My Little Pony: Przyjaźń to Magia
Uwaga! Pinkie Pie tu jest!
I jeśli coś tu zepsujesz lub zostaniesz uznany za hejtera, ona Cię dorwie!
 |
Ta strona została półzabezpieczona i mogą ją edytować tylko zarejestrowani użytkownicy posiadający konto od co najmniej 4 dni. Powody zabezpieczenia znajdują się na stronie dyskusji lub w logu. Niezarejestrowani użytkownicy mogą poprosić o odbezpieczenie strony na stronie dyskusji bądź zarejestrować się. |
O mój Boże, kto by chciał oglądać takie g
dla małych dziewczynek?
- Przeciętny człowiek o MLP:FIM
Ten serial rządzi, a anime może się pod ziemię przy tym schować i nie wracać!
- Ten sam człowiek po obejrzeniu 2 odcinków MLP:FIM
K mać, jestem kucem!
- Typowy polski Brony
Coś ty k powiedział o Fluttershy?!
- Bronies umieją być nerwowi...
Kiedy wasza matka wejdzie do pokoju, szybko przełączcie na pornole. Łatwiej się wytłumaczyć!
- Ważna porada dla początkujących bronies oglądających MLP
Cholera, ten odcinek będzie się buforował wieczność! Pilę, posłucham sobie brutal deathu
- Typowy Brony podczas problemów z łączem
My Little Pony: Przyjaźń to Magia – serial animowany produkcji hamburgerowo-klonowej produkowany i puszczany w telepudle od 2010 roku. Według niektórych miał być to serial skierowany do kilkuletnich dziewczynek[1], jednak z nieznanych przyczyn serialem zainteresowali się mężczyźni w wieku 15–35 lat, którzy stworzyli coś na wzór subkultury, czyli grupę Bronies. Opowiada on o grupie sześciu lesbijek kucyków oraz o sile i magii przyjaźni.
Fabuła
Choć wydaje się to wręcz niewiarygodne, w serialu prezentuje się fabuła. Otóż pewnego dnia do małego, cichego miasteczka Ponyville przybywa jednorożec Twilight Sparkle[2] i jej przydupas, młody smok Spike. Zostali oni tu przysłani przez władczynię Equestrii, księżniczkę Celestię, aby Twilight nauczyła się żyć w społeczności stworzeń innych od książek lesbijki, a nawet, żeby się z kimś zaprzyjaźniła. Tym sposobem zapoznała 5 kucyków: mającą zaburzenia psychiczne Pinkie Pie, zakompleksioną Fluttershy, niepewną swojej płci[3] Rainbow Dash, wieśniarę Applejack i „damę z dobrego domu” Rarity, w której to Spike się zabujał.
Jeszcze tego samego dnia do Ponyville miała przybyć Celestia, jednak całą imprezę zepsuła młodsza siostra Celestii, Luna, pod postacią tak zwanej Nightmare Moon. Poszło o to, że 1000 lat temu[4] młodej odpierniczyła burza hormonów i nie chciała zasunąć księżyca, żeby starsza siostra mogła wznieść słońce. Niestety, Molestia Celestia złoiła siostrzyczce tyłek, wykopała ją na Księżyc i od tego dnia musiała zapierdalać swoje i Luny.
Tysiącletni szlaban się jednak skończył i Luna znów zaczęła rozrabiać. Ponownie została zatrzymana, tym razem przez Twilight Sparkle i jej nowe psiapsiółeczki. Luna znów dostała ochrzan od starszej siostry i... popłakała się i zaczęła przepraszać?! To tacy jak ona robią antagonistom złą sławę!
Co ciekawe twórcy nawymyślali takiej papki, żeby upchnąć powyższe w dwóch odcinkach. Następne 24 odcinki pierwszego sezonu zleciały na poznawaniu siły i magii przyjaźni, by zakończyć się melanżem.
Drugi sezon rozpoczął swoją emisję 17 września 2011 roku i to kompletnym chaosem pod postacią niejakiego Discorda, który namieszał w Equestrii i w główkach kucyków, po czym i tak zgarnął od nich łupnia.
