Faust: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M
 
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 7 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'''Faust''' – dramat [[Goethe|J. W. Goethego]] oraz imię jego głównego bohatera. W utworze podejmowane są głównie tematy seksu, alkoholizmu, imprez i sztucznego zapłodnienia, dzięki czemu dzieło zyskało sobie miano dramatu o dążeniach całej ludzkości.
'''Faust''' – dramat [[Johann Wolfgang von Goethe|J. W. Goethego]] oraz imię jego głównego bohatera. W utworze podejmowane są głównie tematy seksu, alkoholizmu, imprez i sztucznego zapłodnienia, dzięki czemu dzieło zyskało miano dramatu o dążeniach całej ludzkości.




Linia 8: Linia 8:
=== Prolog ===
=== Prolog ===


Właściwie są dwa prologi - jeden w [[Teatr|teatrze]], drugi w [[Niebo|Królestwie Niebieskim]].
Właściwie są dwa prologi jeden w [[Teatr|teatrze]], drugi w [[Niebo|Królestwie Niebieskim]].


W teatrze dyrektor zarzuca poecie, że ten ciągle chleje, miast dzieła pisać ku radości powszechnej. Komik przytakuje, bo jest fanem komedii romantycznych. Ostatecznie cała trójka dochodzi do porozumienia - dyrektor stawia poecie [[Komandos (wino)|komandosa]], on zaś zgadza się napisać sztukę, która przyciągnie tłumy. Sądząc po tym, że kolejny prolog jest w niebie, prawdopodobnie wypił za dużo, umarł i nic nie napisał.
W teatrze dyrektor zarzuca poecie, że ten ciągle chleje, miast dzieła pisać ku radości powszechnej. Komik przytakuje, bo jest fanem komedii romantycznych. Ostatecznie cała trójka dochodzi do porozumienia dyrektor stawia poecie [[Komandos (wino)|komandosa]], on zaś zgadza się napisać sztukę, która przyciągnie tłumy. Sądząc po tym, że kolejny prolog jest w niebie, prawdopodobnie wypił za dużo, umarł i nic nie napisał.


Cóż natomiast dzieje się w Niebie? Okazuje się, że [[Bóg]] urządził imprezę dla swojego personelu. Aniołowie wychwalają wspaniałość dzieł bożych - szczególnie nieziemski smak trunków obecnych na uczcie. Stwórca jednak oddaje sprawiedliwość ludziom, gdyż to oni wynaleźli alkohol - o ile nie jest on dziełem szatana. No i [[Szatan|rogaty]] przybywa, gdy o nim mowa - uskarża się, że ludzie to beznadziejny gatunek i najgorsza pomyłka Boga. "Nieprawda - powiada Ojciec w Niebie - znam jednego debila, którego zepsucie się nie ima. Wierny to sługa mój i twoim rządom on nie poddan". Diabeł oponuje - zakłada się z Bogiem, że uwiedzie Fausta i skłoni do pocięcia się nad cyrografem. Zakład podpisano.
Cóż natomiast dzieje się w Niebie? Okazuje się, że [[Bóg]] urządził imprezę dla swojego personelu. Aniołowie wychwalają wspaniałość dzieł bożych szczególnie nieziemski smak trunków obecnych na uczcie. Stwórca jednak oddaje sprawiedliwość ludziom, gdyż to oni wynaleźli alkohol o ile nie jest on dziełem szatana. No i [[Szatan|rogaty]] przybywa, gdy o nim mowa uskarża się, że ludzie to beznadziejny gatunek i najgorsza pomyłka Boga. „Nieprawda powiada Ojciec w Niebie znam jednego debila, którego zepsucie się nie ima. Wierny to sługa mój i twoim rządom on nie poddan”. Diabeł oponuje zakłada się z Bogiem, że uwiedzie Fausta i skłoni do pocięcia się nad cyrografem. Zakład podpisano.


=== Noc ===
=== '''Część pierwsza''' ===


----
Jest ciemno. Na kiblu w gotyckiej ubikacji siedzi Faust i zastanawia się nad sensem swojego życia. Jest doktorem stosunków międzynarodowych, logistyki i duperologii stosowanej. Ma problemy z prostatą i potencją, ale jest prawiczkiem. Zginął w [[Tibia|Tibii]] i dostał [[Ban|bana]] na [[Nonsensopedia|Nonsensopedię]], przez co nie może poszerzać swoich horyzontów myślowych. "Na ch** mi takie życie" - zwierza się duchowi swemu. I w tym momencie genialny pomysł świta w głowie naszego mędrca - "pobawmy się w przywoływanie duchów". Faust podciąga spodnie, spuszcza wodę i idzie do jakiegoś bardziej nastrojowego pomieszczenia. Zapala światło, otwiera [[Harry Potter (saga)|''Przygody Henia Garncarza'']] i znajduje tam zaklęcie przywołania golema ziemi. Niestety, porażka Fausta wyziera ze słów wywołanej zjawy - mędrzec ma za niskie skille w nekromancji, by przywoływać magiczne istoty. Gdy to sobie uświadamia, idzie wypić [[denaturat]] zatruty domieszką [[Metanol|metanolu]], by skasować swoje konto w [[Ludzki żywot|tej grze]]. To także niezbyt mu wychodzi - w połowie pierwszej setki, Faust nagle słyszy ''For Whom the Bell Tolls'' [[Metallica|swojego ulubionego zespołu]] i przestaje pić. Metanol zadział na razie z przeciwnym skutkiem - zamiast pogrążyć się w ciemnościach, nasz bohater widzi wschodzące słońce. Dopiero po latach okaże się, że trucizna zadziałała tak, jak powinna.


