Aragorn

Aragorn (II) (ur. 1 marca 2931r. (3. era) – zm. 120r. (4. era))– postać rasy ludzkiej, członek Drużyny Pierścienia we Władcy Pierścieni. Objął szlacheckie imię po innym, równie honorowym przodku – Aragornie I. Swego czasu znalazł się pośród Strażnikami Północy, którzy walczyli ze złymi orkami. Ale nie oznacza to, że Aragorn też.

Biografia

Drużyna Pierścienia

Aragorn, mając blisko 100 lat, zgłosił się do tajemniczej Drużyny Pierścienia, w której dowodzenie objął brodaty nekromanta Gandalf. Gdy już nie dawał rady, Aragorn szybko wepchnął tyłek na tron i poprowadził drużynę dalej. Po rozdzieleniu grupy udał się w pościg za orkami i stoczył ostateczną bitwę z bossem Sauronem.

Królowanie

Po zwycięstwie Wojny o Pierścień koronowano Aragorna za patriotyzm i wielkie czyny dla Polski Królestwa Gamoni i Krasnoludków®. Objął wtedy imię Elessar i królewską dziewkę.

Orientacja

Charakteryzuje się tym, że woli starsze od siebie kobiety, choć częściej go mozna spotkać w towarzystwie pseudo-krasnala Gimliego i ciacho elfa o wskazującym imieniu Legolas. Legolas, jak wiadomo urodą i rozumem nie grzeszy, a w ogóle to nosi perukę [ech, ta chemioterapia]. Piszemy o tym, bo w 2 i 3 tomie jego i Aragorna łączyła pewna bliżej nieokreślona więź; tylko nieliczni mają siłę by badać ich zażyłość. Aragorn liczy na to, że nikt nie zauważy iż jest on wcieleniem Tristana.

Broń

Ważnym elementem postaci Aragorna jest jego miecz (taki metalowy, ostry kij). Oręż ten jest tak stary, że wisi Mojżeszowi 5zł. Podczas którejś wcześniejszej wojny o jakąś błyskotkę został połamany poprzez zdeptanie, przez wyżej wspomnianego bossa. Mimo to zalany właściciel użył go do morderstwa przez co został potem skazany na karę śmierci przez sędzię Annę Marię Wesołowską orków.

Przypisy

Autorowi tego hasła oderwało palce zaraz po tym, jak wklepał kilka zdań. Jeśli chcesz go zastąpić – rozbuduj to hasło.