Goal 3: Różnice pomiędzy wersjami
M |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Goal3.JPG|thumb|200px|Sędzia po złej decyzji zaczął ze wstydu zapadać się pod ziemię]] |
[[Plik:Goal3.JPG|thumb|200px|Sędzia po złej decyzji zaczął ze wstydu zapadać się pod ziemię]] |
||
{{cytat|Ku |
{{cytat|Ku{{cenzura3}}a, znów mi siatkę rozerwało!|<del>Babcia na zakupach</del> Gracz po stracie bramki}} |
||
'''Goal 3''' – pierwotna wersja [[FIFA (seria gier)|FIFY]] datowana na czasy prehistoryczne, kiedy jeszcze komputery miały mniejszą moc obliczeniową niż dziś przeciętny [[telefon komórkowy]]. Przejmujemy w niej rolę trenera reprezentacji Japonii w piłce nożnej i musimy ją doprowadzić do Mistrzostw Świata. Na wyższym poziomie trudności można kierować [[reprezentacja Polski w piłce nożnej|reprezentacją Polski]]{{fakt}}. |
'''Goal 3''' – pierwotna wersja [[FIFA (seria gier)|FIFY]] datowana na czasy prehistoryczne, kiedy jeszcze komputery miały mniejszą moc obliczeniową, niż dziś przeciętny [[telefon komórkowy]]. Przejmujemy w niej rolę trenera reprezentacji Japonii w piłce nożnej i musimy ją doprowadzić do Mistrzostw Świata. Na wyższym poziomie trudności można kierować [[reprezentacja Polski w piłce nożnej|reprezentacją Polski]]{{fakt}}. |
||
== Ogólne == |
== Ogólne == |
||
Jest to jedna z pierwszych gier, w których można dokonać zmian w składzie, a nawet w ustawieniu<ref>Co niestety nie wpływa zbytnio na rozgrywkę</ref>. Zawodnicy różnią się także facjatami, co pozwala rozróżnić ich od siebie<ref>To też nie</ref>. W grę wbudowano realistyczny system mimiki zawodników, czyli aż trzy rodzaje płaczu po przegranej i jedna cieszynka z gola. Można też przebiec obok trybun i pokazać kibicom przeciwnika [[Gest palca środkowego|międzynarodowy znak pokoju]]. Reprezentanci [[Meksyk]]u z racji tego, że <del>im to wisi</del> mają maski – nie płaczą<ref>Jak na chłopaków przystało</ref>. Co dziwne, gracze woleli grać bramkarzami, ponieważ dostawali oni 2 razy większą odporność na faule. Żaden mecz jednak nie kończył się kontuzją, głównie dlatego, że nie brali w niej udziału reprezentanci Polski. Szwankowały także piorunochrony nad stadionem, bo podczas burzy boisko nie opierało się cudowi elektryfikacji. O trąbach powietrznych nie |
Jest to jedna z pierwszych gier, w których można dokonać zmian w składzie, a nawet w ustawieniu<ref>Co niestety nie wpływa zbytnio na rozgrywkę</ref>. Zawodnicy różnią się także facjatami, co pozwala rozróżnić ich od siebie<ref>To też nie</ref>. W grę wbudowano realistyczny system mimiki zawodników, czyli aż trzy rodzaje płaczu po przegranej i jedna cieszynka z gola. Można też przebiec obok trybun i pokazać kibicom przeciwnika [[Gest palca środkowego|międzynarodowy znak pokoju]]. Reprezentanci [[Meksyk]]u z racji tego, że <del>im to wisi</del> mają maski – nie płaczą<ref>Jak na chłopaków przystało</ref>. Co dziwne, gracze woleli grać bramkarzami, ponieważ dostawali oni 2 razy większą odporność na faule. Żaden mecz jednak nie kończył się kontuzją, głównie dlatego, że nie brali w niej udziału reprezentanci Polski. Szwankowały także piorunochrony nad stadionem, bo podczas burzy boisko nie opierało się cudowi elektryfikacji. O trąbach powietrznych nie wspominając… Podczas meczów zauważano także obecność zwierząt, które wyłaziły piłkarzom z butów, niczym słoma<ref>Ach te szalone lata 90.</ref>. |
||
== Tryby gry == |
== Tryby gry == |
||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
{{ |
{{Gry NES}} |
||
[[Kategoria:Gry na konsolę Nintendo Entertainment System]] |
[[Kategoria:Gry na konsolę Nintendo Entertainment System]] |
||
Aktualna wersja na dzień 20:11, 7 maj 2020
Ku
a, znów mi siatkę rozerwało!
Babcia na zakupachGracz po stracie bramki
Goal 3 – pierwotna wersja FIFY datowana na czasy prehistoryczne, kiedy jeszcze komputery miały mniejszą moc obliczeniową, niż dziś przeciętny telefon komórkowy. Przejmujemy w niej rolę trenera reprezentacji Japonii w piłce nożnej i musimy ją doprowadzić do Mistrzostw Świata. Na wyższym poziomie trudności można kierować reprezentacją Polski[potrzebne źródło].
Ogólne[edytuj • edytuj kod]
Jest to jedna z pierwszych gier, w których można dokonać zmian w składzie, a nawet w ustawieniu[1]. Zawodnicy różnią się także facjatami, co pozwala rozróżnić ich od siebie[2]. W grę wbudowano realistyczny system mimiki zawodników, czyli aż trzy rodzaje płaczu po przegranej i jedna cieszynka z gola. Można też przebiec obok trybun i pokazać kibicom przeciwnika międzynarodowy znak pokoju. Reprezentanci Meksyku z racji tego, że im to wisi mają maski – nie płaczą[3]. Co dziwne, gracze woleli grać bramkarzami, ponieważ dostawali oni 2 razy większą odporność na faule. Żaden mecz jednak nie kończył się kontuzją, głównie dlatego, że nie brali w niej udziału reprezentanci Polski. Szwankowały także piorunochrony nad stadionem, bo podczas burzy boisko nie opierało się cudowi elektryfikacji. O trąbach powietrznych nie wspominając… Podczas meczów zauważano także obecność zwierząt, które wyłaziły piłkarzom z butów, niczym słoma[4].
Tryby gry[edytuj • edytuj kod]
- Główny – czyli po prostu całe Mistrzostwa Świata, z dziwnymi (bo japońskimi) zasadami;
- Sparing – mecz z kumplem, a nawet z trzema kumplami, pod warunkiem, że znajdziemy tyle wtyków na pady[5];
- Karne – rzuty karne. Zasady zostały zmienione na Wpakuj piłkę do siatki w przeciągu 7 sekund, sposobem dowolnym.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
- Arderedrhaos Riki Kunio
- Crash Boy
- River City Ransom
- Super Dodge Ball
- Technos Basketball
- Technos Ice Hockey
- Technos Samurai