=== Przed bramą miasta ===
==== Noc ====

Jest ciemno. Na kiblu w gotyckiej ubikacji siedzi Faust i zastanawia się nad sensem swojego życia. Jest doktorem stosunków międzynarodowych, logistyki i duperologii stosowanej. Ma problemy z prostatą i potencją, ale jest prawiczkiem. Zginął w [[Tibia|Tibii]] i dostał [[Ban|bana]] na [[Nonsensopedia|Nonsensopedię]], przez co nie może poszerzać swoich horyzontów myślowych. „Na ch** mi takie życie” zwierza się duchowi swemu. I w tym momencie genialny pomysł świta w głowie naszego mędrca „pobawmy się w przywoływanie duchów”. Faust podciąga spodnie, spuszcza wodę i idzie do jakiegoś bardziej nastrojowego pomieszczenia. Zapala światło, otwiera [[harry Potter|''Przygody Henia Garncarza'']] i znajduje tam zaklęcie przywołania golema ziemi. Niestety, porażka Fausta wyziera ze słów wywołanej zjawy mędrzec ma za niskie skille w nekromancji, by przywoływać magiczne istoty. Gdy to sobie uświadamia, idzie wypić [[denaturat]] zatruty domieszką [[Metanol|metanolu]], by skasować swoje konto w [[Ludzki żywot|tej grze]]. To także niezbyt mu wychodzi w połowie pierwszej setki, Faust nagle słyszy ''For Whom the Bell Tolls'' [[Metallica|swojego ulubionego zespołu]] i przestaje pić. Metanol zadział na razie z przeciwnym skutkiem zamiast pogrążyć się w ciemnościach, nasz bohater widzi wschodzące słońce. Dopiero po latach okaże się, że trucizna zadziałała tak, jak powinna.

==== Przed bramą miasta ====


Faust idzie się przewietrzyć i wspomina dawne dni. Widzi bezdomnego [[Pies domowy|psa]] z butlą podtlenku azotu na plecach, więc zabiera go do domu.
Faust idzie się przewietrzyć i wspomina dawne dni. Widzi bezdomnego [[Pies domowy|psa]] z butlą podtlenku azotu na plecach, więc zabiera go do domu.


=== Pracownia Fausta ===
==== Pracownia Fausta ====


Zachowanie psa jest nad wyraz dziwne - kundel staje na uszach, zieje ogniem, gra na [[Akordeon|akordeonie]] i szczeka na [[Biblia|Biblię]]. Zaniepokojony Faust traktuje psa egzorcyzmami i odpędzaniem nieumarłych, ale jego inkantacje są bezskuteczne. Kundel zamienia się w jakiegoś [[Gej|pedzia]] z kolczykiem w oku, kopytem zamiast lewej stopy i kogucim piórkiem w [[Dupa|dupie]]. Przedstawia się jako Mefistofeles i proponuje Faustowi radosne życie oraz bezprzewodowy [[internet]], oczywiście za odpowiednią zapłatą - Faust musi oddać próbkę krwi na badanie do [[Piekło|piekła]]. Po krótkiej negocjacji, mędrzec podpisuje umowę - ponoć na 24 lata. Diabeł i dziadek szybko szybko się zaprzyjaźniają i wyruszają w świat.
Zachowanie psa jest nad wyraz dziwne kundel staje na uszach, zieje ogniem, gra na [[Akordeon|akordeonie]] i szczeka na [[Biblia|Biblię]]. Zaniepokojony Faust traktuje psa egzorcyzmami i odpędzaniem nieumarłych, ale jego inkantacje są bezskuteczne. Kundel zamienia się w jakiegoś [[Gej|pedzia]] z kolczykiem w oku, kopytem zamiast lewej stopy i kogucim piórkiem w [[Dupa|dupie]]. Przedstawia się jako Mefistofeles i proponuje Faustowi radosne życie oraz bezprzewodowy [[internet]], oczywiście za odpowiednią zapłatą Faust musi oddać próbkę krwi na badanie do [[Piekło|piekła]]. Po krótkiej negocjacji, mędrzec podpisuje umowę ponoć na 24 lata. Diabeł i dziadek szybko szybko się zaprzyjaźniają i wyruszają w świat.


