzy nie płacili maszynkom do prania i prasowania.

Hermiona w internecie

Jak większość postaci z serii o Chorym Portierze, Hermionusia stała się bohaterką licznych fanfików opowiadających o seks, miłości do różnych facetów i chłoptasiów Nie, jednak tylko o seksie. Najpopularniejsze z nich:

• Dramione/dhl/DracoxHermiona – tutaj wiecznie okrutny wielbiciel Harrusia, Ronusia i Hermionusi, Draco Malfoy zauważa, że Ełmajona nie jest tylko szlamą, jak zwykł ją nazywać, ale kryje się w niej seksbomba. Hermiona nagle przestaje być kujonką, zaczyna dbać o wygląd (!!!), a Malfoy postanawia sprzeciwić się ojcu i losowi i zacząć pieprzyć Hermionkę. Mało możliwe, ale się sprzedaje.
• Fremione – Hermiona zamiast Rudego wybiera jego starszego brata, Freda. Dość popularna wersja, czasem łączona z Dramione, aby Hermi miała trudny wybór pomiędzy seksownym, najprzystojniejszym blondynem z Hiogwiartiu, a wyrośniętym, rudym chłopcu, który powinien dednąć, a jednak… ON ŻYJE, OMG!
• SSHG – Severus Snape i Hermiona Granger. Nieważne, że Snape jest nauczycielem, ma trzydzieści osiem lat i jest brzydki jak noc listopadowa. Hermionę to pociąga. Akcja zwykle zaczyna się od tego, że Hermionka ma pomagać w robieniu zup… eee… eliksirów, przez co ma szansę uwieść Nietoperza i dać mu się przelecieć szansę na lepsze życie. Jeszcze mniej prawdopodobne od Dramione, ale równie popularne.
• Harry i Hermiona – rzadkie, ale czasem się pojawia. Harry i Hermiona nagle odkrywają, że przyjaźń to za mało i starając się jakoś zalepić oczy Rudemu, potajemnie się spotykają.
• Ron i Hermiona – wśród internautek taka opcja NIE ISTNIEJE. Pisareczki, nie mogąc się pogodzić z wersją Rowling, że Hermiona na końcu jest z Ronem, buntują się i wymyślają wszystkie możliwe paringi, byle żeby Hermiona nie była z Rudym. W grę wchodzi nawet awangardowy związek Hermiony z rudą siostrą Rona.
• Tom Riddle i Hermiona – mniej popularne. Co z tego, że on to wróg. Ona nagle staje się czystej krwi i jest śmierciożercą. On jest nagle super przystojnym dwudziestolatkiem i zmienia się.
• Lucjusz i Hermiona – szalenie nieprawdopodobne, ale ze względu na stopień popieprzenia popularne jak kola z Biedronki. Zwykle zaczyna się tym, że Hermiona zostaje porwana dla okupu (kto by chciał płacić okup za Mionkę? proszę…) przez Malfoyów do ich Dworu Malfoyów. Lucjusz, w tajemnicy przed całym światem, a zwłaszcza przed swoim niezwykle wpływowym i władczym synem oraz zaborczą żonką nawiązuje romansik z Hermioną w jej celi. Przynosi jej drinki, czyta bajki na dobranoc, a w nocy zwyczajnie posuwa. Hermionie ta sytuacja w ogóle nie przeszkadza, co więcej: nie chce wyjść ze swojego więzienia!
• Hermiona córką Lorda… – dość popularne wśród nawalonych nie wiadomo czym nastek. Herma okazuje się być czystej krwi podrzutkiem, której ojcem jest sam Lord Voldemort! Zmienia nazwisko na Riddle, zostaje śmierciożercą i zabija swoich mugolskich opiekunów. Porąbane jak drzewo w tartaku, ale krejzi 13nastki to loFfc!ajoM! Często łączone z SSHG lub DHL, coby Hermionka miała od razu jakiegoś fajnego chłopa.