Dr House
To musi być toczeń!
- Słowa padające w pierwszych 10 minutach każdego odcinku serialu
Dr House (dla internautów Hałs em di) – amerykański serial komediowy o przygodach charyzmatycznego, acz kuśtykającego lekarza Gregory'ego House'a (pol. Grzegorza Dom), uzależnionego od pigułek przeciwbólowych, gdyż przeżył zawał mięśnia czworogłowego uda. Zawsze rozwiązuje nierozwiązywalne przypadki chorób, można go nazwać hackerem wśród lekarzy. Jego hobby to łykanie Vicodinu, obrażanie pacjentów, komentowanie dekoltu swojej szefowej i oglądanie „General Hospital”. Przed obejrzeniem skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Postacie[edytuj • edytuj kod]
- Dr Gregory House – kochany przez wszystkich diagnostyk, ulubiony lekarz wszystkich, którzy pojawiają się w progach szpitala. Może to dlatego, że każdego obdarowuje promiennym uśmiechem? Chodzi o lasce i łyka Vicodin (od 6 sezonu już tylko to pierwsze), ale tak naprawdę nie musiałby. Chce po prostu wczuć się w pacjenta aby być dla nich jeszcze bardziej milszym. Ulubione danie: pączki, a na nich duuużo lukru!
- Dr Lisa Cuddy – ulubiona osoba House'a, zawsze chwali jej nienaganny dekolt. Nie pozostaje mu dłużna, chwaląc jego regulaminowe metody pracy. Nawet jego omylność w sprawach diagnozy jej nie przeszkadza. Nienawidzi procedur. Marzy o posiadaniu dziecka, jednocześnie nie marząc o posiadaniu jego potencjalnego ojca, co czasami Greg bardzo dokładnie komplementuje.
- Dr James Wilson – jedyna osoba, której House otwarcie nie lubi. Mimo to jest jego przyjacielem ale tak troszkę, bo jak taki słodziak mógłby kogoś bardzo nie lubić? Ujmując to prościej, Wilson żyje w przekonaniu, że House przyjaźni się z nim. Potem Wilson zakochuje się w Amber (żeńskiej słodszej wersji House'a). Długo jej nie pokochał. Ukochana zmarła tuż po zdiagnozowaniu tajemniczej choroby przez House'a.
- Dr Eric Foreman – absolutnie różny od House'a, ale i tak się kochają. Jest niezwykłym rasistą.
- Dr Robert Chase – entuzjasta języka używanego przez House'a. Ilość wyznań miłosnych na minutę go onieśmiela, taki z niego delikatny chłopiec.
- Dr Allison Cameron – mimo że nie ma żadnych uczuć i skrupułów, uwielbiana przez House'a. Nie cierpi Chase'a, z wzajemnością zresztą. Nie przeszkadza jej to jednak wyjść za mąż za niego, a potem i tak się rozwodzą gdyż Chase nie akceptował tego, iż Cameron trzyma w lodówce nasienie poprzedniego męża.
- Dr Chris Taub – najbardziej przeciwny metodom House'a ze wszystkich ww., co nie zmienia faktu, że House go kocha. Ma zabójczy wzrok śmierci, który ma wyglądać mądrze.
- Dr Lawrence Kutner – ostry chłopak. Znany ze swojego znieczulenia. Jeden z najbardziej długowiecznych członków ekipy. Miłość House'a go nie onieśmiela, lecz denerwuje. Mistrz reanimacji.
- Dr Remy Hadley – chociaż trudno w to uwierzyć, jest aseksualna! Nazywana pieszczotliwie przez House'a „Trzynastką”. Pląsawica huntingtona.
- Amber Volakis – nie leczy w szpitalu, ale jest ukochaną wszystkich delikatnych facetów. Nazywana „damską wersją House'a” gdyż też niezwykle słodzi. Taka ilość lukru i słodkości w jednym pokoju zabija. Niczym fabryka Wedla. Krótko po trafnej diagnozie House'a zeszła z tego świata.
- Pączki – zazwyczaj brutalnie pożeranie przez Grzesia, bądź innych śmiertelników z jego ekipy. Oblewane hektolitrami lukru, bądź kilogramami cukru-pudru tracą na swoim pierwotnym smaku. To jakbyś zjadł sam lukier, tylko z czymś miękkim w środku.