=== Piwnica <s>Auerbacha w Lipsku</s> Ferdynanda w Breslau ===
==== Piwnica <del>Auerbacha w Lipsku</del> Ferdynanda w Breslau ====


Pierwszym przystankiem w wędrówce w poszukiwaniu radości jest oczywiście pijalnia trunków, chociaż dość nietypowa - to piwnica niejakiego [[Ferdynand Kiepski|pana Kiepskiego]]. Mefisto zakłada się z jej właścicielem, że może wyczarować każdy alkohol na zawołanie, spotyka się jednak z prostackim responsem: "z gówna pan bicza nie ukręcisz". Diabełek jest podirytowany - zdrapuje ptasie odchody z parapetu, które po dotknięciu kogucim piórkiem zamieniają się w sznur długi a czarny, na kijku osadzony. Wnet Ferdek robi oczy jak pięć złotych i prosi o flaszeczkę. Otrzymuje ją, jednak świnią jest i wylewa połowę w popłochu. [[Wódka]] staje w płomieniach, a z piwnicy słychać okrzyki: "Maaarian, przynieś no tą gaśnicę!". Faust i Mefistofeles uchodzą.
Pierwszym przystankiem w wędrówce w poszukiwaniu radości jest oczywiście pijalnia trunków, chociaż dość nietypowa to piwnica niejakiego [[Ferdynand Kiepski|pana Kiepskiego]]. Mefisto zakłada się z jej właścicielem, że może wyczarować każdy alkohol na zawołanie, spotyka się jednak z prostackim responsem: „z gówna pan bicza nie ukręcisz”. Diabełek jest podirytowany zdrapuje ptasie odchody z parapetu, które po dotknięciu kogucim piórkiem zamieniają się w sznur długi a czarny, na kijku osadzony. Wnet Ferdek robi oczy jak pięć złotych i prosi o flaszeczkę. Otrzymuje ją, jednak świnią jest i wylewa połowę w popłochu. [[Wódka]] staje w płomieniach, a z piwnicy słychać okrzyki: „Maaarian, przynieś no tą gaśnicę!. Faust i Mefistofeles uchodzą.


=== Kuchnia Czarownicy ===
==== Kuchnia Czarownicy ====


Wizyta u Pana Ferdka okazała się fatalną pomyłką, więc Mefisto postanowił zaprowadzić Fausta do swojej znajomej z ruskiego [[Bazar|bazarku]], czyli [[Baba Jaga|pani Jadwigi]]. Mocno poddenerwowana handlarka wpada do domu przez komin i nawet nie poznaje swojego [[Szatan|Mastera]], traktując go deszczem ognia i siarki, niczym Bóg Sodomę i Gomorę. Po chwili dochodzi do stabilizacji nieciekawej atmosfery i Mefisto - odkrywając swe prawdziwe oblicze - prosi Jadzię o [[bimber]] odmładzający dla Fausta. Klient czarownicy staje w magicznym kole i wypija miksturę obniżenia levelu. Pod koniec wizyty Faust spogląda w lustro, w którym widzi jakąś płaczącą dziewczynkę (prawdopodobnie była to porwana przez wiedźmę Małgosia, a lustro było telewizorem plazmowym, który pokazywał obraz z kamery w celi dla jeńców).
Wizyta u Pana Ferdka okazała się fatalną pomyłką, więc Mefisto postanowił zaprowadzić Fausta do swojej znajomej z ruskiego [[Bazar|bazarku]], czyli [[Baba Jaga|pani Jadwigi]]. Mocno poddenerwowana handlarka wpada do domu przez komin i nawet nie poznaje swojego [[Szatan|Mastera]], traktując go deszczem ognia i siarki, niczym Bóg Sodomę i Gomorę. Po chwili dochodzi do stabilizacji nieciekawej atmosfery i Mefisto - odkrywając swe prawdziwe oblicze prosi Jadzię o [[bimber]] odmładzający dla Fausta. Po jego wypiciu, klient babki spogląda w lustro, w którym widzi jakąś płaczącą dziewczynkę (prawdopodobnie była to porwana przez wiedźmę Małgosia, a lustro było telewizorem plazmowym, który pokazywał obraz z kamery w celi dla jeńców).


=== Ulica ===
==== Ulica ====


Na ulicy Faust zarywa do jakiejś prostej dziewuszki (nazywa się Małgorzata) i zakochuje się w niej. Potem Mefisto wychodzi z ukrycia i proponuje mu, że może podłożyć jakiś prezencik owej dziewczynie. Czujniki skarbów zostały włączone.
Na ulicy Faust zarywa do jakiejś prostej dziewuszki (nazywa się Małgorzata) i zakochuje się w niej. Potem Mefisto wychodzi z ukrycia i proponuje mu, że może podłożyć jakiś prezencik owej dziewczynie. Czujniki skarbów zostały włączone.


=== Wieczór ===
==== Wieczór ====


Mefisto ukrywa w szafce Małgorzaty Ipoda, 1000zł i wykopany z grobu [[laptop]] (widocznie nieboszczyk był uzależniony tak uzależniony od komputera, że zabrał go nawet w zaświaty). Po chwili Małgosia wraca do domu i nie wie co zrobić ze znalezionym ustrojstwem.
Mefisto ukrywa w szafce Małgorzaty Ipoda, 1000zł i wykopany z grobu [[laptop]] (widocznie jakiś nieboszczyk był tak uzależniony od komputera, że zabrał go nawet w zaświaty). Po chwili Małgosia wraca do domu i nie wie co zrobić ze znalezionym ustrojstwem.


