Gofer

Towarzysz Gofer

Gofer – nie mylić z gofrem. Jeden z mieszkańców Stumilowego Lasu. Człowiek zwierzę czynu i pracy. Zawzięty komunista. Prowadzi samotny i nocny tryb życia. Buduje podziemne schronienia o średnicy 6 cm na głębokości około 14 cm (czasami: odpowiednio 10 i 67,5 cm). Na pożywienie gofera składają się podziemne bulwy i korzenie. Rzadko pije wodę.

Pochodzenie

Niestety, nikt nie wie, skąd przybył Gofer. Najbardziej prawdopodobną wersją jest ta, że dzięki swoim dojściom w podziemiu został zwolniony z obozu pracy, a następnie osadzony przez KGB w Stumilowym Lesie. Jego zadaniem było szpiegowanie i przekazywanie informacji o innych mieszkańcach, i prowadzenie proradzieckiej propagandy, w zamian za kartki na żywność i odroczenie kary. Podczas niemieckiej okupacji Francji proradziecko nastawiony Gofer jesienią 1943 roku utworzył w ramach komunistycznego ruchu oporu Związek Patriotów Rosyjskich we Francji. Na jego czele stanął niejaki Jarosław Kaczyński I. Michniewicz. Organizacja była podporządkowana Francuskiej Partii Komunistycznej. Jej celem było szerzenie wśród emigracji rosyjskiej propagandy proradzieckiej, organizowanie pomocy jeńcom z Armii Pomarańczowej i ich ucieczek z obozów na terenie okupowanej Francji, formowanie z nich oddziałów partyzanckich w składzie francuskiej partyzantki komunistycznej, infiltrowanie kolaboracyjnych oddziałów Legionów Wschodnich, Zachodnich, Północno-północnych i Południowo-zachodnich oraz Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej RURA (ROAR). Organem prasowym Związku było pismo „Pierogi ruskie z patriotą Russssssssssski patriota”. W styczniu 1944 roku Gofer został przewodniczącym organizacji. Po wyzwoleniu Francji przez wojska alianckie latem 1944 roku, Związek Patriotów Rosyjskich we Francji przemianowano na Związek Patriotów Radzieckich we Francji, zaś pismo na "Sowieci górą”. Jego działalność odbywała się w ścisłym kontakcie z radzieckim konsulatem generalnym w Paryżu. Kiedy władze ZSRR wprowadziły możliwość uzyskania obywatelstwa radzieckiego przez emigrantów rosyjskich latem 1946 roku, wielu z nich skorzystało z tego. W pierwszych latach powojennych organizacja liczyła ok. 11 tysięcy członków. Na jej czele stanął – wyznaczony przez Sowietów – wujek Gofera Dmitrij Odyniec. Pełnił jednocześnie funkcję redaktora głównego organu prasowego. W listopadzie 1947 roku Gofer został aresztowany przez francuskie władze. W połowie stycznia 1948 roku organizacja została zlikwidowana. W 1953 roku Goferowi udało się uciec z aresztu podkopem. Po wielu latach wiernej służby dla wywiadu mateczki Rosji i propagowania jedynego prawdziwego ustroju został zdegradowany do poziomu zwyczajnego robotnika. W czasie zimnej wojny, jako przodownik pracy, prowadził prace nad instalacją silosów dla rakiet międzykontynentalnych oraz tarczy antyrakietowej. Gofer strzegł w latach 1978-1980 muru berlińskiego. W 2003 roku wyprowadził się ze Stumilowego Lasu (dlatego nie pojawił się w kolejnych filmach animowanych z Kubusiem Puchatkiem) i słuch o nich zaginął.

Stosunki z innymi

Gofer jest bardzo lubiany w Stumilowym Lesie. Spowodowane jest to jego odmiennymi poglądami politycznymi oraz skłonnościami do samotności (mniej oficjalna wersja). Istnieje także plotka, że spiskuje z Krecikiem!

Osiągnięcia

W czasie wykopywania dziur na wyrzutnie, Gofer niejednokrotnie pracował w budownictwie dla największego przeciwnika ustroju miłującego pokój i dobrobyt, tworząc między innymi:

• Tunel pod kanałem La Manche;
• No i sam Kanał La Manche również;
• Wielki Kanion;
• Wykopy pod Wielkim Zderzaczem Hadronów;
• Kopalnie soli w Wieliczce;
• Bunkry w Iraku, Afganistanie i Izraelu;
• Podkop pod osadę Büllerstraße.

Ciekawostki

Jednym z wielkich projektów Gofra było stworzenie tunelu pomiędzy Kremlem i pałacami Fidela Castro, Che Guevara oraz Mao Tse Tunga. Dawno temu starał się to zrobić jego dziadek jeszcze przed wojną, ale został zabity w nieznanych okolicznościach i nie zdążył skończyć inicjatywy. Jeden z włazów miał przebiegać pod domem królika. Niestety budowę przerwano po rozpadzie ZSRR z powodu braku pieniędzy (jaka kapitalistyczna świnia mogła napisać to pierwsze) oraz interwencji królika, który zniszczył piękny plan tunelu.