Syriusz Black

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
To jest najnowsza wersja artykułu edytowana „17:52, 26 mar 2020” przez „Stim (dyskusja • edycje)”.
(różn.) ← przejdź do poprzedniej wersji • przejdź do aktualnej wersji (różn.) • przejdź do następnej wersji → (różn.)
Syriusz i jego ultra mhroczny, oczoCenzura2.svgny makijaż

Syriusz Black III (znany również jako Wąchacz lub Łapa, ur. chyba 3 listopada 1959, zm. 17 czerwca 1996) – postać z serii książek o Chorym Portierze. Satanista, metalowiec, antysemita, buntownik z wyboru, miłośnik zwierząt, zwłaszcza piesków. Jako jeden z dwóch osób (wraz z Bartym Crouchem) uciekł z Wariatkowa przed buntem dementorów.

Dzieciństwo[edytuj • edytuj kod]

W domu rodzinnym Syriusz miał ostrą patologię. Wychowywał się bez komputera, więc miał małe pojęcie o fragowaniu n00bów w CSie. Ponieważ jako jedyny w rodzinie był antysemitą, był szczególnie besztany i wCenzura2.svgny kochany i szanowany, szczególnie przez kuzynkę Bellę. W wieku 11 lat zaczął uczęszczać do Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Po kilku latach dał nogę z domu i zamieszkał u chłopaka najlepszego przyjaciela Dżejmsa. Po ukończeniu szkoły wspólnie wstąpili do miejscowej partyzantki. Śmierć tyranom!

Zapuszkowanie[edytuj • edytuj kod]

W noc Helołin 1981 Syriusz poszedł do przyszłego Boberka, żeby[1]… a właściwie cholera wie po co tam polazł. No, w każdym razie Boberka tam nie zastał, więc poszedł do domu Dżejmsa. Na miejsciu okazało się, że Vłodzimierz zrzucił Awadkę na chatkę Portierów i Dżejms z żoną zaliczyli zgona. Jedynie mały 'Arry przeżył, więc Syriusz wysłał smska do Hagrida, żeby ten go podrzucił do jakiejś rodziny mugoli, kimkolwiek mieliby być, a sam poszedł szukać Boberka[2].

Gdy go już znalazł doszło do walki. Okazało się, że Boberek[3] pracuje teraz dla Vłodzimierza. Za pomocą miecza świetlnego amputował sobie palca, pozabijał gapiów i uciekł na Kaukaz. Psy zgarnęły biednego Syriusza i zamknęły w Zakładzie Psychiatrycznym im. Św. Azkabana.

Ucieczka[edytuj • edytuj kod]

Po 12 latach postanowił dać nogę. Użył uroku osobistego żeby rozkochać w sobie strażników (no bo kto nie zlitowałby się nad takim małym, ładnym pieskiem?) i wymknął się z celi. Dalsze losy jego ucieczki są nieznane, ale najprawdopodobniej Syriusz, wziąwszy przykład z Dedala, ulepił sobie skrzydła z wosku. (no bo jak inaczej pies mógłby zwiać z jakiejś megatwierdzy położonej na samym środku oceanu?).

Śmierć[edytuj • edytuj kod]

Syriusz udowodnił swoją niewinność i przez następne lata robił jako sprzątacz w Kwaterze Głównej Zakonu Feniksa. Rozpętała się jakaś wielka rozpierducha w siedzibie Ministerstwa z powodu:

  • braku chętnych
  • wielkich strat
  • pałera od Szatana

i został włączony w walkę. Po kilku minutach walki zaliczył zgona w wyniku kolizji z zasłonką. Ogłoszono kilkudniową żałobę na jego cześć, a jego ofiara nie poszła na darmo. Dzięki niemu policja dostała materiał dowodowy świadczący o winie Vłodzimierza, jednak i tak na nic się nie zdał, bo Vłodek zwiał razem ze swoją armią dresiarzy. Jak zwykle.

Życie pośmiertne[edytuj • edytuj kod]

Rok po jego śmierci, dołączył do niego Dumbus który wyjawił mu tajemnicę jego śmierci, ale kogo to obchodzi

Kalendarium[edytuj • edytuj kod]

  • 23 listopada, 1956 r. – wstąpienie w szeregi antysemitów.
  • 24 kwietnia, 1957 r. – wstąpienie w szeregi satanistów.
  • 25 maja, 1959 r. – wstąpienie w szeregi metalowców.
  • 3 listopada 1959 r. – narodziny.
  • 1 września 1971 r. – rozpoczęcie nauki w Hogwarcie.
  • 1976 r. – ucieczka z chaty.
  • Któregoś czerwca 1978 r. – zakończenie nauki w Hogwarcie, wstąpienie do partyzantki.
  • Halloween, 1981 r. – pierwszy zamach na Boberka[4]. Nieudany.
  • Halloween, 1981 r. – śmierć Dżejmsa i Lili.
  • 1 listopada, 1981 r. – drugi zamach na Boberka[5]. Również nieudany. Ucieczka wspomnianego debila, Syriusz zapuszkowany i wsadzony do Wariatkowa bez procesu.
  • Któregoś czerwca 1993 r. – ucieczka z Wariatkowa. Rozpoczęcie poszukiwań Portiera.
  • Lipiec 1995 r. – Syriusz znowu w partyzantce!
  • 17 czerwca, 1996 r. – Syriusz zalicza zgona.
  • 2830 czerwca, 1997 r. – spotkanie z Dumbusem.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Przypisy

  1. Zapewne poszedł gnoja nastraszyć.
  2. Patrz punkt 1.
  3. Patrz punkt 1.
  4. To nie jego wina, że tego karła w chacie nie było!
  5. Ile razy mam powtarzać, że to był szczur?!