=== Przechadzka ===
==== Przechadzka ====


Mefisto donosi Faustowi o porażce - Małgosia poleciała z płaczem do mamy, że po wciśnięciu przycisku z kółeczkiem i kreską na czarnym, dwuskrzydłowym przedmiocie, nagle zobaczyła dziwne napisy, których nie potrafiła przeczytać. Mamusia zawiadomiła o wszystkim księdza, sądząc (ależ intuicja!), że w całą sprawę są wmieszane siły nieczyste. Ksiądz przyszedł, zabrał Ipoda, laptopa, a i pieniędzy sobie nie pożałował. Wykręcał się, że złoży to wszystko u stóp świętego Bonifacego, ale naprawdę sprzedał przedmioty na [[Allegro.pl|allegro]], a pieniądze przepił.
Mefisto donosi Faustowi o porażce Małgosia poleciała z płaczem do mamy, że po wciśnięciu przycisku z kółeczkiem i kreską na czarnym, dwuskrzydłowym przedmiocie, nagle zobaczyła dziwne napisy, których nie potrafiła przeczytać. Mamusia zawiadomiła o wszystkim księdza, sądząc (ależ intuicja!), że w całą sprawę są wmieszane siły nieczyste. Ksiądz przyszedł, zabrał Ipoda, laptopa, a i pieniędzy sobie nie pożałował. Wykręcał się, że złoży to wszystko u stóp świętego Bonifacego, ale naprawdę sprzedał przedmioty na [[Allegro.pl|allegro]], a pieniądze przepił.


=== Dom sąsiadki ===
==== Dom sąsiadki ====


Mefisto gawędzi z sąsiadką Małgorzaty o jej (sąsiadki) zmarłym mężu i proponuje wieczorne spotkanie: Mefisto + sąsiadka + Faust + Małgosia.
Mefisto gawędzi z sąsiadką Małgorzaty o jej (sąsiadki) zmarłym mężu i proponuje wieczorne spotkanie: Mefisto + sąsiadka + Faust + Małgosia.


=== Ulica (znowu!) + Ogród + Altana w owym ogrodzie ===
==== Ulica (znowu!) + Ogród + Altana w owym ogrodzie ====


Diabeł (żeby nie zaczynać czwartej sekcji od słowa "Mefisto") dobrze radzi sobie w roli swata. Oznajmia Faustowi o wieczornym spotkaniu, które wkrótce się odbywa. Spotkanie: Mefisto i sąsiadka obgadują Fausta i Małgorzatę, oni natomiast w tym czasie flirtują. Podczas pocałunku z Faustem, Małgosia słyszy matkę, która woła ją na wieczorynkę. Dziewczynka ucieka pod altanę, żegna się z ukochanym (bo telewizja jest ważniejsza) i idzie oglądać [[Colargol|''Misia Colargola'']].
Diabeł (żeby nie zaczynać czwartej sekcji od słowa „Mefisto”) dobrze radzi sobie w roli swata. Oznajmia Faustowi o wieczornym spotkaniu, które wkrótce się odbywa. Spotkanie: Mefisto i sąsiadka obgadują Fausta i Małgorzatę, oni natomiast w tym czasie flirtują. Podczas pocałunku z Faustem, Małgosia słyszy matkę, która woła ją na wieczorynkę. Dziewczynka ucieka pod altanę, żegna się z ukochanym (bo telewizja jest ważniejsza) i idzie oglądać [[Colargol|''Misia Colargola'']].


=== Las i jaskinia ===
==== Las i jaskinia ====


Faust beczy w jaskini, bo Małgosia wybrała telewizję. Mefisto daje mu chusteczkę i opieprza za mazgajstwo. Proponuje wspólną wycieczkę do fanki niedźwiedzi polarnych.
Faust beczy w jaskini, bo Małgosia wybrała telewizję. Mefisto daje mu chusteczkę i opieprza za mazgajstwo. Proponuje wspólną wycieczkę do fanki niedźwiedzi polarnych.


=== Pokoik Małgosi ===
==== Pokoik Małgosi ====


Z ust Małgosi dobywa się jej słynna piosenka, która mówi o najbliższych losach dziewczyny:
Z ust Małgosi dobywa się jej słynna piosenka, która mówi o najbliższych losach dziewczyny:


''Brzuszek mi ciąży, brak mi niewinności mej''
''Brzuszek mi ciąży, brak mi sylwetki dawnej''
''Już nigdy, przenigdy nie wskrzeszę jej''
''Już nigdy, przenigdy nie odzyskam jej''


=== Ogród Marty (czyli ten sam, co wcześniej) ===
==== Ogród Marty (czyli ten sam, co wcześniej) ====


Faust nie bawi się już w niewinne flirty i proponuje Małgosi spotkanie w łóżku. Niestety, jest pewien problem - dziewczątko śpi jeszcze z mamą i łoże jest zajęte. W takim razie, Faust wyjmuje tabletki nasenne i proponuje podanie ich matce, gdy będzie wieczorem siedzieć w fotelu i np. kontemplować [[M jak miłość|''M jak miłość'']]. Ukochana przystaje na propozycję.
Faust nie bawi się już w niewinne flirty i proponuje Małgosi spotkanie w łóżku. Niestety, jest pewien problem dziewczątko śpi jeszcze z mamą i łoże jest zajęte. W takim razie, Faust wyjmuje tabletki nasenne i proponuje podanie ich matce, gdy będzie wieczorem siedzieć w fotelu i np. kontemplować [[M jak miłość|''M jak miłość'']]. Ukochana przystaje na propozycję.


