Dawno, dawno temu

Magia zawsze ma swoją cenę

Rumpelsztyk

Dawno, dawno temu (org. Once Upon a Time) – amerykański tasiemiec fantasy z 2011 roku, który zawiera siedem sezonów po 22 odcinki po 45 minut, czyli w praktyce, musisz poświęcić na to pół życia, żeby wszystko obejrzeć.

Fabuła

Dawno, dawno temu żyła królewna Śnieżka, która była w szczęśliwym związku z Księciem z Bajki i panowała nad podobnymi cudakami. W zasadzie było to niedawno, ale gdzieś w innym wymiarze, znanym jako Zaczarowany Las. Niestety, zła (i piękna) królowa Regina nie mogła znieść ich szczęścia. Jej hobby stanowiło wyrywanie ludziom serc i ich kolekcjonowanie. Dla Śnieżki jednak taki los był za mało okrutny, więc Zła Królowa, z pomocą mrocznego czarnoksiężnika Rumpelsztyka, rzuciła na krainę klątwę, która przeniosła wszystkich mieszkańców do Świata Bez Magii – czyli normalnego, gdzie zapomnieli kim są. Regina została złą panią burmistrz miasteczka Storybrook, niedostępnego dla zwykłych śmiertelników, i mogła się napawać widząc, jak Śnieżka pracuje jako ciapowata nauczycielka i nie pamięta księcia. Przepowiednia jedynie mówiła, że dziecko Śnieżki i Księcia, które przezornie wysłali z Zaczarowanego lasu przez klątwą, będzie Wybawicielką, która uwolni świat od klątwy. Najsilniejszą magią jest bowiem Prawdziwa Miłość.

Wybawicielka o imieniu Emma się odnajduje, ale najpierw musi uwierzyć w te bzdury o postaciach z bajki, jakie jej wciska jej małoletni syn Henry na podstawie magicznej księgi baśni. Sam Henry został przez nią oddany do adopcji zaraz po urodzeniu, po czym przypadkiem adoptowany przez Reginę, i w ten sposób koło się zamyka. Emma może liczyć jedynie na niewielką pomoc pana Golda, dawniej znanego jako Rumpelsztyk, który prowadzi miejscowy sklep z antykami, coś ewidentnie kombinuje, gra na dwa fronty, a najchętniej na siebie, i w ogóle jest najciekawszą postacią serialu. Akcja współczesna przetykana jest flashbackami z Zaczarowanego Lasu, zazwyczaj do niej nawiązującymi.

Oczywiście na koniec pierwszego sezonu Wybawicielka przełamuje klątwę, wszyscy przypominają sobie kim są, Zła Królowa odchodzi w niesławie i następuje happy end… Zaraz, coś tu nie gra: to dlaczego jest jeszcze sześć sezonów?…

Postacie

Główne

• Henry – młody, syn Emmy, adopcyjny syn Reginy, wnuk Śnieżki, Księcia i Rumpelsztyka, prawnuk Czarnej Wróżki, późniejszy Autor.
• Emma Swan – wybawicielka. Ma dwie miny: wymuszony uśmiech, albo: „nic nie mogę na to poradzić”.
• Mary Margaret – jako Śnieżka: odważna łuczniczka i przywódczyni partyzantki, jako Mary Margaret – ciapa, która wszystko chce pokonywać miłością, rozkleja się co chwila, a pod koniec serii wygląda jak pulpet
• David – Książę z Bajki, a dokładniej książę o nazwisku Czarujący. W sumie nieco irytujący.
• Regina – Zła Królowa, zła pani burmistrz, potem pozytywna bohaterka. Przykład destrukcyjnego wpływu ambitnej matki na osobowość. Adeptka magii, która nie waha się dla zemsty poświęcić ojca. Piękna.
• pan Gold – Rumpelsztyk. Potężny czarnoksiężnik znany jako Mroczny, stoi za wszystkimi wydarzeniami. Reginie też się tylko wydaje, że rzucenie klątwy to jej pomysł. Ginie, ale zmartwychwstaje. Modelowy przykład neutralnego charakteru, nie jest z gruntu zły, ale dba tylko o siebie. Lubi zawierać umowy. Osobisty wróg kapitana Hooka i Piotrusia Pana, z którym ma skomplikowaną historię.
• Killian – kapitan Hook, diabelnie przystojny pirat z hakiem i lekkim makijażem. Stoi po stronie złych, ale jest zbyt fajny, żeby pozwolili mu przegrać, więc w końcu trafia do grona bohaterów. Ginie, ale wraca z zaświatów.

Drugoplanowe

• Ruby – Czerwony Kapturek, a zarazem wilkołak. Nie wychodzi jej z facetami, w końcu próbuje z Dorotką.
• Babcia – babcia Czerwonego Kapturka, kontroluje wilki. Strzela z kuszy, a w Storybrooke prowadzi bar.
• August – Pinokio w ludzkiej postaci. Wysłany wraz z Wybawicielką, aby nad nią czuwać.
• Neal – Baelfire. Nie ma takiej postaci w bajkach. Nikt ciekawy, poza tym, że ojciec Henry’ego.
• Leroy – Gburek. Najbardziej wyrazisty z siedmiu krasnoludków. Swojego czasu chciał uciec z wróżką.
• Matka Przełożona – kiedyś główna wróżka chrzestna, obecnie zakonnica, włada magią, ale dziwnie słabą.
• Belle – Piękna (ta od Bestii), wykazuje niezdrową fascynację złym i okrutnym Rumpelsztykiem. Jej prawdziwa natura wychodzi, kiedy traci pamięć i podnieca ją przemoc stosowana przez jej chłopaka wobec ludzi na ulicy.
• Robin Hood – nic dodać, nic ująć. Bardziej zbój, niż filantrop. Znany też jako Człowiek z Tatuażem.
• Zelena – Zła Czarownica z Zachodu, przyrodnia siostra Reginy, zastępuje ją jako czarny charakter w którymś sezonie. Imię to sprytna aluzja z języków słowiańskich do jej koloru skóry, kiedy się złości.
• Kora – dysfunkcyjna matka Reginy i Zeleny, adeptka magii. Ta to jest naprawdę zła – chociaż też miała trudną młodość.
• Piotruś Pan – demoniczny i potężny czarny charakter. Ale jak każdy, ma swoje motywy.

Pomniejsze czarne charaktery lub pojawiające się dopiero pod koniec, kiedy widz chce żeby się to już szybciej skończyło i nie zwraca na nie dużej uwagi:

• Cruella de Mon – ta od dalmatyńczyków. Bardziej śmieszna niż straszna. Chociaż zabiła swoją matkę.
• Zła czarownica – od Disneya. Umie zamienić się w smoka. W sumie nie taka zła.
• Ursula – została wiedźmą morską tylko dlatego, że zabroniono jej kariery piosenkarki.
• Nimue – matka wszystkich Mrocznych, powraca z zaświatów, czy coś takiego.
• Hades – elegancki król podziemi, pamiętany z Ally McBeal.
• Król Artur – podstępny i samolubny, w sumie wredny typ.
• Mr. Hyde – zła strona osobowości Dra Jekkyla.
• jakiś tam zły czarownik od Alladyna
• Gideon – znany także jako Morfeusz (nie ten z Matrixa, chociaż ma podobną stylówę). Syn Rumpelsztyka i Belli. Nie taki zły, ale ma mózg wyprany przez babcię (patrz niżej)
• Czarna Wróżka – ultimate czarny charakter, matka Rumpelsztyka.