Fabuła[edytuj • edytuj kod]
Serial jej nie posiada. Posiadają ją jedynie pojedyncze odcinki, w których tworzona jest na podstawie następującego schematu:
- Ktoś choruje, zwykle w czasie seksu lub imprezy (rzadziej pracy). Według drugiego schematu nikt nie jest chory i jest fajnie.
- Okazuje się, że osoba stojąca obok jest 100 razy bardziej chora i to ona będzie bohaterem odcinka. W schemacie drugim ktoś niepozorny robi coś niepozornego, co okazuje się szokujące.
- Pojawia się intro serialu, czyli części ciała i ekipa zamiennie.
- Na scenę wchodzi Dr House, który wzbudza podejrzenia tym, że jest wesoły/smutny/ledwo chodzi/dobrze chodzi.
- Na scenę wchodzi Cuddy z plikiem dokumentów. Podejrzewa u House'a przypadłość/zbrodnię. House łyka Vicodin.
- Dr House zbywa Cuddy mówiąc losowo wybrany dowcip na temat piersi Cuddy (czasem na temat nóg lub seksownego ubioru).
- Cuddy daje Dr House'owi kartę pacjenta.
- Dr House wchodzi do swojego gabinetu. Tam rozmawia ze swoją drużyną. Ekipa zapytuje go o to samo, co Cuddy. House nie daje się zbić z tropu, odpowiada kulejącym stwierdzeniem, ze są tu by leczyć pacjenta i strzela losowo wybrany dowcip na temat wzrostu, pochodzenia, płci, preferencji seksualnych, preferencji gastronomicznych lub pracy dziadka od ósmego pokolenia w górę i rozmiarów piersi pacjenta. Bawi się mazakiem i poniża ekipę. Zleca rezonans, tomografię, posiew lub nakłucie lędźwiowe i podaje sterydy. Potem następuje znalezienie diagnozy, która okazuje się błędna. House łyka Vicodin.
- Ekipa House'a diagnozuje toczeń i/lub chorobę Cushinga (ewentualnie sarkoidozę) bądź też autoagresję.
- Upada diagnoza tocznia. To nigdy nie jest toczeń.
- Dr House wysyła swoją ekipę do włamania się do domu chorego – najczęściej są to Chase i Cameron, którzy bez względu na wszystko uprawiają seks w łóżku pacjenta.
- Upada losowa diagnoza, bo niespodziewanie nie ma w domu pacjenta wybranego preparatu lub pierwiastka z tablicy Mendelejewa.
- House diagnozuje chorobę, która jest pewniakiem. To nigdy nie jest ta choroba, ale rozpoczyna się leczenie. Całej diagnozie towarzyszy mina: „Idzie fajna laska, a ja tu gadam z takimi leszczami. Jestem ZAJĘTY!”.
- Niespodziewanie
taaleczenie nie daje wyników/pogarsza stan pacjenta. Natychmiast wykonywana jest punkcja lędźwiowa. - Zespół diagnozuje chorobę, którą leczy się tylko za pomocą nieodwracalnej w skutkach operacji, która może mieć skutki uboczne. Wszystko po to, żeby House mógł uratować pacjenta. Cameron panikuje i lamentuje nad losem pacjenta, odmawia współpracy. House łyka Vicodin.
- Wybrana osoba, która była najbardziej przeciwna diagnozie i leczeniu mówi rodzinie, że pacjent potrzebuje operacji, która zagraża jego życiu/urodzie/umiejętności gry na trójkącie. W razie dyskusji pada stwierdzenie „Nie to nie, najwyżej umrze”.
- W międzyczasie Dr House rozmawia z najlepszym przyjacielem Wilsonem/jakąkolwiek inną osobą niezwiązaną ze sprawą. Mówi, ze nic mu nie jest, wbrew podejrzeniom wszystkich. Wilson gani House'a. W trakcie rozmowy pada absolutnie typowe zdanie, na podstawie którego House wpada na pewien trop w związku z pacjentem i wychodzi w połowie wywodu z pomieszczenia, a kamera zawsze robi najazd na zdumione twarze pacjentów/Wilsona (niepotrzebne skreślić).
- Dr House idzie do Cuddy i proponuje „jedyną skuteczną, acz cholernie niebezpieczną metodę leczenia”. House robi maślane oczy, Cuddy pęka i pozwala mu na jego zachciankę. House łyka Vicodin.
- Dr House w ostatnim momencie żąda czegoś dziwnego, np. pokazania penisa lub pośladków pacjenta, ew. rentgen lewego sutka.
