Język hiszpański: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(dr.)
M (półpauzy)
Linia 12: Linia 12:


* '''B''' i '''v''' czyta się jako dźwięk pomiedzy „b” a „v”;
* '''B''' i '''v''' czyta się jako dźwięk pomiedzy „b” a „v”;
* '''c''' wymawia się jako „k” bądź jako angielskie „th” w „think” - zależy, jak ładniej brzmi;
* '''c''' wymawia się jako „k” bądź jako angielskie „th” w „think” zależy, jak ładniej brzmi;
* '''ch''' czyta się jak coś pomiędzy polskim ć a cz;
* '''ch''' czyta się jak coś pomiędzy polskim ć a cz;
* '''h''' jest nieme, bidula;
* '''h''' jest nieme, bidula;
* '''j''' wzięło przykład z normalnego „h” (złodziej, jednym słowem);
* '''j''' wzięło przykład z normalnego „h” (złodziej, jednym słowem);
* '''ll''' wymawia się jak normalne „j”, chyba że jesteś w Ameryce Łacińskiej - tam brzmi to bardziej idiotycznie („ź”);
* '''ll''' wymawia się jak normalne „j”, chyba że jesteś w Ameryce Łacińskiej tam brzmi to bardziej idiotycznie („ź”);
* '''ñ''' wymawia się jak polskie ń (np. niño, czytaj: ninio)
* '''ñ''' wymawia się jak polskie ń (np. niño, czytaj: ninio)
* '''g''' przed niektórymi samogłoskami też jest jako „h”, zazwyczaj jednak po [[język polski|polskiemu]] - jako „g”;
* '''g''' przed niektórymi samogłoskami też jest jako „h”, zazwyczaj jednak po [[język polski|polskiemu]] jako „g”;
* '''y''' jako osobny wyraz wymawia się jako /i/, jako zwykłą głoskę innego wyrazu wymawia się /j/;
* '''y''' jako osobny wyraz wymawia się jako /i/, jako zwykłą głoskę innego wyrazu wymawia się /j/;
* '''z''' to coś w stylu [[język angielski|angielskiego]] bezdźwięcznego /th/.
* '''z''' to coś w stylu [[język angielski|angielskiego]] bezdźwięcznego /th/.

Wersja z 11:47, 28 sie 2013

Szablon:T język urzędowy Meksyku, Ameryki Środkowej i części państw zachodniej Ameryki Południowej, jednakże nie Hiszpanii. Tę rolę odgrywa tam język kastylijski. Prawo edycji języka hiszpańskiego ma tylko i wyłącznie Królewska Akademia Hiszpańska.

Alfabet

A B C D E F G H I J K L M N Ñ O P Q R S T U V W X Y Z

Łatwizna.

W 2010 roku Królewska Akademia Hiszpańska postanowiła wykreślić z alfabetu dwuznaki: CH i LL. Najprawdopodobniej się opamiętali i stwierdzili, że DWUznak ni jak NIE jest literą i nie powinien występować jako taka w alfabecie.

Wymowa

Język hiszpański charakteryzuje się głupią wymową niektórych głosek, co przynosi niejednokrotnie zabawne efekty.

  • B i v czyta się jako dźwięk pomiedzy „b” a „v”;
  • c wymawia się jako „k” bądź jako angielskie „th” w „think” – zależy, jak ładniej brzmi;
  • ch czyta się jak coś pomiędzy polskim ć a cz;
  • h jest nieme, bidula;
  • j wzięło przykład z normalnego „h” (złodziej, jednym słowem);
  • ll wymawia się jak normalne „j”, chyba że jesteś w Ameryce Łacińskiej – tam brzmi to bardziej idiotycznie („ź”);
  • ñ wymawia się jak polskie ń (np. niño, czytaj: ninio)
  • g przed niektórymi samogłoskami też jest jako „h”, zazwyczaj jednak po polskiemu – jako „g”;
  • y jako osobny wyraz wymawia się jako /i/, jako zwykłą głoskę innego wyrazu wymawia się /j/;
  • z to coś w stylu angielskiego bezdźwięcznego /th/.

Też łatwizna?

¡! ¿?

I jeszcze jedno. Españole, chcąc być złośliwymi dla reszty języków, wymyślili sobie, że na początku zdania zakończonego wykrzyknikiem też postawią wykrzyknik, ale do góry nogami. To samo z pytajnikami. Miłego przyzwyczajania się.

Podstawowe słownictwo

Słownik
Zobacz w słowniku:
słownik polsko-hiszpański,
słownik polsko-hiszpański nazwisk

Z tym słownictwem na pewno poradzisz sobie w krajach hiszpańskojęzycznych. Powodzenia! Pamiętajmy, że najbardziej eleganckim sposobem powitania jest:

Señores! Traisson! Estamos en culo!