Aragorn
Aragorn (II) (ur. 1 marca 2931r. (3. era) – zm. 120r. (4. era))– syn szatana Arathorna, postać rasy ludzkiej i członek Drużyny Pierścienia we „Władcy Pierścieni”. Objął szlacheckie imię po innym, równie honorowym przodku – Aragornie I. Swego czasu znalazł się pośród Strażnikami Północy, którzy walczyli ze złymi orkami. Potem olał orków i przestawił się na krzywdzenie bezbronnych Nazguli.
Biografia
Drużyna Pierścienia
Aragorn, mając blisko 100 lat, zgłosił się do tajemniczej Drużyny Pierścienia[1], w której dowodzenie objął brodaty nekromanta oraz pedofil Gandalf. Gdy już nie dawał rady, Aragorn szybko wepchnął tyłek na tron i poprowadził drużynę dalej. Po rozdzieleniu[2] grupy udał się w pościg za orkami i stoczył ostateczną bitwę z bossem Sauronem.
Królowanie
Po zwycięstwie Wojny o Pierścień koronowano Aragorna za patriotyzm i wielkie czyny dla Polski Królestwa Gamoni i Krasnoludków®. Objął wtedy imię Elessar i królewską dziewkę. Królował sobie aż umarł.
Orientacja
Charakteryzuje się tym, że woli starsze od siebie kobiety, choć częściej można go spotkać w towarzystwie pseudo-krasnala Gimliego i ciacho-elfa o wskazującym imieniu Legolas. Legolas, jak wiadomo, urodą i rozumem nie grzeszy, a w ogóle to nosi perukę [3] Piszemy o tym, bo w 2 i 3 tomie jego i Aragorna łączyła pewna bliżej nieokreślona więź; tylko nieliczni mają siłę by badać ich zażyłość. Aragorn liczy na to, że nikt nie zauważy iż jest on wcieleniem Tristana. Gdy Legolas przestawił się na Gimliego, na Aragorna zaczęła się napalać Eowsri... Eowina czy jakoś tak, która po porzuceniu przez Aragorna styknęła z Faramirkiem. Uwolniony Aragorn styknął się z Arweną, a w końcu miał z nią bachora.
Broń
Ważnym elementem postaci Aragorna jest jego miecz (taki metalowy, ostry kij). Oręż ten jest tak stary, że wisi Mojżeszowi 5zł. Podczas którejś wcześniejszej wojny o jakąś błyskotkę, został połamany poprzez zdeptanie, przez wyżej wspomnianego bossa. Mimo to zalany właściciel użył go do morderstwa. Został więc skazany na karę śmierci przez sędzię Annę Marię Wesołowską orków.
Przypisy
- ↑ Pewnie dla rozrywki na starość.
- ↑ Niczym w Scooby Doo.
- ↑ Ech, ta chemioterapia.
