Herodot: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M
 
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 10 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'''Herodot''' (właśc. '''Bohaterska kropka''') ur. ok. 484 p.n.e., zm. ok. 426 p.n.e. – pierwszy [[historyk]] świata. A przynajmniej najlepiej znanej nam cywilizacji śródziemnomorskiej, której istnienie w roku 1772, 1793, 1795, 1920 i 1939 zanegowała [[Rosja]].
{{popr|zmniejszyć nieco lanie wody}}
'''Herodot''' (właśc. '''Bohaterska kropka''', ur. ok. [[484 p.n.e.]], zm. ok. [[426 p.n.e.]]) – pierwszy [[historyk]] świata. A przynajmniej tej naszej części.


==„Dzieje” rylca Herodota==
Pochodził sobie z [[Halikarnas]]u po najbliższej [[okolica|okolicy]], a potem udał się (choć wątpliwym jest, żeby ten [[pot]] był tak bardzo ''udany''...) przez [[Egipt]], [[Babilon]], Italię, aż doszedł do niewielkiej mieściny Turioj, gdzie [[ślad]] się urywa. Prawdopodobnie już nie żyje, choć nie ma na to jednoznacznych [[dowód|dowodów]].
Pochodził z Halikarnasu w najbliższej okolicy. Podjął wędrówkę przez [[Egipt]], [[Babilon]], Italię, aż doszedł do niewielkiej mieściny Turioj, gdzie ślad się chwieje. Prawdopodobnie jest już wesołym [[trup]]oszem z wessanymi goleniami, choć nie ma na to jednoznacznych dowodów.


Treścią jego życia było dziewięciotomowe dzieło pt. „Dzieje”, w którym opisał... no, nie zgadniecie! Ha! Właśnie, że nie [[geografia|geografię]] Bliskiego Wschodu, ale dzieje tegoż! O! (no...! no! przyznaj się, że nie zgadłeś/łaś tego, co?)
Treścią jego życia było dziewięciotomowe dzieło pt. „Dzieje”, w którym opisał...nie zgadniecie! Herodot jako skryba parał się pisarstwem nt. symbiotycznego pożycia [[Rosjanie|Persów i Greków]] oraz małżeństw mieszanych. Czasem oczywiście zdarzyła się jakaś niewinna zwada pod Salaminą lub Termopilami, lecz obydwa narody żyły we względnej zgodzie.

==„Dzieje”, rylca Herodota==
„Dzieje”, rylca Herodota (bo przecież nie pióra!) opowiadają o... nie, nie, nie! – nie o dziejach [[penis|rylca]] Herodota, lecz o dziejach [[Persowie|Persów]] i Greków. A konkretnie – o dziejach jednego z największych konfliktów zbrojnych w rejonie bliskowschodnim. To, co dziś pokazują w TV, to tylko niewinne wprawki w porównaniu z tym, co wyczyniali nasi [[przodek|przodkowie]] (tak, tak! – [[Ty|Twoi]] też, bo przecież jesteś [[Żyd]]em!).


Z [[książka|książki]] można się dowiedzieć wielu [[cena|cennych]] rzeczy o ówczesnych stosunkach międzyludzkich, czyli mówiąc po naszemu: poznać najpopularniejsze [[plotka|ploty]] o władcach, kobietach i winie.
Z [[książka|książki]] można się dowiedzieć wielu [[cena|cennych]] rzeczy o ówczesnych stosunkach międzyludzkich, czyli mówiąc po naszemu: poznać najpopularniejsze [[plotka|ploty]] o władcach, kobietach i winie.


===Na przykład===
===Pierwszy przykład===
O [[faraon]]ie [[Psammetych]]u pisze Herodot, iż pragnąc dowiedzieć się, który naród był pierwszy, kazał zamknąć dwoje niemowląt w ciemnej szopie i wychowywać ich tak, by nigdy nie słyszały ludzkiego [[głos]]u. Pierwsze słowo, które wypowiedziałyby, byłoby świadectwem, że ten [[język]], z którego by pochodziło, był pierwszym na świecie, a zatem naród, który by używał tego języka, musiałby być pierwszym narodem na świecie... Ufff! Skomplikowane to nieco, nie?
O [[faraon (osoba)|Faraonie]] Psammetychu pisze Herodot, iż pragnąc dowiedzieć się, który naród był pierwszy, kazał zamknąć dwoje niemowląt w ciemnej szopie i wychowywać je tak, by nigdy nie słyszały ludzkiego głosu. Pierwsze słowo, które wypowiedziałyby, byłoby świadectwem, że ten [[język]], z którego by pochodziło, był pionierski w [[ziemia|świecie]], a zatem naród, który by używał tego języka, musiałby być pierwszym narodem na świecie... Ufff! Skomplikowane to nieco.