=== Noc (znowu!) ===
==== Noc (znowu!) ====


Do Małgosi przybywa jej Brat, Walenty i obrzuca ją pięknymi synonimami słowa "ladacznica", mimo że dziewczyna jest jeszcze względnie "czysta". Faust już się zbliża i puka do jej drzwi, Walenty biegnie go przywitać i pada w swojej krwi. Widocznie Faust usłyszał słowa bluźniercy i odwdzięczył mu się demonstracją działania noża. Zbrodnia dokonuje się oczywiście w ukryciu, ale Małgosia (mimo, że o niej wie), nie domyśla się widocznie winy Fausta i jak gdyby nigdy nic, zaprasza go do łoża. Przy okazji podała za dużo tabletek mamusi i zabiła ją. Teraz już nikt jej nie wytłumaczy znaczenia tajemniczego słowa [[Microsoft Windows|"Windows"]].
Do Małgosi przybywa jej Brat, Walenty i obrzuca ją pięknymi synonimami słowa „ladacznica”, mimo że dziewczyna jest jeszcze względnie „czysta”. Faust już się zbliża i puka do jej drzwi, Walenty biegnie go przywitać i pada w swojej krwi. Widocznie Faust usłyszał słowa bluźniercy i odwdzięczył mu się demonstracją działania noża. Zbrodnia dokonuje się oczywiście w ukryciu, ale Małgosia (mimo, że o niej wie), nie domyśla się widocznie winy Fausta i jak gdyby nigdy nic, zaprasza go do łoża. Przy okazji podała za dużo tabletek mamusi i zabiła ją. Teraz już nikt jej nie wytłumaczy znaczenia tajemniczego słowa [[Microsoft Windows|„Windows”]].


=== Noc Walpurgii ===
==== Noc Walpurgii ====


Koniec nudnej telenoweli! - Faust wybiera się na [[Impreza|imprezę]] z Mefistem. Balanga odbędzie się w górach Harzu i skupi samą śmietankę towarzyską. Po drodze Faust widzi przybywających gości, między innymi Elżbietę Batory w wannie z krwią, [[Brooke Logan Forrester|Brooke]] na [[Ridge Forrester|Ridżu]] i [[Ciocia Stasia|ciocię Stasię]] na samowarze. Nie brakuje też mężczyzn - nasz bohater jest świadkiem przybycia [[Varg Vikernes|Varga Vikernesa]] na pochodni, [[Quorthon|Quorthona]] na [[Topór|toporze]] [[Wikingowie|Wikingów]] i [[Howard Phillips Lovecraft|Lovecrafta]] na brązowym Jenkinie<ref>Szczur z twarzą człowieka. Występuje w opowiadaniu, którego akcja toczy się podczas Nocy Walpurgii (''Sny w domu wiedźmy'').</ref>.
Koniec nudnej telenoweli! Faust wybiera się na [[Impreza|imprezę]] z Mefistem. Balanga odbędzie się w górach Harzu i skupi samą śmietankę towarzyską. Po drodze Faust widzi przybywających gości, między innymi Elżbietę Batory w wannie z krwią, [[Brooke Logan Forrester|Brooke]] na [[Ridge Forrester|Ridżu]] i [[ciocia Stasia z Klanu|ciocię Stasię]] na samowarze. Nie brakuje też mężczyzn nasz bohater jest świadkiem przybycia [[Varg Vikernes|Varga Vikernesa]] na miotaczu ognia, [[Quorthon]]a na [[Topór|toporze]] [[Wikingowie|Wikingów]] i [[Howard Phillips Lovecraft|Lovecrafta]] na brązowym Jenkinie<ref>Szczur z twarzą człowieka. Występuje w opowiadaniu, którego akcja toczy się podczas Nocy Walpurgii (''Sny w domu wiedźmy'').</ref>.


Podczas imprezy Faust upija się i jakimś dziwnym trafem, Meduza (baba z wężami) kojarzy mu się z Małgorzatą. Nagle ma przebłysk świadomości - "gdzie ja w ogóle jestem? Zostawiłem moją białogłowę, która poczęcia się spodziewa i bawię się z tymi szatanami". Świadomość jednak szybko odchodzi - nasz bohater zostaje na przedstawieniu pacynkowym, a [[Metallica|jego ulubiony zespół]] gra ''Master of Puppets''.
Podczas imprezy Faust upija się i jakimś dziwnym trafem, Meduza (baba z wężami) kojarzy mu się z Małgorzatą. Nagle ma przebłysk świadomości „gdzie ja w ogóle jestem? Zostawiłem moją białogłowę, która poczęcia się spodziewa i bawię się z tymi szatanami”. Świadomość jednak szybko odchodzi nasz bohater zostaje na przedstawieniu pacynkowym, a [[Metallica|jego ulubiony zespół]] gra ''Master of Puppets''.