Sezon trzeci zaczął się 10 listopada 2012. Zaczął się on mrocznie i strasznie, nie obyło się bez śmierci przez rozerwanie na strzępy. Otóż niejaki Król Sombra chciał odzyskać władzę nad Kryształowym Imperium – 1000 lat wcześniej[5] Celestia i Luna zrzuciły go z tronu, zamieniły w cień i zamknęły w ciemnej, zimnej dziurze. Próba przejęcia kraju sklerotyków nie powiodła się – został wysadzony w powietrze.
W każdym razie jest tylko jedna osoba, która mogła sprawić, by takie coś przyciągnęło przed ekrany telewizorów (i monitorów) całe rzesze Bronies – Lauren Faust, która wcześniej stworzyła takie dzieła kinematografii jak Atomówki czy Dom dla Zmyślonych Przyjaciół Pani Foster[6]. Choć właściwe Lauren Faust odeszła z serialu po pierwszym sezonie, ale nie wszyscy są tego świadomi. Obecnie za epickością serialu stoją Megan McCarthy i Sabrina Alberghetti.
Bohaterowie
Jeśli pomnożycie siłę słynnego kopniaka Applejack razy 10 to otrzymacie siłę kopniaka Big Macintosha, kiedy akurat boli go noga i nie może wykrzesać z siebie 100%.
Mane 6[7]
Twilight Sparkle – żeński jednorożec (jednoróżka?). Kujonka, nołlajf, wiecznie z nosem w książkach. Jest najlepszą uczennicą księżniczki Moles... Celestii. Biseksualistka, kręci z Celestią (dla ocen) i ze Spike'iem (dla przyjemności). Ma obsesję na punkcie robienia wszystkiego na czas – jeśli kiedyś jej się nie uda, zapewne doprowadzi to do końca Equestrii. Nie wiadomo, z czego się właściwie utrzymuje; podobno pieniądze przesyła jej Celestia, oficjalnie jako stypendium naukowe. Podczas podróży w czasie spowodowała paradoks, kiedy to przekazała samej sobie z przeszłości wiedzę o podróżach w czasie, którą wcześniej otrzymała od samej siebie z przyszłości – co oznacza, że wiedza ta wzięła się znikąd. Jej zwierzaki to Spike i sowa Owlowiscious. Gdy pod koniec trzeciego sezonu w wyniku skażenia radioaktywnego widzimisię Celestii wyrosły jej skrzydła i została księżniczką, Bronies wpadli w czarną rozpacz, sądząc, że to koniec serialu, lecz cały czwarty sezon został już wyemitowany w ojczyźnie hamburgerów.
Pinkie Pie – właśc. Pinkamena Diane Pie, różowy kucyk mieszkający w cukierni. Młodość upłynęła jej na najbardziej bezsensownej czynności znanej nieparzystokopytnym – przetaczaniu kamieni z miejsca na miejsce na rodzinnej farmie Amiszów (autorzy nie wyjaśnili, jakim cudem, ale jej rodzina zarabiała w ten sposób na życie). Cierpi na ADHD, zaburzenia osobowości i nagłe skurcze mięśni – zapewne wskutek diety składającej się wyłącznie z ciastek, choć równie dobrze może to wynikać z jej miłości do kokainy i wspólnych imprez z Charlie Sheenem. Jej melanże zawsze są najgrubsze w mieście. Właścicielka upośledzonego krokodylka Gummy'ego. Chciała przerobić swoich przyjaciół na babeczki.
Fluttershy – pegaz z lękiem wysokości. Przesadnie wrażliwa, strachliwa, pozbawiona asertywności i w ogóle sprawia wrażenie, że jak dotkniesz, to się rozpadnie, albo co najmniej zapłacze. W rzeczywistości jest w stanie zastraszyć smoka i porywa małe zwierzątka. Okazyjnie tłucze niedźwiedzie w walkach zapaśniczych. Hoduje kury i marzy o byciu drzewem. Ma króliczka imieniem Angel. Od odcinka „Keep Calm and Flutter On” heteroseksualistka.
