Drużyna A
Drużyna A – drużyna, która potrafiła wygrać nawet z samym diabłem. A to dzięki umysłowi jej przywódcy Hannibala Smitha, ogromnej sile B.A., urokowi osobistemu Buźki oraz Murdockowi również mającemu jakieś bliżej nieokreślone właściwości. Do dziś nie wiadomo gdzie ukryta jest ich sławna furgonetka, która potrafiła przejechać przez czołg bez szwanku. Zaginęły także bez wieści ich karabiny, które obezwładniały przeciwników nikogo jednak nie zabijając. Pozostałe artefakty takie jak cygaro Hannibala Smitha, zmyślony piesek Murdocka (wraz ze smyczą), szminka Buźki, i złote łańcuchy B.A. Barracusa są strzeżone przez MacGyvera.
Fabuła[edytuj • edytuj kod]
Czwórka bohaterów to byli żołnierze wojny wietnamskiej, którzy trochę narozrabiali pod Da Nang, niezbyt przejmowali się konwencjami genewskimi o traktowaniu jeńców i ogólnie trochę przeskrobali. Pada na nich podejrzenia i oskarżenie o mord. Mimo że popełnili niemało morderstw w Indochinach, to tego akurat nie. Nic dziwnego, że czują się niewinni i zwiewają przed żandarmerią amerykańską na czele z niejakim pułkownikiem Deckerem wyposażoną w chevrolety z czasów George'a Gershwina, która bezskutecznie ich ściga po całym świecie. Gdy chłopaki aktualnie pomagają senioricie w Hondurasie, by ta nie płaciła za wypieki czerstwych burrito metyskim oprychom w kowbojkach na chomącie, oczywiście żandarmi jakimś cudem też zjawiają się w mieście i tam szukają Hannibala oraz reszty załogi. Jednak jak zawsze Murdock wyjmuje z dowolnie wybranego przez siebie pomieszczenia pożytku publicznego helikopter i the A-Team ponownie zwycięża w walce z biurokracją amerykańską.
Główni bohaterowie serialu[edytuj • edytuj kod]
- John „Hannibal” Smith – Irlandczyk, mózg drużyny, podpalacz cygar oraz pielęgniarka dla sterroryzowanego lękiem wysokości B.A. Jego plany są zawsze perfekcyjne, korzysta ze swego nienagannego uśmiechu i daru perswazji, choćbyś więc myślał np. że czapka służy do ochrony uszu przed zimnem, to on i tak cię przekona, że to uszy służą do podtrzymywania czapki. Rozdaje skutecznie ciosy rywalom w twarz, choć trzeba przyznać, że pod względem decybeli ustępują one ciosom B.A.
- Templeton „Buźka” Peck – jeszcze piękniejszy uśmiech niż szef, dzięki swojej lowelasowatej powierzchowności podpuszcza damy na wysokich stanowiskach do niesubordynacji służbowej. Mężczyzn zresztą też. Wprawdzie nigdy w serialu nie pojawił się tego typu wątek, ale należy przypuszczać, iż Buźka uwiódł także całą ochronę amerykańskiego reaktora jądrowego i kiedy tylko zechce może sobie przyjść i odkurzyć pewien guzik. Przeprowadza operacje logistyczne. To właśnie on wynajmuje na potrzeby Murdocka eleganckie pałace, szopy na narzędzia czy dachy lepianek, gdzie już na chłopaków po skończonej misji czeka tradycyjnie helikopter.
- H.M. „Howlin' Mad” Murdock – kombatant na żółtych papierach, twórca żartów, których nie zrozumieją nawet najtężsi surrealiści (w tym miejscu należy pogratulować scenarzyście). Permanentny uciekinier z Czubkowa, zawsze w stroju pensjonariusza dołącza do akcji, po czym przebiera się w świeżą wykrochmaloną koszulę dostarczoną przez Buźkę i przymałą co najmniej o kilka numerów czapkę z daszkiem. Pilot helikopterów i samolotów drużyny, potrafi wodować nawet w kałuży. Ze względu na słowa, jakie wypowiada w toku trwania akcji całego serialu Murdock, trudno jest jednoznacznie orzec, ile lat opóźnienia w stosunku do rzeczywistości wykazuje.
- B.A. Baracus – nieustraszony wróg Isaaca Newtona, któremu niestraszne są wszelkie prawa grawitacji, chyba tylko z czystej niewiedzy nie nosi na szyi koła młyńskiego, gdyż nie wie, co to jest. Bardzo czuły na dotyk, Ty jego dotyk także możesz dotkliwie poczuć. Autor najgłośniejszych uderzeń pięścią w historii kinematografii. Ma lęk przed lataniem, co bezlitośnie wykorzystują sprytniejsi koledzy, zwłaszcza Hannibal, który pogadanką o szachach potrafi na tyle skutecznie odwrócić jego uwagę B.A. swoim wykładem, by wbić mu igłę z podwójną dawką śmiertelną środka usypiającego w jego czekoladowe pośladki. Nie lubi Murdocka z wielu powodów, ale nikt nie odważył się dopytać, z jakich dokładnie.
Wersja polska serialu[edytuj • edytuj kod]
Miano ją zrealizować w połowie lat dziewięćdziesiątych w czasie, gdy serial bił rekordy popularności na kanale Polonia 1 należącego do Niccoli Grauso, później już Niccoli G. Z planów nic nie wyszło. Casting na „Buźkę” wygrał Zbigniew Zamachowski predestynowany raczej do odgrywania Taty Muminka w nieco innym serialu, zaś typowany do roli B.A. Krzysztof Majchrzak nie chciał dać się pomalować na brązowo niczym dr Akindu z serialu „Labirynt”. Łańcuchów, skończona kutwa, z domowego sejfu też nie chciał dać.
Emisja[edytuj • edytuj kod]
Jak w wypadku każdego dobrego serialu z lat osiemdziesiątych, tak i „Drużyna A” emitowana jest raz na kilkanaście lat. Tym razem tj. pod koniec 2013 roku TeFałPe przypomniało sobie o swojej misji zdzierania forsy za abonament misji publicznej i postanowiło zapuścić przynajmniej pierwszy sezon serialu. Leciał od poniedziałku do czwartku o 15:45 z powtórkami gdzieś w nocy, a więc, o dziwo, w sensownej porze i w bezkonkurencyjnych godzinach[1] i jest szansa, że nie zdejmą serialu po miesiącu ze względu na niską oglądalność na poziomie zaledwie 3 milionów widzów.
Kolejna emisja odbywała się w Czwórce. W 2017 roku Polsat wykupił prawa do emisji i Drużyna A leciała o 18:00[2].
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
Przypisy
- ↑ Bo trudno uznać tefałenowską Ukrytą prawdę za jakąkolwiek konkurencję
- ↑ Polsat też myślał, że TVN-u nikt nie ogląda, więc nie uznał Szpitala jako konkurencję