==== Pochmurny dzień. Pole ====
=== Ciąg dalszy nastąpi - autor artykułu zrobił sobie przerwę. ===


Faust budzi się na kacu, gdzieś w polu. Jakimś sposobem dowiaduje się, że jego ukochana trafiła do [[Więzienie|pudła]], po czym wraz z Mefistem dosiada czarnego rumaka i pędzi jej na pomoc.
{{Przypisy}}


==== Więzienie ====
{{stublit}}

Kanały więzienne służą naszemu bohaterowi za przejście do celi Małgorzaty. Biedna dziewczynka widzi osrany łeb Fausta wynurzający się z rury i bierze go za kata. Cóż, widocznie dostała obłędu. Twierdzi, że zabiła dziecko, chociaż od zapłodnienia minął dzień, a propozycję ucieczki kanałami odrzuca, bo nie chce pobrudzić sukienki. No trudno, czasami nawet dobra negocjacja jest bezskuteczna. A choroba psychiczna była tak zaawansowana, że nasza biedna bohaterka umiera, a Faust zaraża się i słyszy głosy z nieba. Jedyne, co może zrobić Mefisto, to odizolować go od złego towarzystwa i przenieść w bezpieczne miejsce. KONIEC CZĘŚCI PIERWSZEJ.

=== Ciąg dalszy nastąpi autor artykułu zrobił sobie przerwę. ===

== Zobacz też ==
* [[Johann Wolfgang von Goethe]]
* [[romantyzm]]

{{Przypisy}}


[[Kategoria:Literatura niemiecka]]
[[Kategoria:Niemieckie utwory literackie]]

Aktualna wersja na dzień 11:54, 11 lut 2022

Faust – dramat J. W. Goethego oraz imię jego głównego bohatera. W utworze podejmowane są głównie tematy seksu, alkoholizmu, imprez i sztucznego zapłodnienia, dzięki czemu dzieło zyskało miano dramatu o dążeniach całej ludzkości.


Streszczenie[edytuj • edytuj kod]

Faust jest strasznie długim dramatem, więc jeśli nie chcesz męczyć się śledzeniem treści ponad 12 tysięcy wersów, lepiej przeczytaj streszczenie. Poniżej znajdziesz podstawowe informacje na temat akcji utworu.

Prolog[edytuj • edytuj kod]

Właściwie są dwa prologi – jeden w teatrze, drugi w Królestwie Niebieskim.

W teatrze dyrektor zarzuca poecie, że ten ciągle chleje, miast dzieła pisać ku radości powszechnej. Komik przytakuje, bo jest fanem komedii romantycznych. Ostatecznie cała trójka dochodzi do porozumienia – dyrektor stawia poecie komandosa, on zaś zgadza się napisać sztukę, która przyciągnie tłumy. Sądząc po tym, że kolejny prolog jest w niebie, prawdopodobnie wypił za dużo, umarł i nic nie napisał.

Cóż natomiast dzieje się w Niebie? Okazuje się, że Bóg urządził imprezę dla swojego personelu. Aniołowie wychwalają wspaniałość dzieł bożych – szczególnie nieziemski smak trunków obecnych na uczcie. Stwórca jednak oddaje sprawiedliwość ludziom, gdyż to oni wynaleźli alkohol – o ile nie jest on dziełem szatana. No i rogaty przybywa, gdy o nim mowa – uskarża się, że ludzie to beznadziejny gatunek i najgorsza pomyłka Boga. „Nieprawda – powiada Ojciec w Niebie – znam jednego debila, którego zepsucie się nie ima. Wierny to sługa mój i twoim rządom on nie poddan”. Diabeł oponuje – zakłada się z Bogiem, że uwiedzie Fausta i skłoni do pocięcia się nad cyrografem. Zakład podpisano.

Część pierwsza[edytuj • edytuj kod]


Noc[edytuj • edytuj kod]

Jest ciemno. Na kiblu w gotyckiej ubikacji siedzi Faust i zastanawia się nad sensem swojego życia. Jest doktorem stosunków międzynarodowych, logistyki i duperologii stosowanej. Ma problemy z prostatą i potencją, ale jest prawiczkiem. Zginął w Tibii i dostał bana na Nonsensopedię, przez co nie może poszerzać swoich horyzontów myślowych. „Na ch** mi takie życie” – zwierza się duchowi swemu. I w tym momencie genialny pomysł świta w głowie naszego mędrca – „pobawmy się w przywoływanie duchów”. Faust podciąga spodnie, spuszcza wodę i idzie do jakiegoś bardziej nastrojowego pomieszczenia. Zapala światło, otwiera Przygody Henia Garncarza i znajduje tam zaklęcie przywołania golema ziemi. Niestety, porażka Fausta wyziera ze słów wywołanej zjawy – mędrzec ma za niskie skille w nekromancji, by przywoływać magiczne istoty. Gdy to sobie uświadamia, idzie wypić denaturat zatruty domieszką metanolu, by skasować swoje konto w tej grze. To także niezbyt mu wychodzi – w połowie pierwszej setki, Faust nagle słyszy For Whom the Bell Tolls swojego ulubionego zespołu i przestaje pić. Metanol zadział na razie z przeciwnym skutkiem – zamiast pogrążyć się w ciemnościach, nasz bohater widzi wschodzące słońce. Dopiero po latach okaże się, że trucizna zadziałała tak, jak powinna.

