Ksero

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
To jest najnowsza wersja artykułu edytowana „14:51, 26 lis 2024” przez „82.168.190.109 (dyskusja)”.
(różn.) ← przejdź do poprzedniej wersji • przejdź do aktualnej wersji (różn.) • przejdź do następnej wersji → (różn.)
Jedno z nielicznych zdjęć ksero szykującego się do ataku, fotograf niestety nie przeżył tego spotkania

Ksero – diabelska machina służąca do porywania dusz niczego niespodziewających się ofiar. Podstawowa broń studentów przeciwko wykładowcom.

Jak działa ta piekielna machina[edytuj • edytuj kod]

Zasada działania tego pomiotu Szatana jest niezrozumiała do tej pory. Mimo wieloletnich badań przeprowadzanych na złapanych okazach nie ustalono, jak działa ich mechanizm, ani co powoduje taką agresję w stosunku do ludzi.

Z zeznań nielicznych świadków, którzy wyszli cało ze spotkania z ksero, można doszukać się wielu elementów wspólnych. Dzięki tym zeznaniom można wykonać schemat postępowania wobec ofiary.

Ksera nie występują w grupach, są samotnymi łowcami czyhającymi na swoje ofiary w ukryciu. Najczęstsze miejsca występowania tego stworzenia to urzędy, biura i szkoły (podobno są też specjalne punkty ksero, gdzie oswojone bestie działają w służbie człowiekowi, lecz są to tylko niepotwierdzone opowieści szaleńców).

Jak ksero zdobywa swoje ofiary[edytuj • edytuj kod]

Mr. T – jedyna osoba, która zdołała ranić ksero i przeżyć

Dzięki zeznaniom stworzono ten schemat zachowań ksero.

  • Ksero nigdy nie atakuje pierwsze, tylko czeka, aż nieświadoma ofiara sama podejdzie. Dodatkowo przy zwabianiu ofiar, ksero pomagają jego zdolności hipnotyczne, wielu świadków mówi o czymś w rodzaju zewu, wewnętrznego głosu każącego im podejść do ksero.
  • Gdy ofiara będzie już wystarczająco blisko, ksero przebudza się i znów hipnotyzuje ofiarę, by ta tym razem zaczęła wciskać przyciski na ciele ksero. Niektóre kserokopiarki nawet nie wymagają tego, w tym przypadku hipnotyzują ofiarę, by otworzyła pokrywę. Dopiero wtedy bestia jest w pełni gotowa do ataku. W związku z tym można doszukiwać się pokrewieństwa z wirusami, które poza ciałem ofiary pozostają w stanie hibernacji i dopiero kontakt z żywicielem pobudza je do swojego niszczycielskiego działania.
  • Świadkowie opowiadają, że gdy już powciskają guziki i/lub otworzą pokrywę z wnętrza maszyny wydobywa się nieziemski, przeraźliwy dźwięk nie do opisania słowami. Niektóre kserokopiarki nie wydają z siebie tego dzwięku, zamiast tego słychać tylko cichy pisk, przez co ofiara nieczego się nie dowie, aż zacznie zamykać pokrywę.
  • Po dźwięku lub jak pokrywa się zamyka, następuje główny atak ksero, świadkowie opowiadają o niesamowicie oślepiającym świetle wydobywającym się z maszyny, które paraliżuje ich. Barwa światła zależy od gatunku ksero, świadkowie najczęściej opowiadają o jaskrawym białym świetle lecz zdarzają się też zeznania, w których światło ma kolor zielony bądź żółty. Najprawdopodobniej właśnie to światło jest odpowiedzialne za kradzież duszy niewinnej ofiary.
Jedyna pozostałość po ataku ksero
  • Jedyne co zostaje z ofiary to kartka z czarno-białym odciskiem jej pośladków (czasem czegoś jeszcze).
  • Jeszcze nie odkryto sposobu, w jaki można by zwrócić ofierze jej duszę.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]