- Dr House pokazuje wszystkim jakiś dowód (np. małego penisa lub wysypkę na pośladkach pacjenta, ew. ciążę pozamaciczną pasożytniczą w lewym sutku).
- Dr House leczy pacjenta wbijając mu w głowę gwoździe lub dając Aspirynę.
- Wszyscy lubią Dr House'a.
- Jeżeli sądzisz, że nie wszyscy lubią Dr House'a, patrz punkt poprzedni.
- Włącza się jakaś smutna piosenka.
- Wszyscy są szczęśliwi, pacjent wychodzi zdrowy, ekipa się spoufalanie, ktoś uprawia seks.
- Ukazanie samotności Dr House'a w jego domu, gdzie zazwyczaj gra na pianinie/gitarze łykając Vicodin albo popijając jakiś droższy trunek. Niekiedy zatrudnia dziwkę.
- Profilaktycznie podaje epinefrynę.
Całemu odcinkowi zawsze towarzyszą szczere rozmowy postaci.
Inne wątki:
Czasem zdarzają się wątki ciągnące się na więcej odcinków, np. wątek seksualny Dr Cameron i Dr Chase'a, rozgałęziający się na wiele wydarzeń, między innymi:
- Seks w mieszkaniu Cameron;
- Seks w łóżku w sali testów faz snu w szpitalu;
- Seks w schowku na miotły w szpitalu (razem ze sprzątaczką!);
- Seks w domu chorej starszej pani, gdzie gapi się na nich kot.
W tej samej serii pojawił się także wątek oskarżenia House'a o znieważenie policjanta. W każdym odcinku, przez który ciągnął się tenże wątek, zaobserwować można było następujące sceny:
- Tritter grozi House;owi, że zamknie go za ćpanie leków;
- Cuddy mówi Housowi, żeby przeprosił Trittera;
- House mówi, że nie przeprosi Trittera;
- Tritter przesłuchuje Cuddy;
- Tritter przesłuchuje Chase'a;
- Tritter przesłuchuje Cameron;
- Tritter przesłuchuje Foremana;
- Tritter przesłuchuje Wilsona;
- Tritter blokuje konta tych, których zdążył przesłuchać;
- Tritter wkręca Chase'a, żeby wszyscy go nie lubili;
- House przeprasza Trittera, ale Tritter nie umie się bawić i pokazuje wała House'owi;
- House idzie na odwyk (który potem okazuje się lipą);
- House mówi „przepraszam”,
- Tritter i House idą do sądu;
- House wygrywa rozprawę, ale idzie do więzienia za pyskowanie starszym;
- House robi wszystkich w konia, łyka Vicodin i idzie spać.
Popularne teksty z serialu[edytuj • edytuj kod]
- Trzustka wysiada!
- On umiera!
- Zabijecie go!
- Zabijemy go!
- On ma tocznia.
- Ona ma tocznia.
- To nie toczeń.
- Masz gruczolakoraka.
- On znów umiera.
- Może to krypto-toczeń?
- Mam dobrą wiadomość, nie dożyje ranka.
- Kiła?
- Zróbcie rezonans.
- Ty idioto!
- Wszyscy kłamią.
- Musimy wiedzieć.
- Zróbcie biopsję.
- Widziałeś moje pornosy?
- Jesteś smutny.
- To, że zachowuję się jak smutny, tak wyglądam i płaczę, nie znaczy, że jestem smutny.
- Tak, proszę, House poniżaj mnie.
- Tego nie można udawać.
House w środowisku piłkarskim[edytuj • edytuj kod]
- Jego drużyna ma zawsze kłopot przed meczem (kontuzja/ostra popijawa na Ukrainie itp.);
- House–trener pokazany w trakcie treningu;
- Wchodzi prezes Cuddy, który mówi o kłopocie przedmeczowym;
- House rzuca jakaś uwagę na temat prezesa, np. na temat jego płac;
- Cuddy nienagannym językiem w stylu Janusza W. opiernicza House'a;
- W czasie treningu House wymyśla jakąś superhiperskuteczna taktykę w międzyczasie rzucając kilka dowcipów – głównie na temat wyglądu lub inteligencji zawodników (bo po co się wysilać?);
- Zaczyna się mecz;
- House'owi lub jego najbliższym zdarza się jakiś niecierpiąca zwłoki sprawa, która musi być rozwiązany w trakcie meczu. W międzyczasie jego drużyna dostaje ostro po tyłku;
- House'owi udaje się rozwiązać problem, wpada jednocześnie na pomysł stworzenia nowej taktyki;
- Szybko dokonuje zmiany w zespole;
- Drużyna wygrywa mecz;
- Wszyscy lubią House'a.