Rainbow Dash – pegaz, alkoholiczka uzależniona od Cydru, feministka. Rzekomo lesbijka, ale adoruje Soarina z drużyny Wonderboltów. Jest miejscowym wybrykiem natury, gdyż jako jedyny kucyk ma aż sześć kolorów w grzywie i ogonie. Zapewne jako źrebak wpadła do tęczowego jeziora (które są w praktyce odpadami z fabryki pogody; poważnie) i jej grzywa zmieniła kolor na zawsze. Ma nieporadnego żółwia z demencją starczą, który lata dzięki zasilanemu magią śmigle.
Applejack – Pracoholiczka, musi wyżywić rodzinę, co w jej przypadku oznacza skopanie jabłek z mafijnego rodzinnego sadu liczącego tysiąc drzew i przerobienie ich na wszystko, na co da się je przerobić. Ma bimbrownię w piwnicy, wieśniacki akcent i sukę Winonę.
Rarity – jednorożec, prowadzi sklep z ciuchami, w czym notorycznie przeszkadza jej młodsza siostra Sweetie Belle. Zadeklarowana heteroseksualistka, zarywała do jednego takiego szlachcica, który okazał się być ciotą. Potajemnie kręci ze Spike'iem. Kiedy wpadnie w kłopoty, stosuje prostą strategię – marudzi, dopóki nie dostanie tego, czego chce, a ponieważ jej fochy nawet świętego doprowadziłyby do szału, zawsze działa. Odznacza się niezwykłym umiłowaniem do dramatycznego mdlenia połączonego z osunięciem się na kanapę (jeśli kanapy akurat nie ma, to ją magicznie przywołuje). Jej zwierzak to perska kotka o powierzchowności niedorozwiniętej kapibary, Opalescence.
Krewni i znajomi królika kucyka
Spike – młody smok, posłaniec, pomocnik i kochanek Rarity. Ma dziwne nawyki żywieniowe. Jest nową Rainbow Dash. Raz urósł i chciał zniszczyć Ponyville, ale dzielna Rarity pokonała go i przywróciła do formy wyjściowej. Nieraz towarzyszy głównej szóstce w misjach i podróżach, ale na ogół Twilight każe mu sprzątać bibliotekę (lub, później, zamek). Zadał killing blow Królowi Sombrze, ale generalnie za co się weźmie, to spieprzy. Jest naiwny, bo zaprzyjaźnił się z podmieńcem, który wmówił mu że jest inny niż pozostałe bestie z tego gatunku.
Big McIntosh – brat Applejack i Apple Bloom, symbol polskiego studenta z prowincji. Chcąc wyrwać się z zaścianka, zrobił doktorat z matematyki na politechnice w Koninie. Niestety zapomniał, że w Equestrii nie obowiązują prawa fizyki, a i całek nikt liczyć nie musi, więc z braku pracy wrócił do domu orać pole. W wolnych chwilach występuje w reklamach komputerów, hamburgerów oraz Old Spice. Gadatliwy niczym Ferb. Twierdzi, że spał ze wszystkimi klaczami w Ponyville i okolicy, jednak w ten sposób jedynie próbuje odwrócić uwagę od faktu, że jest wałachem i nie może.
Babcia Smith – głowa jabłkowej mafii ponyvillskiej rodziny Apple, która w tłumaczeniu bezpowrotnie straciła skojarzenie imienia z pewnym gatunkiem jabłek. Tak stara, że pamięta założenie Ponyville. Jest nie do końca rozgarnięta, często podrzemuje i ma chore biodro – czyli do pełni stereotypu babci brakuje jej tylko nachalnego napychania wnuków jedzeniem.
Braeburn – kuzyn Applejack, mieszka w a'la westernowej wiosce Appleloosa. Hipis, ma w zadzie tradycję. Po raz pierwszy pojawił się w odcinku Horseback Mountain.
