Gisu

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Marek Posobkiewicz – jedno z alter-ego Gisu, na zdjęciu podczas performancu w Sejmie

Przestanę tworzyć, jak przestaniecie ćpać

Gisu

Gisu (Don Gisu, ps. Marek Posobkiewicz, ur. 13 lutego 1971 w Palermo) – polsko-sycylijski artysta, raper, autor tekstów, gitarzysta, kompozytor, reżyser, scenarzysta, dokumentalista, aktor, performer, człowiek renesansu, działacz społeczny, idol młodzieży, ikona popkultury, youtuber i bloger, z zamiłowania lekarz, z konieczności producent muzyczny. Jedyny w Polsce człowiek, który ma kosę z handlarzami narkotyków i antyszczepionkowcami jednocześnie.

Życiorys[edytuj • edytuj kod]

The Gisfather (2017)

Wczesne lata życia rapera Gisu owiane są tajemnicą. Wiadomo, że dorastał na południu Włoch jako wysoko postawiony w hierarchii członek dynastii mafijnej, znany jako Don Gisu. Jedynym źródłem informacji o tym okresie jest autobiograficzna produkcja angielsko-włoska The Gisfather. Opowiada ona o przełomowym momencie w życiu Don Gisu, jakim było wydanie wyroku vaccinare na chcących wyeliminować jego rodzinę wrogów. Przeciwnikami tymi byli znani seryjni mordercy, m.in. Francesco Meningococcus, Enrico Tuberculosis, Lidia Grippa i Giuseppe Hepatitis. Po tym epizodzie Don Gisu postanowił skończyć ze swoją mafijną przeszłością. W ramach programu ochrony świadków, z obawy przed zemstą, wyemigrował z rodzinnej Sycylii do Polski i przyjął nową tożsamość.

Kariera artystyczna[edytuj • edytuj kod]

Suplements (2017)

W nowej ojczyźnie Gisu zaczął spełniać się jako filmowiec i muzyk. Przez wiele lat był artystą undergroundowym, szersza publiczność usłyszała o nim w 2015 roku dzięki produkcji Stop dopalaczom (ang. Hold the afterburners). Wykorzystując falę popularności, artysta wydał serię utworów hip-hopowych. Pomimo sporej rozpoznawalności, działalność artystyczna nie przynosiła Gisowi wielkich zysków, dlatego po godzinach dorabiał jako Główny Inspektor Sanitarny. Gisu założył własną wytwórnię Raper Gisu Team, w ramach której współpracuje z takimi artystami jak The Mad Dog's Father, Luigi, Tabor, Miro i Raper Alpi.

W 2018 rzucił posadę w inspektoracie sanitarnym, by w całości poświęcić się karierze muzycznej.

Twórczość[edytuj • edytuj kod]

Gisu tworzy utwory w eksperymentalnym stylu z pograniczna hardcore sXe i neodadaizmu. Tak jak większość współczesnych raperów, teksty jego piosenek poruszają tematykę zażywania narkotyków, sprzeciwu wobec konsumpcjonizmu (Suplementy) oraz nieuchronnej śmierci (Nie daj ciała). Swoich sił próbował także na rynku piosenek świątecznych z przebojem Zabezpiecz się. Zgodnie z mottem Gisu całe życie na jednym bicie wszystkie utwory hip-hopowe posiadają identyczną warstwę melodyjną Free Rap Beat od Landryna. Wyjątek stanowił kawałek Suplementy, nagrany jako Rocker Gisu w stylu nomen-omen rockowym. Imidż rapera Gisu składa się z szarej, dresowej bluzy z kapturem i uniwersalnych plastikowych okularów przeciwsłonecznych. Słynął z charakterystycznej dykcji[1] i nawijaniem neo-heksametrem daktylicznym.

Dyskografia[edytuj • edytuj kod]

Recede the question (2015)
  • Don't smoke
  • Shrooms
  • Suplements
  • Don't give a body
  • Protect yourself
  • Beware of mushrooms
  • Liroy diss
  • Calling for peace
  • Recede the question (feat. raper Alpi)

Filmografia[edytuj • edytuj kod]

Hold the afterburns (2015)
  • The Gisfather – obraz zdobył nagrodę publiczności za największą ilość ujęć na sekundę
  • Hold the afterburns – film kultowy, doczekał się nieprzeliczalnej ilości remaków
  • Death camps – izraelsko-amerykański kolaż historyczny we współpracy z RG Production, w której Gisu wciela się w niezapomnianą rolę rabina Gisensteina
Death camps (2018)

Ponadto Gisu stworzył postać Marka Posobkiewicza – polską odpowiedź na Borata – który prowadził ożywione dysputy z antyszczepionkowcami i różnej maści zwolennikami medycyny bardzo alternatywnej. Doprowadziło to do powstania fali hejtu na niespotykaną skalę, przez co do działalności rapera Gisu przylgnęła łatka obciachowej, tandetnej czy kiczowatej. Prace nad odkręceniem skutków czarnego PR-u ciągle trwają.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Przypisy

  1. Dzięki niej potrafił ukryć w swoich utworach przekazy podprogowe, jak np. w diss-tracku Gisu do Liroya trudno rozróżnić czy pada hasło zaszczep czy zastrzel swoje dzieci