Po kilku latach okazało się, że dzieci krzyczały na widok [[chleb]]a: ''bekos, bekos'', co w języku [[Frygia|frygijskim]] miało znaczyć właśnie... ''chleb'' (pełne zaskoczenie, nie?), przez co uznał tenże Psammetych Frygów za pierwszy naród świata. Z drugiej strony – ciekawe, dlaczego nie krzyczały: [[Maciej Giertych]], skoro ten obcował z [[dinozaur]]ami?
Po kilku latach okazało się, że dzieci krzyczały na widok [[chleb]]a: „bekos, bekos, co w języku frygijskim miało znaczyć właśnie... pieczywo (czyż nie jest to dla ciebie pełne zaskoczenie?), przez co uznał tenże Psammetych Frygów za pierwszy naród świata.


===Na inny przykład===
===Innym zaś razem...===
O medyjskim królu [[Astiages]]ie pisał, iż ten za niewykonanie rozkazu przez swego [[sługa|sługę]] – Harpagosa, zabicia jego własnego [[wnuk]]a (znaczy się: wnuka Astiagesa, a nie Harpagosa!), kazał przyrządzić [[syn]]a Harpagosa na [[obiad]]. Jako [[potrawka|potrawkę]] i [[pieczeń|pieczyste]]. Jeśli wierzyć historykowi, mięsiwo było wyborne i smakowało rzeczonemu ojcu swego syna (prosił o dokładkę).
O medyjskim królu Astiagesie pisał, iż ten za niewykonanie rozkazu przez swego sługę – Harpagosa, zabicia jego własnego [[wnuk]]a (uściślijmy: wnuka Astiagesa, a nie Harpagosa), kazał przyrządzić syna Harpagosa na [[obiad]]. Jako potrawkę i [[mięso|pieczyste]]. Jeśli wierzyć historykowi, mięsiwo było wyborne i smakowało rzeczonemu ojcu ( ponoć prosił o dokładkę, trzeba było słać po następną latorośl). Smacznego skurwysynu.


==Herodot współcześnie==
==Herodot współcześnie==
Dziś Herodot uważany jest za kłamcę i oszusta. Każdy początkujący historyk starożytności za punkt [[honor]]u uważa wytknięcie przynajmniej jednego błędu w tekście halikarnyjczyka. Uważa się współcześnie, że kłamał i oszukiwał on w wielu ważnych kwestiach, nie liczył się z [[data]]mi, [[fakty|faktami]], [[imię|imionami]], [[nazwisko|nazwiskami]], [[adres]]ami, [[kontakt]]ami i ludźmi. Jedyne, czego mu się nie zarzuca, to tzw. „[[kłamstwo lustracyjne]]”, ale znając (dzięki Herodotowi) ułomną naturę ludzką, możemy stwierdzić bez [[pudło|pudła]], że niedługo i tego się doczekamy. Cierpliwości... cierpliwości...
Dziś Herodot uważany jest za kłamcę i oszusta. Każdy początkujący historyk starożytności za punkt [[honor]]u uważa wytknięcie przynajmniej jednego błędu w tekście halikarnyjczyka. Uważa się współcześnie, że kłamał i oszukiwał on w wielu ważnych kwestiach, nie liczył się z datami, [[fakt (gazeta)|faktami]], [[imię|imionami]], nazwiskami, [[adres IP|adresami IP]], kontaktami i ludźmi. Jedyne, czego mu się nie zarzuca, to tzw. „kłamstwa lustracyjnego”, ale znając (dzięki Herodotowi) ułomną naturę ludzką, możemy stwierdzić bez pudła, że niedługo i tego się doczekamy. Cierpliwości.