Apple Bloom, Sweetie Belle i Scootaloo (Cutie Mark Crusaders) – typowe gimnazjalistki, którym tylko jedno w głowie, a z braku chłopa muszą robić to ze sobą, udając, że poszukują swoich Cutie Marks (znaczków na zadzie). Apple Bloom jest desperatką w beznadziejnej sytuacji, bo rodzinną tradycją jest zdobywanie Cutie Marks jako ostatni w klasie; Sweetie Belle reprezentuje wszystko, co najbardziej wkurzające w młodszym rodzeństwie; Scootaloo jest zaś fanką Rainbow Dash, a przy okazji kurczakiem. Na chwilę udało im się wkręcić nie do końca niewinną duszyczkę imieniem Babs, ale ona okazała się przewrotną hetero.
Cheerilee – nauczycielka w szkole, do której chodzą Sweetie Belle, Apple Bloom i Scootaloo. Najlepsza sztuka w Ponyville (zdaniem ogierów i futrzaków). Intensywnie fioletowy kolor zawdzięcza zapewne tłumionej latami nerwicy. Magister pedagogiki specjalnej – dzięki temu posiada nieograniczone zasoby cierpliwości w pracy z małymi kucykami. Od drugiego sezonu zaczyna kręcić z Big Macintoshem – początkowo była sceptyczna odnośnie tego pomysłu, ale ostatecznie, jak raczyły stwierdzić Apple Bloom i jej koleżanki, lepszych, a jednocześnie wolnych, w Ponyville już nie było.
Pan i Pani Cake – typowe małżeństwo z długim stażem – on zapracowany i nie ma (nie chce mieć) dla niej czasu, ona znudzona nim oraz pracą w firmie męża i poszukująca uciech u innych. W efekcie Pani Cake urodziła dwoje dzieci – pegaza i jednorożca (trzeba zaznaczyć, że Pan i Pani Cake są zwykłymi kucykami). Pan Cake jednak chcąc ratować małżeństwo, próbuje wierzyć w historię z genami recesywnymi odziedziczonymi po praprapradziadku i ciotecznej babce i robi dobrą minę do złej gry. Problemy Pana Cake'a wpływają również na zarządzanie jego firmą – zatrudnia w niej Pinkie Pie i mimo nieustannych szkód, które wyrządza, nie zwalnia jej – z wiadomych powodów.
Władza
Księżniczka Celestia – przywódczyni wszystkich kucyków, odpowiedź kultury anglosaskiej na Josefa Fritzla. Molestuje swoją uczennicę i młodszą siostrę, którą też przetrzymuje na Księżycu, dodatkowo obżera się ciastami ukradzionymi z cukierni Cake'ów[8].
Księżniczka Luna/Nightmare Moon – młodsza siostra Celestii, zdziwaczała spędziwszy ostatnie tysiąc lat na Księżycu i zmieniła się w Nightmare Moon, jednak Twilight Sparkle i reszta bandy ją nastawiły. Ofiara starszej siostry. Pojawiła się w czwartym odcinku drugiej serii, w celu poprawy wizerunku[9] Nieszczególnie jej to wyszło – kilkakrotnie zasiała panikę, a to, że postrzeliła Rainbow Dash w tyłek, to już w ogóle pomińmy.
Źli
Trixie (właśc. Wielka i Potężna Trixie) – chwalipięta z pierwszego sezonu. Bi, kręciła kiedyś z dwoma chłopakami naraz, a potem na krótko zaczęła spotykać się z Twilight. Zerwała z nią, kiedy liliowa udowodniła, że jest lepsza w łóżku czarach. Wystraszyła się malutkiego, ślicznego niedźwiadka i strzeliła mu piorunem w zad. Misiek się wkurzył i prawie zniszczył Ponyville, ale na szczęście Twilight wypierdzieliła go z miasteczka. Trixie, próbując udawać magiczne zniknięcie, spierniczyła ze wstydem, by powrócić w trzecim sezonie, żądna zemsty za upokorzenie. Dowiadujemy się, że żeby się utrzymać pracowała na rodzinnej farmie kamieni Pinkie (aż dziwne, że wytrzymała psychicznie). Dzięki amuletowi alicornów (który, sądząc po czerwonych oczach bohaterki, oprócz zmian w psychice na a'la Hitler powoduje bezsenność) pokonuje Twilight i teraz to ona ją wypierdziela z miasteczka. Oczywiście Twilight wraca i wygrywa drugi pojedynek, podstępem namawia Trixie do ściągnięcia amuletu i wciska jej badziewie z Allegro. Pod koniec WiPT robi fajerwerki podczas pokazu nołlajfa, przeprasza ją i podczas próby zniknięcia zalicza kolejnego epickiego faila.