Przed bramą miasta[edytuj • edytuj kod]

Faust idzie się przewietrzyć i wspomina dawne dni. Widzi bezdomnego psa z butlą podtlenku azotu na plecach, więc zabiera go do domu.

Pracownia Fausta[edytuj • edytuj kod]

Zachowanie psa jest nad wyraz dziwne – kundel staje na uszach, zieje ogniem, gra na akordeonie i szczeka na Biblię. Zaniepokojony Faust traktuje psa egzorcyzmami i odpędzaniem nieumarłych, ale jego inkantacje są bezskuteczne. Kundel zamienia się w jakiegoś pedzia z kolczykiem w oku, kopytem zamiast lewej stopy i kogucim piórkiem w dupie. Przedstawia się jako Mefistofeles i proponuje Faustowi radosne życie oraz bezprzewodowy internet, oczywiście za odpowiednią zapłatą – Faust musi oddać próbkę krwi na badanie do piekła. Po krótkiej negocjacji, mędrzec podpisuje umowę – ponoć na 24 lata. Diabeł i dziadek szybko szybko się zaprzyjaźniają i wyruszają w świat.

Piwnica Auerbacha w Lipsku Ferdynanda w Breslau[edytuj • edytuj kod]

Pierwszym przystankiem w wędrówce w poszukiwaniu radości jest oczywiście pijalnia trunków, chociaż dość nietypowa – to piwnica niejakiego pana Kiepskiego. Mefisto zakłada się z jej właścicielem, że może wyczarować każdy alkohol na zawołanie, spotyka się jednak z prostackim responsem: „z gówna pan bicza nie ukręcisz”. Diabełek jest podirytowany – zdrapuje ptasie odchody z parapetu, które po dotknięciu kogucim piórkiem zamieniają się w sznur długi a czarny, na kijku osadzony. Wnet Ferdek robi oczy jak pięć złotych i prosi o flaszeczkę. Otrzymuje ją, jednak świnią jest i wylewa połowę w popłochu. Wódka staje w płomieniach, a z piwnicy słychać okrzyki: „Maaarian, przynieś no tą gaśnicę!”. Faust i Mefistofeles uchodzą.

Kuchnia Czarownicy[edytuj • edytuj kod]

Wizyta u Pana Ferdka okazała się fatalną pomyłką, więc Mefisto postanowił zaprowadzić Fausta do swojej znajomej z ruskiego bazarku, czyli pani Jadwigi. Mocno poddenerwowana handlarka wpada do domu przez komin i nawet nie poznaje swojego Mastera, traktując go deszczem ognia i siarki, niczym Bóg Sodomę i Gomorę. Po chwili dochodzi do stabilizacji nieciekawej atmosfery i Mefisto –- odkrywając swe prawdziwe oblicze – prosi Jadzię o bimber odmładzający dla Fausta. Po jego wypiciu, klient babki spogląda w lustro, w którym widzi jakąś płaczącą dziewczynkę (prawdopodobnie była to porwana przez wiedźmę Małgosia, a lustro było telewizorem plazmowym, który pokazywał obraz z kamery w celi dla jeńców).

Ulica[edytuj • edytuj kod]

Na ulicy Faust zarywa do jakiejś prostej dziewuszki (nazywa się Małgorzata) i zakochuje się w niej. Potem Mefisto wychodzi z ukrycia i proponuje mu, że może podłożyć jakiś prezencik owej dziewczynie. Czujniki skarbów zostały włączone.

Wieczór[edytuj • edytuj kod]

Mefisto ukrywa w szafce Małgorzaty Ipoda, 1000zł i wykopany z grobu laptop (widocznie jakiś nieboszczyk był tak uzależniony od komputera, że zabrał go nawet w zaświaty). Po chwili Małgosia wraca do domu i nie wie co zrobić ze znalezionym ustrojstwem.

Przechadzka[edytuj • edytuj kod]

Mefisto donosi Faustowi o porażce – Małgosia poleciała z płaczem do mamy, że po wciśnięciu przycisku z kółeczkiem i kreską na czarnym, dwuskrzydłowym przedmiocie, nagle zobaczyła dziwne napisy, których nie potrafiła przeczytać. Mamusia zawiadomiła o wszystkim księdza, sądząc (ależ intuicja!), że w całą sprawę są wmieszane siły nieczyste. Ksiądz przyszedł, zabrał Ipoda, laptopa, a i pieniędzy sobie nie pożałował. Wykręcał się, że złoży to wszystko u stóp świętego Bonifacego, ale naprawdę sprzedał przedmioty na allegro, a pieniądze przepił.

Dom sąsiadki[edytuj • edytuj kod]

Mefisto gawędzi z sąsiadką Małgorzaty o jej (sąsiadki) zmarłym mężu i proponuje wieczorne spotkanie: Mefisto + sąsiadka + Faust + Małgosia.

