Super Mario Bros. 2: Różnice pomiędzy wersjami
M |
|||
Linia 11: | Linia 11: | ||
== Cel gry == |
== Cel gry == |
||
Celem gry było przekonanie gracza do bycia wegetarianinem. Niestety się to nie udało. Wręcz przeciwnie! Coraz więcej [[Ameryka]]nów jadło tzw. [[fast food|szybkie jedzenia]], co doprowadziło do zwiększenia ilości grubasów o jakieś 99,999999%. Nawet Mario przytył. A ja myślałem, że on nie jest Amerykaninem. |
Celem gry było przekonanie gracza do bycia wegetarianinem. Niestety się to nie udało. Wręcz przeciwnie! Coraz więcej [[Ameryka]]nów jadło tzw. [[fast food|szybkie jedzenia]], co doprowadziło do zwiększenia ilości grubasów o jakieś 99,999999%. Nawet Mario przytył. A ja myślałem, że on nie jest Amerykaninem.<ref>Bo nie jest. Jest Włochem.</ref> |
||
== Prawdziwe Super Mario Bros 2 == |
== Prawdziwe Super Mario Bros 2 == |
Wersja z 07:53, 7 mar 2013
Zerwij warzywo!
- Wegetarianin o Super Mario Bros. 2
Super Mario Bros. 2 (ang. Superowi Bracia Mariaccy 2) – gra na Nowoczesny Elektroniczny System stworzona w tajnym bunkrze przez Nintendo z pomocą wegetarian.
Zasady gry
Chodzisz sobie Mariem. Leveli jest około 32 (osiem światów). Ale nie jest tu tak, jak w Super Mario Bros.! Nie ma antygrawitacyjnych sześcianów (lub kwadratów, kto wie?[1]), nie ma złych, pełzających grzybów, nie ma zamków, nie ma niczego! Ale są zwierzaki, plony, klony i potwory! Jest to jedyna gra z serii Mario, która jest taka inna!
Fabuła
Mario sobie spał, a w swym śnie otworzył drzwi po długich schodach i całkowicie inny level zobaczył. Potem usłyszał jakiś głos z nieba, mówiący o miłości...[2] Następnie Mario śnił o soczystej kiełbasie, ale to już inna historia. Kiedy się obudził zobaczył dosłownie to samo, co w swoim śnie. Déjà vu?
Cel gry
Celem gry było przekonanie gracza do bycia wegetarianinem. Niestety się to nie udało. Wręcz przeciwnie! Coraz więcej Amerykanów jadło tzw. szybkie jedzenia, co doprowadziło do zwiększenia ilości grubasów o jakieś 99,999999%. Nawet Mario przytył. A ja myślałem, że on nie jest Amerykaninem.[3]
Prawdziwe Super Mario Bros 2
Dawno, dawno temu, kiedy Japończycy potrafili przejść Super Mario Bros. z ręką w tyłku i z zamkniętymi oczami, Nintendo zrobiło grę identyczną z poprzednią, ale milion razy trudniejszą i wydało ją pod nazwą Super Mario Bros 2. Kiedy jednak postanowili sprzedawać nowego Maria w Stanach, okazało się że nikt spoza Japonii nie potrafi jej przejść. Wzięli więc japońską grę Doki Doki Panic[4], zamienili występujących w niej dzieciaka, sułtana i dwie arabskie prostytutki na Maria i jego znajomych i wydali poza Japonią jako Super Mario Bros 2. Co stało się z oryginalną dwójką? Jakiś czas później poprawiono jej grafikę, zmieniono nazwę na „Super Mario Bros: The lost levels” i wrzucono do składanki Super Mario All Stars.
Oznaki uzależnienia
- Zrywasz każdą zauważoną kępkę trawy.
- Podnosisz nad siebie każdą osobę i rzucasz w drugą.
- Warzywa też.
- Zbierasz wiśnie, serduszka, grzyby i rzucasz butelkami z colą.
- Za każdym razem gdy coś podnosisz, leci ci pot z głowy.
- Gdy widzisz kryształową kulę, podnosisz ją i myślisz, że otworzy się przejście.
- Latasz na dywanach.
- Uciekasz przed maskami niosąc klucze.
- Myślisz, że armaty strzelają ogniem.
- Boisz się bałwanów z nogami, myszy, ropuch, strusi, kwiatów, jeży, kaktusów itd.
- Wyrywasz pieniądze z pod ziemi, by pod koniec dnia zagrać w Jednorękiego Bandytę.
- Wycinasz z drewna duże kostki z napisem POW.
- Dziwisz się, czemu z wodospadów nie wypływają kłody.
- Śnią ci się schody, drzwi, dziwny świat i wołanie o pomoc. Po przebudzeniu wchodzisz do jaskini i widzisz to samo co w śnie.
Przypisy