Discord – wielki zły drugiej serii, pan Chaosu, przebudzony przejął Equestrię. Pokonany przez dzielne kucyki za nagminne łamanie praw fizyki. Uciekł z Equestrii do naszej rzeczywistości, obecnie zarządza PKP Kolejami Śląskimi. Jednak z czasem został ściągnięty z powrotem, żeby zaczął tworzyć Chaos dla dobra wszystkich [10]. Ma nieślubną córkę Screwball. Kręci z Fluttershy, wmawiając kucykom, że umawia się z nią na "herbatkę".
Bracia Flim Flam – wielcy źli z drugiego sezonu. Wytwórcy najlepszego steampunkowego jabola cydru, znani na całym świecie, oprócz Ponyville. Chcieli przejąć kontrolę nad dzielnicą wykupić gospodarstwo rodziny Apple, ale coś im nie poszło. Nie wiadomo czemu niezbyt lubiani przez bronies.
Chrysalis – wielka zła końcówki drugiej serii, królowa Podmieńców, wyglądających jak kuce-zombi i żywiących się miłością. Chciała (jakżeby inaczej) zawładnąć światem... poprzez podszycie się pod księżniczkę Cadance i poślubienie kapitana gwardii pałacowej. Zdemaskowana dzięki kobiecej intuicji Twilight Sparkle i pokonana siłą magii miłości. Nie, nie było to aż tak gejowskie, jak się wydaje.
Król Sombra – wielky zły trzeciej serii. Jego umiejętność wypowiadania jest bliska zeru, bo mówi mało, a jak już to w języku co nikt nie rozumie. Niby jednorożec co go wygnali z Kryształowego Imperium i żywcem pod grubą warstwę lodu zesłali. Za jego czasów kuce były niewolnikami, a jak wrócił, to namieszał trochę z braciakem Twillight, a potem ruszył odbić to co (nie) jego. Niestety, został pokonany przez niewolnika pomocnika naszej fioletowej przyjaciółki (którego z kolei uratował Shining Armor poprzez rzut oszczepo-żoną). Sombra teoretycznie nie przeżył, ale fani są fanami i analogicznie do przypadku Elvisa czy Jacksona nie mogą nie snuć teorii na temat jego możliwego powrotu.
Tirek – jego imię mówi samo za siebie, kocha tiry. Niestety, są cholernie drogie, a by zarobić, wyjada w czwartym sezonie kucom magię. Zaszantażował Twilight i zjadł jej magię - jej i tą, którą oddały jej Cadance, Molestia i Luna.
Starlight Glimmer – Ponifikacja Karola Marksa, chciała aby wszystkie Kucyki w jej komunistycznej wiosce bez nazwy [11] miały taki sam znaczek. Przeciągnięta przez księżniczkę Twilight w kierunku kapitalizmu.
Źli o małej szkodliwości społecznej
Diamond Tiara – mały różowy szkodnik. Jej głównym i prawdopodobnie jedynym celem życiowym jest ciągłe uprzykrzanie życia Apple Bloom, Sweetie Belle i Scootaloo. Była redaktorka naczelna New York Times Gazety Wyborczej szkolnej gazetki.
Silver Spoon – mały szary szkodnik. Prawdopodobnie jedyna przyjaciółka Diamond Tiary. Szkodliwość społeczna jest znikoma, ponieważ Silver Spoon jest tylko przydupasem Diamond Tiary.