Ulica (znowu!) + Ogród + Altana w owym ogrodzie[edytuj • edytuj kod]

Diabeł (żeby nie zaczynać czwartej sekcji od słowa „Mefisto”) dobrze radzi sobie w roli swata. Oznajmia Faustowi o wieczornym spotkaniu, które wkrótce się odbywa. Spotkanie: Mefisto i sąsiadka obgadują Fausta i Małgorzatę, oni natomiast w tym czasie flirtują. Podczas pocałunku z Faustem, Małgosia słyszy matkę, która woła ją na wieczorynkę. Dziewczynka ucieka pod altanę, żegna się z ukochanym (bo telewizja jest ważniejsza) i idzie oglądać Misia Colargola.

Las i jaskinia[edytuj • edytuj kod]

Faust beczy w jaskini, bo Małgosia wybrała telewizję. Mefisto daje mu chusteczkę i opieprza za mazgajstwo. Proponuje wspólną wycieczkę do fanki niedźwiedzi polarnych.

Pokoik Małgosi[edytuj • edytuj kod]

Z ust Małgosi dobywa się jej słynna piosenka, która mówi o najbliższych losach dziewczyny:

                            Brzuszek mi ciąży, brak mi sylwetki dawnej
                               Już nigdy, przenigdy nie odzyskam jej

Ogród Marty (czyli ten sam, co wcześniej)[edytuj • edytuj kod]

Faust nie bawi się już w niewinne flirty i proponuje Małgosi spotkanie w łóżku. Niestety, jest pewien problem – dziewczątko śpi jeszcze z mamą i łoże jest zajęte. W takim razie, Faust wyjmuje tabletki nasenne i proponuje podanie ich matce, gdy będzie wieczorem siedzieć w fotelu i np. kontemplować M jak miłość. Ukochana przystaje na propozycję.

Noc (znowu!)[edytuj • edytuj kod]

Do Małgosi przybywa jej Brat, Walenty i obrzuca ją pięknymi synonimami słowa „ladacznica”, mimo że dziewczyna jest jeszcze względnie „czysta”. Faust już się zbliża i puka do jej drzwi, Walenty biegnie go przywitać i pada w swojej krwi. Widocznie Faust usłyszał słowa bluźniercy i odwdzięczył mu się demonstracją działania noża. Zbrodnia dokonuje się oczywiście w ukryciu, ale Małgosia (mimo, że o niej wie), nie domyśla się widocznie winy Fausta i jak gdyby nigdy nic, zaprasza go do łoża. Przy okazji podała za dużo tabletek mamusi i zabiła ją. Teraz już nikt jej nie wytłumaczy znaczenia tajemniczego słowa „Windows”.

Noc Walpurgii[edytuj • edytuj kod]

Koniec nudnej telenoweli! – Faust wybiera się na imprezę z Mefistem. Balanga odbędzie się w górach Harzu i skupi samą śmietankę towarzyską. Po drodze Faust widzi przybywających gości, między innymi Elżbietę Batory w wannie z krwią, Brooke na Ridżu i ciocię Stasię na samowarze. Nie brakuje też mężczyzn – nasz bohater jest świadkiem przybycia Varga Vikernesa na miotaczu ognia, Quorthona na toporze Wikingów i Lovecrafta na brązowym Jenkinie[1].

Podczas imprezy Faust upija się i jakimś dziwnym trafem, Meduza (baba z wężami) kojarzy mu się z Małgorzatą. Nagle ma przebłysk świadomości – „gdzie ja w ogóle jestem? Zostawiłem moją białogłowę, która poczęcia się spodziewa i bawię się z tymi szatanami”. Świadomość jednak szybko odchodzi – nasz bohater zostaje na przedstawieniu pacynkowym, a jego ulubiony zespół gra Master of Puppets.

Pochmurny dzień. Pole[edytuj • edytuj kod]

Faust budzi się na kacu, gdzieś w polu. Jakimś sposobem dowiaduje się, że jego ukochana trafiła do pudła, po czym wraz z Mefistem dosiada czarnego rumaka i pędzi jej na pomoc.

Więzienie[edytuj • edytuj kod]

Kanały więzienne służą naszemu bohaterowi za przejście do celi Małgorzaty. Biedna dziewczynka widzi osrany łeb Fausta wynurzający się z rury i bierze go za kata. Cóż, widocznie dostała obłędu. Twierdzi, że zabiła dziecko, chociaż od zapłodnienia minął dzień, a propozycję ucieczki kanałami odrzuca, bo nie chce pobrudzić sukienki. No trudno, czasami nawet dobra negocjacja jest bezskuteczna. A choroba psychiczna była tak zaawansowana, że nasza biedna bohaterka umiera, a Faust zaraża się i słyszy głosy z nieba. Jedyne, co może zrobić Mefisto, to odizolować go od złego towarzystwa i przenieść w bezpieczne miejsce. KONIEC CZĘŚCI PIERWSZEJ.

Ciąg dalszy nastąpi – autor artykułu zrobił sobie przerwę.[edytuj • edytuj kod]

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Przypisy

  1. Szczur z twarzą człowieka. Występuje w opowiadaniu, którego akcja toczy się podczas Nocy Walpurgii (Sny w domu wiedźmy).