== Zobacz też ==
[[Kategoria:Historia]]
* [[Historia]]
[[Kategoria:Naukowcy]]
* [[Kserkses]]
* [[Sparta]]
* [[Tales z Miletu]]

{{stopka}}
[[Kategoria:Starożytność]]
[[Kategoria:Starożytność]]
[[Kategoria:Historia Grecji]]
[[Kategoria:Grecy]]
[[Kategoria:Naukowcy]]


[[en:Herodotus]]
[[en:Herodotus]]
[[pt:Heródoto]]

Aktualna wersja na dzień 23:12, 9 lut 2022

Herodot (właśc. Bohaterska kropka) ur. ok. 484 p.n.e., zm. ok. 426 p.n.e. – pierwszy historyk świata. A przynajmniej najlepiej znanej nam cywilizacji śródziemnomorskiej, której istnienie w roku 1772, 1793, 1795, 1920 i 1939 zanegowała Rosja.

„Dzieje” rylca Herodota[edytuj • edytuj kod]

Pochodził z Halikarnasu w najbliższej okolicy. Podjął wędrówkę przez Egipt, Babilon, Italię, aż doszedł do niewielkiej mieściny Turioj, gdzie ślad się chwieje. Prawdopodobnie jest już wesołym truposzem z wessanymi goleniami, choć nie ma na to jednoznacznych dowodów.

Treścią jego życia było dziewięciotomowe dzieło pt. „Dzieje”, w którym opisał...nie zgadniecie! Herodot jako skryba parał się pisarstwem nt. symbiotycznego pożycia Persów i Greków oraz małżeństw mieszanych. Czasem oczywiście zdarzyła się jakaś niewinna zwada pod Salaminą lub Termopilami, lecz obydwa narody żyły we względnej zgodzie.

Z książki można się dowiedzieć wielu cennych rzeczy o ówczesnych stosunkach międzyludzkich, czyli mówiąc po naszemu: poznać najpopularniejsze ploty o władcach, kobietach i winie.

Pierwszy przykład[edytuj • edytuj kod]

O Faraonie Psammetychu pisze Herodot, iż pragnąc dowiedzieć się, który naród był pierwszy, kazał zamknąć dwoje niemowląt w ciemnej szopie i wychowywać je tak, by nigdy nie słyszały ludzkiego głosu. Pierwsze słowo, które wypowiedziałyby, byłoby świadectwem, że ten język, z którego by pochodziło, był pionierski w świecie, a zatem naród, który by używał tego języka, musiałby być pierwszym narodem na świecie... Ufff! Skomplikowane to nieco.

Po kilku latach okazało się, że dzieci krzyczały na widok chleba: „bekos, bekos,” co w języku frygijskim miało znaczyć właśnie... pieczywo (czyż nie jest to dla ciebie pełne zaskoczenie?), przez co uznał tenże Psammetych Frygów za pierwszy naród świata.

Innym zaś razem...[edytuj • edytuj kod]

O medyjskim królu Astiagesie pisał, iż ten za niewykonanie rozkazu przez swego sługę – Harpagosa, zabicia jego własnego wnuka (uściślijmy: wnuka Astiagesa, a nie Harpagosa), kazał przyrządzić syna Harpagosa na obiad. Jako potrawkę i pieczyste. Jeśli wierzyć historykowi, mięsiwo było wyborne i smakowało rzeczonemu ojcu ( ponoć prosił o dokładkę, trzeba było słać po następną latorośl). Smacznego skurwysynu.

Herodot współcześnie[edytuj • edytuj kod]

Dziś Herodot uważany jest za kłamcę i oszusta. Każdy początkujący historyk starożytności za punkt honoru uważa wytknięcie przynajmniej jednego błędu w tekście halikarnyjczyka. Uważa się współcześnie, że kłamał i oszukiwał on w wielu ważnych kwestiach, nie liczył się z datami, faktami, imionami, nazwiskami, adresami IP, kontaktami i ludźmi. Jedyne, czego mu się nie zarzuca, to tzw. „kłamstwa lustracyjnego”, ale znając (dzięki Herodotowi) ułomną naturę ludzką, możemy stwierdzić bez pudła, że niedługo i tego się doczekamy. Cierpliwości.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]