Wykreowani przez fanów
Derpy Hooves – pegaz, listonosz, niesłusznie zdegradowana do roli postaci drugorzędnej. Potrafi pojawiać się w siedmiu miejscach jednocześnie. Ma bardzo bystry wzrok i wspaniały umysł. Jest uzależniona od mufinek. Po 14 odcinku drugiego sezonu mit o tym, że jest niemową, został obalony... razem z ratuszem Ponyville... Kiedy Hasbro stwierdziło, że w swojej osobie jest zbyt ofensywna i wycofali ją z serialu, Broniacze urządziły typową dla siebie batalię i ostatecznie Derpy pojawiła się w ostatnim odcinku trzeciego sezonu.
Doctor Hooves – kucyk, dalsza rodzina Derpy Hooves (99% bronnych i tak powie że to jej chłopak), będący wcieleniem Davida Tennanta, znanego bardziej jako Doctor Who. Boi się małych dziewczynek (Apple Bloom dokonała na nim wymuszenia rozbójniczego, a on trząsł się ze strachu). Z niewiadomych powodów lubi taplać się w błocie.
Lyra Heartstrings – jedna z najbardziej epickich (zaraz po Derpy) postaci z tła. Kucyk morski pod przykrywką. Lesbijka, dziewczyna Bon-Bon. Pochodzi z Canterlotu, ale przyjechała do Ponyville do narzeczonej, którą poznała przez internet. Umie po ludzku siedzieć na ławce, a także skakać na trzy metry w górę. Najwidoczniej jej słabością są ciastka, ponieważ gdy robal zeżarł jej tort, rozbeczała się. Interesuje się legendarnymi stworzeniami, znanymi jako ludzie – hobbystycznie szuka ich starożytnych artefaktów, a także śladów ich obecności w kulturze kucyków, na przykład odwzorowań tzw. dłoni, przez ogół społeczeństwa uważanych za symbole abstrakcyjne. Z tego powodu reszta kucy uważa ją za oszołoma. Co ciekawe, niemal nigdy nie pojawia się w związku ze swoim specjalnym talentem...
Vın̈yl Scratch – znana też pod pseudonimem artystycznym DJ PON-3. Kucykowy Jean Michel Jarre, maestro muzyki elektronicznej. Gra swoje kompozycje w największych klubach w Equestrii oraz na pokazach mody. Przyjaźni się z Octavią i w tajemnicy przed nią słucha muzyki klasycznej.
Octavia Melody – mistrzyni wiolonczeli/kontrabasu (niepotrzebne skreślić). Prawdopodobnie zaginiona siostra Pinkie Pie. Na co dzień gra w filharmonii, ale że z państwowej pensji trudno wyżyć, po godzinach dorabia sobie grając do kotleta w różnych knajpach. Przyjaźni się z Vinyl i w tajemnicy przed nią słucha muzyki elektronicznej.
Muzyka
W serialu pojawiło się kilka różnych utworów w tym oczywiście czołówka, którą każdy szanujący się Brony ma ustawioną jako dzwonek w komórce.
Czołówka
Jako utwór pojawiający się w każdym odcinku i jest najbardziej znanym utworem Bronies. Jest trzecią ulubioną piosenką Bronies po Winter Wrap-Up i Master of Puppets.[12] Czołówka w odcinkach 1-28 prezentowała softrockowy styl, by od odcinka 29 skierować się w stronę black metalu i dark ambientu.
Winter Wrap-Up
Utwór viking metalowy traktujący o śniegach Equestrii i o tym, jak zajebiście jest zasuwać ze szpadlem. Doczekał się musicalowego teledysku.
At the Gala
Kawałek power/groove metalowy o wydarzeniach na epickim balu wydawanym co roku na cześć wygranej wieki temu wojny. Koordynacja i idealne momenty wprowadzania chórów oraz organów uczyniły ten utwór wyznacznikiem jakości equestriańskiego power metalu. Utwór nie jest utworem czysto power metalowym, zawierając style groove i death metalowe z powodu Fluttershy, która jak zawsze, posłużyła się swoim wyjątkowo brutalnym growlem.
