Najsłabsze ogniwo
 |
Ten artykuł tak beznadziejnie zredagowano, że nawet nasz rezolutny szympans w to nie wierzy. A on cierpliwym zwierzęciem jest… Do przetrząśnięcia widłami: Wikipedia. Do naprawy, ewentualnie przepisania Jeżeli nie potrafisz operować widłami ani redagować tekstu, zajrzyj do Kanciapy przed wzięciem się za poprawę. Jeżeli nie potrafisz uzasadnić wstawienia szablonu, nie wstawiaj go. |
Najsłabsze ogniwo (ur. 1 marca 2004, zm. 26 stycznia 2006[1]) – kolejny teleturniej który przywędrował z zagranicy, tym razem z Wielkiej Brytanii. Chodziło w nim o to, by zawodnik wykorzystał naiwność współzawodników że mogą wygrać grubą kasiorę, a potem wyrugować ich z dalszej gry i samemu ukraść zdobyć wygraną. Polską edycję tego programu prowadziła Kazimiera Szczuka, zaś emisją zajmowała się zaprzyjaźniona z prowadzącą stacja TVN.
Przebieg gry
W grze startuje ośmiu ludzi, którzy marzyli o wielkiej wygranej. Pierwsze sześć rund ma taki sam przebieg, gracze muszą układać łańcuch odpowiedzi, zdobywając tym samym kasę. Jedna błędna odpowiedź i kasa ucieka. Można było ją zamknąć w sejfie wrzeszcząc na całe gardło słowo bank przed usłyszeniem pytania. W pierwszej rundzie można było zdobywać kasę przez 150 sekund, później co dziesięć sekund skracano czas trwania rundy. W przerwach między rundami ekipa naradzała się, który gracz jest najsłabszym ogniwem. Siódma runda była podobna, z tą różnicą, że ilość wsadzonych do sejfu w tej rundzie była mnożona razy trzy[2]. W finale dwóch graczy grało o kasę, jaką wszyscy[3] uzbierali przez resztę programu. Było pięć pytań, a jeżeli ktoś pomylił się chociaż raz, dostał w prezencie odpowiedź w stylu Jesteś najsłabszym ogniwem i odchodzisz z niczym.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Daty emisji wersji polskiej
- ↑ skądś znajome posunięcie
- ↑ Łącznie z nieobecnymi
