Język urzędowy
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Język urzędowy – język, który obowiązuje we wszelkiej maści urzędach.
Historia powstania
Nie wiadomo dokładnie kto mógł wpaść na tak diaboliczny pomysł jak stworzenie języka urzędowego lecz wiadomo jedno – został stworzony po to, aby uprzykrzyć zwykłemu człowiekowi życie.
Użycie
Używany jest głównie przez biurwy aby skołować człowieka chcącego załatwić coś w urzędzie. Składa się z tysięcy niezrozumiałych terminów pseudonaukowych (patrz: bełkot pseudonaukowy), a także ciągłych odwoływań do innego okienka/pokoju w celu wzięcia odpowiedniego formularza, który najprawdopodobniej i tak nie istnieje.
Przykładowe zwroty
- małogabarytowy ceramiczny element konstrukcyjny - cegła
- czynnik grzewczy w lokalu mieszkalnym - piec
- obywatel o znacznym stopniu niezaradności życiowej - menel
Rozmówki polsko-urzędnickie
- Jak się nazywasz? - Proszę o podanie swego nazwiska, imię (lub dwa/trzy) i nr. PESEL w poniższym polu.
- Jestem Gracek Kowalski - Imiona: Gracjan Tymoteusz Ansgary, nazwisko: Kowalski, nr PESEL: 0000000
- Co tam u ciebie? - Podaj warunki panujące w twoim miejscu zamieszkania i opisz, co się zdarzyło przed 02.01.2010 (data naszego ostatniego spotkania).
- A wiesz, wczoraj okno się popsuło i lodowato było - Proszę posłuchać: nasze zawiasy okienne doznały korozji wżernej, przez co okiennica nie była w stanie wykonać pełnego ćwierćobrotu. Skutkiem tego chłodne, zimowe powietrze swobodnie przedostawało się do pokoju dziennego, gdzie zlokalizowane było okno z owymi zawiasami.
- Co ty gadasz?! - To niewiarygodna wieść.
- Ej, patrz na niego! Co on robi?! Ale wariat! - Proszę zwrócić uwagę na tamtego mężczyznę, gdyż wykonuje nieprawdopodobne rzeczy.