Find a Pet
Piosenka symphonic metalowa, w której Fluttershy musi pomóc RD znaleźć ofiarę na czarną mszę. Najbardziej piosenka zasłynęła z zakończenia, które „jest esencją equestrian symphonic metalu”.
Oink Oink Oink Song
Utwór grindcore'owy w wykonaniu Pinkie Pie Band, który odznacza się dużym wykorzystaniem pig squeelingu oraz niewygodnym przesłaniem – tekst mówi o tym, że dzieci to nic nie warte śmieci i należy pozarzynać je jak prosiaki. Teledysk nakręcono w starym opuszczonym domu, a jego twórcy oraz zespół zostali oskarżeni o znęcanie się i okrucieństwo wobec dzieci, które się na nim pojawiły. Dużo wątpliwości budzi też biały proszek, którym na koniec klipu obsypała się Pinkie oraz jej świńska maska.
Smile, Smile, Smile
Znowu utwór Pinkie Pie Band, tym razem utrzymany bardziej w klimatach deathcore. Tekst traktuje na temat średniowiecznej tortury, znanej jako Chelsea grin, polegającej na przecięciu policzków u kącików ust, co dawało wrażenie szerokiego uśmiechu u ofiary. Po raz kolejny kontrowersje wywołał brutalny klip, na którym Pinkie wykonuje Chelsea grin na kilkunastu kucykach i na starym ośle. Pojawiały się pogłoski, jakoby działo się to naprawdę, jednak sami statyści, którzy mieli zostać okaleczeni im zaprzeczyli.
De Mysteriis Dom Discordas
Album true equestrian black metalowy zespołu Hayhem, który przebojem wdarł się na toplisty najcięższych pism o tematyce metalowej. Płyta jest oskarżana o zawieranie bluźnierczych treści, jak na przykład propagowanie discordyzmu.
Fanfiki
Serial My Little Pony: Friendship is Magic doczekał się całej masy fanfików. Niestety, 95% z nich jest pisane przez gimnazjalistów i trzyma się liczby całkowitej podzielnej przez 2 i 17. Pozostałe 5% nie jest wprawdzie pisane przez gimnazjalistów, lecz są to już horrory, publikowane masowo na 4chanie i każde będące zrzynką z innego.
Cupcakes
Pośród zwału owoców zboczeń i zaburzeń psychicznych jest to najbardziej niesławny fanfik w uniwersum MLP:FiM. Fabuła: Pinkie Pie postanawia przerobić Rainbow Dash na tytułowe babeczki, przy okazji torturując ją, krojąc tu i ówdzie oraz na koniec wydłubując po kolei wnętrzności. Dash wyciąga kopyta. Koniec.
Właściwie nie wiadomo, jakim cudem Babeczki trafiły na fanfikowy panteon, bo krótkie to i tanie, jednak dzięki sławie doczekała się ogromu oryginalnych zakończeń (to się tak naprawdę nie zdarzyło, to był sen, RD najadła się grzybków halucynków, RD dostała fioła, Pinkie chciała tylko zrobić dowcip itepe) – obecnie na jednego Broniego przypada ich ok. 15.
Rainbow Factory
Wyrób cupcakesopodobny, z tym, że Rainbow Dash jest tym razem mordercą, a nie ofiarą. Fabuła realizuje klasyczny schemat slashera typu "Piła". Wszystko zaczyna się od biednej Scootaloo, która nie zdaje egzaminu latania i wywożą ją na wygnanie. Okazuje się, że nie ma wygnania, tylko fabryka. Przerabia się w niej kucyki (a jako że w Equestrii nie ma KFC, to kurczaki również, więc Scootaloo nie będzie oszczędzona) na tęczę. Po rozwaleniu kumpli Kurczaka, Rainbow Dash i spółka postanawiają anihilować samą Scoot. Ta ucieka nieudolnie, jak to w slasherach bywa, aż w końcu Tęczowa ją łapie. Na koniec Kurczę mówi jej, że ma ładne oczy.
