Język duński

Język duński – narzecze, którym włada się na północ od Bałtyku. Kiedyś mowa Wikingów i różnej maści awanturników napadających znienacka Europę. Coś pośredniego między językiem angielskim, niemieckim, norweskim, mową świń przy korycie i cholera wie, czym jeszcze. Język duński jest o tyle wyjątkowy, że nie sposób odróżnić ile alkoholu wypił Duńczyk przed wygłoszeniem swojej oracji.

Stød

Osobniki najlepiej przystosowane do fonetycznych wymagań języka duńskiego. Ten mały ma przed sobą świetlaną przyszłość

Zjawisko charakterystyczne dla języka duńskiego. Polega na nagłym duszeniu się pośrodku wymawianego wyrazu, zwanego fachowo zwarciem krtaniowym. Po krótkiej reanimacji, na przykład walnięciu w plecy, Duńczyk jest w stanie wygłosić całą resztę – do następnego stød. Z tego powodu to właśnie w Danii jako w jednym z pierwszych krajów wprowadzono obowiązek nauki resuscytacji w szkołach, a blisko nich buduje się szpitale. Cudzoziemiec próbujący nauczyć się duńskiego przechodzi najpierw trzytygodniowy kurs oddychania. Następnie przechodzi miesięczny kurs okultystyki i wróżbiarstwa by zgadnąć, w którym miejscu stød jest obowiązkowy, a w którym zabroniony.

I tak wyraz brød (chleb) wymawiamy w sposób następujący:

1. /b/
2. /r/ – koniecznie gardłowe
3. /œ/ – robimy ryjek (patrz ilustracja obok), im bardziej wygięty, tym lepiej
4. Teraz następuje kluczowy moment zabawy – stød. Wstrzymujemy oddech, zaciskamy krtań, a następnie zwalniamy, starając się nie łapać powietrze – to jeszcze nie koniec wyrazu!
5. /ð/ – coś takiego jak angielskie th, sprawdzając, czy nie ruszają się nam zęby na przedzie
6. Ta-daaam! Żyjemy!

Jak nauczyć się mówić po duńsku?

Pierwsza pomoc dla mówiących po duńsku

Klawisze śmierci na duńskiej klawiaturze

Nie ma jednej rady, wszystko zależy od naszego samozaparcia. Najlepiej zacząć od nauki kontrolowanych wymiotów, koniecznie popijając przy tym wodę z solą. Wskazana jest wycieczka do najbliższego gospodarstwa rolnego hodującego ścinie celem osłuchania. Jak już wszystko inne zawiedzie, można spróbować po kilkunastu piwach. Gardło rozluźniamy, płucząc je roztworem kwasu solnego – organy mowy nie są przystosowane do wymowy duńskiej! Teraz pora poczynić inwestycje; kupujemy 5 opakowań gumy do żucia (nierozpuszczalnej, bo inaczej wyjdzie nam szwedzki a nie duński), rozpakowujemy je wszystkie i wpychamy sobie naraz do ust Kłopoty z oddychaniem pomijamy, są one nieodzowne w nauce tego języka. Tak przygotowani już po dwóch godzinach możemy wymówić słynne duńskie

• rødgrød med fløde

To po prostu kisiel ze śmietaną, taki duński chrząszcz ze Szczebrzeszyna. Tyle, że u nas chrząszczy nikt o zdrowych zmysłach nie je, a w Danii ten kisiel jest potrawą narodową, właśnie dlatego, że Duńczyk realizuje się w wymowie nazwy tego specjału.

Jak liczyć po duńsku?

• 74 fireoghalvfjerds = 4 + 3 * 20 - (20/2)
• 96 seksoghalvfems 6 + 5 * 20 - (20/2)

Powyżej stu stosuje się rachunek różniczkowy i całkowy.

Metafizyka litery "d"

Język duński ma alfabet podobny do większości europejskich, no może poza å, ø i æ. Nie te jednak literki są najtrudniejsze, nauka ich wymowy to tylko mniej więcej pięć lat. Duńczycy mają tajną broń w postaci litery d. Jej wymowa możliwa jest aż na cztery sposoby

1. wymawiamy /d/. Proste, prawda? Tylko nie zawsze się tak da. Wyrazy, gdzie d jest na początku, można bezpiecznie czytać z /d/, np. Dansk.
2. Nic nie wymawiamy, bo po co? Tak wymawia się np. kveld – wieczór
3. Stød czyli to podtapianie z podduszaniem, inaczej zwarcie krtaniowe
4. /ð/, koniecznie dźwięczne. Jeśli znasz język angielski, wygrałeś coś około trzech lat.

Gorzej, że nie bardzo wiadomo, co do czego przypiąć. Są niby jakieś reguły, ale takie, że kodeks drogowy to przy tym pestka. Jeśli jeszcze nie zrezygnowałeś z nauki duńskiego, żal nam ciebie.

Mini słowniczek

• kvinde – kobieta
• slut – zamknięte
• mad – jedzenie, żywność
• pølse – kiełbasa, wbrew pierwszemu wrażeniu nie skacze po talerzu