Strzebiń
Strzebiń – wieś na Śląsku, która według Wikipedii wskutek pierwszego rozbioru Polski znalazła się w granicach pruskich. Mimo że przed pierwszym rozbiorem też leżała w Prusach[1].
Historia[edytuj • edytuj kod]
Strzebiń jest jedyną wsią w Europie, która według tego samego źródła powstawała 3 razy. Najpierw w 1454 założył ją książę Saksonii-Meiningen Bernard II, chociaż sam o tym nie wiedział. Po raz drugi szlachcic Czebulka w 1560 (prawdopodobnie po najeździe Czyngis-chana[2]). Po raz trzeci wieś powstała na bazie kolonii fryderycjańskiej w okresie pruskim.
Według tego samego źródła po 2012 w Strzebiniu powstały murowane (!) domy przy nowych ulicach. Zanim to nastąpiło, już w 2001 dokonano komputeryzacji sołectwa. Dzięki czemu mogło powstać najdoskonalsze hasło w całej, światowej Wikipedii[3].
Według tego samego źródła wieś podlega głównemu ośrodkowi Częstochowskiego Okręgu Przemysłowego, o czym częstochowianie dowiedzieli się dopiero z Wikipedii[4].
Hotele[edytuj • edytuj kod]
Ponieważ w Strzebiniu takiego nie ma, to samo źródło wymienia hotel w odległości około 10 km od Strzebinia, pod nazwą Gwiazdkowy[5] (być może błąd, a powinno być gwiazdowy).
Kościoły[edytuj • edytuj kod]
Kościół w Strzebiniu według tego samego źródła jest pierwszym co do wielkości obiektem sakralnym w powiecie. Nie podano, o jaką wielkość chodzi, ani o jaki powiat. Dawniej był katedrą, konkatedrą, ale ktoś uporczywie wandalizował hasło, aż zdegradował go do zwykłego kościoła[6].
Chóry i orkiestry[edytuj • edytuj kod]
Według tego samego źródła chóry strzebińskie „Hejnał” oraz „Non Nomine” znane są z nagród o wysokiej skali[7].
Nagrody i wyróżnienia[edytuj • edytuj kod]
W 2019 Polska wygrała Eurowizję wyłącznie dlatego, że jurorów ujął angielskobrzmiący fragment, stanowiący dosłowne tłumaczenie frazy z hasła Strzebiń w Wikipedii[8]:
W Strzebiniu znajduje się pięć przystanków PKS, skąd nie odjeżdżają już autobusy do Lublińca przez Koszęcin lub do Częstochowy |
Media[edytuj • edytuj kod]
Według tego samego źródła w Strzebiniu znajduje się odbiornik radiowy! Mieszkańcy okolicznych wsi z pewnością zazdroszczą go strzebinianom[9].
Turystyka[edytuj • edytuj kod]
Według tego samego źródła Strzebiń słynie na cały świat z wieży widokowej, którą stanowi… nadajnik CB-COBRA. Miliony turystów corocznie pielgrzymują do Strzebinia, by móc podziwiać z niej widoki na Tarnowskie Góry[10].
Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]
- W Strzebiniu sołtys wybierany jest co 4 lata[11].
- Herb Strzebinia zawiera grabie, zębami do dołu[12].
- Mieszkańców przebywających na przystankach PKS w Strzebiniu strzegą fotoradary.
- Ścieżka rowerowa w Strzebiniu zaczyna się przed przystankiem PKS i jest długa na tyle, by w kadrze fotoreportera wyglądała na nieskończoną; w rzeczywistości kończy się za przystankiem PKS.
Apteki[edytuj • edytuj kod]
Niestety, Wikipedia nie podaje, że w Strzebiniu znajdują się 3902 apteki (i cały czas powstają nowe), które świetnie prosperują dzięki nauczycielom historii, którzy masowo wykupują wszelkie środki na ból głowy, po tym, jak im przychodzi sprawdzać prace domowe z wiadomościami zaczerpniętymi z hasła Strzebiń w Wikipedii[13].
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
Przypisy
- ↑ „Trybuna Strzebińska” 2006, nr 15, s. 4
- ↑ M. Kopernik, Rzecz o odkryciu Strzebinia, Toruń 1474, s. 94
- ↑ M. Skłodowska-Curie, Postęp medycyny w Strzebiniu, Paryż 1870, s. 33 i dalsze
- ↑ A. Puszkin, O proroctwach i snach Strzebinia, [w:] „Medical Guide” 1802, nr 35, s. 22
- ↑ „Głos Ludu Strzebińskiego. Tygodnik Regionalny” 2017, nr 5, s. 97
- ↑ Orientalis Interpretes Omnes Deiparae Radiatur Dei (encyklika), Rzym 2019, s. 2
- ↑ L. van Beethoven, Oda do radości Strzebinia (oryg. Stadium der Geisteskrankheit, stworzona podczas pobytu artysty w Czajczym Bagnie w 1771); publik. w: R.W. Reagan, Die Menschheit ist hilflos gegen Krankheiten, Łazy Strzebińskie 2013, s. 938
- ↑ A. Bundy, Jak osiągnąć sukces stojąc na przystanku PKS w Strzebiniu, Strzebiń 2010, t. III, s. 721
- ↑ Strzebiń pionierem radiofonii w Europie i Skandynawii Północnej (komunikat Wspólnoty Europejskiej z 12.03.2018); pełna treść dostępna w języku polskim na www.europa.eu
- ↑ J. Matejko (red.), Poznaj Strzebiń i Kolonię Strzebińską, Kraków – Kopiec Wandy 1870, s. 94 (przewodnik turystyczny)
- ↑ Statut Podsołtysostwa Strzebiń
- ↑ Uchwała Rady Gminy Strzebiń Nr 503/1981 w sprawie ustanowienia insygniów Gminy Strzebiń (w uzasadnieniu uchwały podano uzasadnienie; pełna treść dostępna u IV Pomocnika Podsołtysa)
- ↑ A. Słodowy, J. Brzechwa Jak Koziołek-Matołek wybrał się do Strzebinia. Cykl reportaży, reportaż nr 263 [w:] „Wiadomości Strzebińskie” z 31.12.2013, nr 366, s. 189