Podobnie jak w przypadku Cupcakes, powstało w cholerę zakończeń – raz Scootaloo ginie w fabryce, raz ucieka, raz Rainbow dostaje załamania nerwowego i sama włazi do maszyny.
My Little Dashie
Jeden z bardziej sławnych fanfików i uznawany za dokładne przeciwieństwo Cupcakes. Na tyle popularny, że istnieją filmy na YouTube, gdzie ludzie czytają ten fanfik. Dorobił się też nieoficjalnego (bo pisanego przez kogoś innego) sequela, a także gry, która jest aktualnie w beta. Ponoć ma też być nakręcony film na jego podstawie...
Opowiadanie mówi o gostku, którego życie krótko mówiąc jest do bani[13], aż nagle znajduje pudełko... w którym jest Rainbow Dash. Wychowuje ją niczym własną córkę, ponieważ ta jakoś się odmłodziła.
Oczywiście nie wszystko idzie gładko. Na przykład w pewnym momencie Rainbow Dash odkrywa, że jest postacią fikcyjną[14].
Fallout: Equestria
Jeden z największych fanfików o kucykach, mogący się wysławić aż 608 tysiącami słów. Jak sama nazwa wskazuje, jest to połączenie Fallouta ze światem kucyków. Jak można by zgadnąć, nie jest to najlepsza kombinacja. Jedną z głównych różnic jest to że zamiast atomówek, kucyki wynalazły zaklęcia o sile atomówek. A całą wojnę ponoć spowodowały cholerne zebry. Spora część postaci z serialu nie żyje, bo albo wybita albo po prostu wykitowała. Nasz główny bohater (a raczej bohaterka) zaczyna się mieszać w afery w które nie powinna, zabija tych co trzeba, nabija poziomy i perki, oraz robi... inne interesujące sprawy.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Equestria Daily
- For Glorious Equestria, czyli polski klon Equestria Daily
- My Little Brony na Memebase.com
- Jakbyś, nie daj Boże, chciał(a) się dowiedzieć czegoś więcej
Przypisy
- ↑ Treści zawarte w serialu mówią ciut co innego
- ↑ Teraz ją śmiało wygugluj, tak, żeby nie ugotowały ci się oczy
- ↑ Errata: jest: Rainbow Dash. Powinno być: Annę Grodzką
- ↑ Wcale nie tak dawno, nie wierzę, że możecie nie pamiętać
- ↑ To naprawdę burzliwe czasy były
- ↑ Kto u licha wymyślił ten tytuł?
- ↑ Właściwie powinno być Main 6, czyli Główna Szóstka, ale mane to po angielsku końska grzywa, a fani serialu, podążając śladem twórców, mają manię wstawiania wszędzie końskich terminów
- ↑ Ale mimo to nie tyje
- ↑ Chociaż Bronies lubią ją bardziej od Celestii
- ↑ nie wiem, jakim cudem się na to zgodził
- ↑ proponowana jest nazwa Stalinopolis
- ↑ Zakładając, że nie Freezing Moon
- ↑ Pomijając fakt, że mieszka w USA, ma własny domek jednorodzinny i zarabia trzy razy więcej, niż mógłby w Polsce na podobnym stanowisku, ma otwartą drogę kariery w firmie, a jak mu się nie podoba, to może bez trudu założyć swoją i się z niej utrzymywać, bo podatki są znacznie niższe niż u nas...
- ↑ Zaraz... jeśli ktoś jest postacią fikcyjną, to znaczy, że nie istnieje. A w takim razie jakim cudem może stwierdzić, że jest postacią fikcyjną, skoro nie ma nikogo, kto mógłby to zrobić? A jeśli mógłby to zrobić, to znaczy, że istnieje, więc jak to możliwe, żeby był postacią fikcyjną? I dlaczego ja się nad tym w ogóle zastanawiam?!