Inne wątki[edytuj • edytuj kod]
- Dwóch najlepszych piłkarzy (jeden niepokojąco podobny do C.Ronaldo) znalezionych w schowku klubowym, gdzie uprawiają seks;
- Cuddy zalicza eks-chłopaka panienki jednego z piłkarzy;
- Prezes Cuddy zalicza nowego piłkarza;
- Wilson zalicza House'a, House zalicza Wilsona. I są szczęśliwi;
- Cuddy nie jest szczęśliwa, bo też chciałaby ich zaliczyć.
Aktorstwo[edytuj • edytuj kod]
Jedynym aktorem w serialu jest niejaki Hugh Laurie. Reszta obsady jakoś tam się chyba nazywa, ale kogo obchodzi. Grający House'a Laurie jest Anglikiem, choć udaje Amerykanina. Jest on w zasadzie odpowiedzialny za kreację głównej postaci, która ma iście angielską duszę. Obecnie Laurie jest jednym z najlepiej wycenianych aktorów w USA. Jest to o tyle ciekawe, że w brytyjskiej telewizji występował już 20 lat przed Housem, dając się poznać jako naprawdę zabawny facet. Jednak dopiero rola w tasiemcu sprawiła, że wszystkie amerykańskie kury domowe go pokochały. A wraz z nimi polskie nastolatki. I ich koledzy.
Pozyskiwanie[edytuj • edytuj kod]
Mówi się, że Doktor House nadawany jest w telewizji, jednak mało kto się tym przejmuje, a na pewno nie wierni fani. Pięć minut po emisji nowego odcinka serialu w amerykańskiej telewizji trafia on do Internetu, skąd pobierają go miliony Polaków. Pół godziny później 80% owych Polaków pobiera nowo powstałe napisy do tegoż odcinka i ogląda go na monitorze swego komputera. Trudno powiedzieć jak to możliwe, ale producent ma z tego niezłą kasę.
House: The Video Game[edytuj • edytuj kod]
Seria mini gier, w których chodzi o zdobycie uwielbienia wszystkich. Coś jak The Sims, tylko… nie jak simsy.
- Tutorial – lecą w Ciebie pudełka z chorobami, a ty łapiesz jak najwięcej. Oczywiście nie ma żadnego związku z dalszą rozgrywką, ale i tak te postaci już nie zobaczymy.
- Intro – Rentgeny, mózgi i ogólnie wszystko, co na Google Grafika pod hasłem „lekarz”
- Rozmowa z Cuddy – Klikasz odpowiednie warianty odpowiedzi tak, aby wyśmiać Cuddy i aby jednak oddała Ci kartę. Po tym, jak gracze odkryli, ze trzeba klikać odpowiedzi ze słowem „cycki”, gra przestała być zabawna.
- Rozmowa z ekipą – Pojawia się tarcza. Gra przyjmuje postać FPS, za broń służy strzykawka. Trafienie w pierwszego strzału określa miejsce żartu, trafienie drugie – miejsce chore w błędnej diagnozie.
- Włamanie do domu pacjenta – w formie skradanki, w której nie trzeba się skradać, bo i tak nikogo nigdy nie ma w domu ani w promieniu 50 kilometrów od niego, żeby nikt Cię czasem nie znalazł.
- Przyjacielska rozmowa – nikt nie wie, o co w tej minigrze chodzi, ale postacie na ekranie są zadowolone. WTF?
- Walka z Cuddy – lutujemy w Cuddy do momentu, aż pozwoli nam na „jedyną słuszną i cholernie niebezpieczną metodę leczenie morderczej choroby”.
- Leczenie – teoretycznie w instrukcji widnieje, że trzeba wyciąć wskazany organ/wbić igłę we wskazane miejsce, ale klikanie skalpelem/strzykawką gdzie popadnie też działa.
- Opędzanie się od wielbicieli – mordercza ucieczka przez szpital tak, aby nie zostać złapanym przez wielbicieli. Połączenie gry z Hugo na strusiu i „Czterech nieżywych walczy o życie”.
- Outro – House siedzi w domu. Po chwili na ekranie pojawia się wielki napis „Censored”. Wszak gra ma PEGI-3 lata. Oczywiście dzięki temu więcej dziewczynek z podstawówki kupi grę i będzie grało w przygody „Pięknego pana Hałsa, co leczy ludzi!”