Język niemiecki
Język niemiecki – szyfr używany w czasach II wojny światowej jako kod zamiast złamanego kodu maszyny szyfrującej Enigma. Do tej pory kod tej nie został złamany. Aktualnie nieużywany w krajach wysoko rozwiniętych (Polska, Azerbejdżan, Bangladesz).
W szkolnictwie termin język niemiecki oznacza próbę wpojenia uczniom niepotrzebnych informacji jako część systemu ogłupiającego społeczeństwo w północno-zachodnim Turkmenistanie.
Przykłady szyfru
Przykłady są nie do zrozumienia.
Anjas Schreibtisch steht vor dem Fenster.
Du... Du hast... Du hast mich... Du hast mich gefragt... Du hast mich gefragt und ich habe nichts gesagt.
Niemiecka gramatyka
Uważana za bardzo łatwą i logiczną, co potwierdza stare porzekadło
Gdyby nie der die das
byliby Niemcy z nas.
W gramatyce niemieckiej obowiązuje zasada Ordnung muss sein!, dlatego najważniejszy jest porządek wyrazów w zdaniu. Porównaj:
- Ich frage dich.
- Jetzt frage ich dich.
- Ich weiss, dass ich dich jetzt frage.
- Ich sehe sie ab.
- Ich will sie absehen.
- Ich habe sie abgesehen.
- Sie ist abgesehen worden.
- Ich habe gehort, dass sie abgesehen worden sei.
I pryska mit o słynnym niemieckim porządku, a pojawia się znana skądinąd Polnische Wirtschaft.
Każdy wyraz ma rodzajnik podobny jak w języku poslkim - męski, żeński lub nijaki. Niemiecka logika nakazuje zatem, aby obok siebie istniały np. der Bank i die Bank.
Wszystkie rzeczowniki zapisujemy wielką literą, stąd wyjątkowo uciążliwe czytanie tekstu, bo właściwie nie wiadomo, gdzie zdanie się zaczyna a gdzie kończy.
Wazniejsze wyrażenia
- Guten morgen!
- Ich habe einen Volkswagen vergessen.
- Ich habe gesehen die kleine prosiątki po polu gelaufen.
- Jawohl!
- Polizei! Hande hoch!
