Quidditch: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Znacznik: edytor źródłowy |
(→Gracze) Znacznik: edytor źródłowy |
||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
* '''Obrońca''' – jeden uwalony w sztok gracz, śpi przy słupkach; |
* '''Obrońca''' – jeden uwalony w sztok gracz, śpi przy słupkach; |
||
* '''Pałkarze''' – również nietrzeźwi, mają za zadanie odbijać tłuczki. Najczęściej trafiają w zawodników własnej drużyny; |
* '''Pałkarze''' – również nietrzeźwi, mają za zadanie odbijać tłuczki. Najczęściej trafiają w zawodników własnej drużyny; |
||
* '''Szukający''' – ten gracz musi być leciutki, mieć wagę na minusie i koniecznie zarąbiście szybką miotłę. Na ogół nie piją – preferują [[kokaina|kokę]]. |
* '''Szukający''' – ten gracz musi być leciutki, mieć wagę na minusie i koniecznie zarąbiście szybką miotłę. Na ogół nie piją – preferują [[kokaina|kokę]]. Tak naprawdę jest to jedyny gracz, który ma rację bytu w tej grze, bo łapie znicz, który daje 150 punktów i kończy mecz, więc bez względu na to jak się potoczy mecz i tak prawie zawsze wygrywa ta drużyna w której szukający złapie znicz pierwszy (wyjątkiem jest sytuacja, gdy różnica punktów między drużynami wynosi więcej niż 150 (co zdarza się bardzo rzadko, bo żeby była aż taka różnica punktów, to muszą grać supermistrzowie z superciotami), wtedy szukający siada na trawie i wali w kimono póki różnica punktów będzie mniejsza niż 150 i dopiero wraca do gry, bo jakby złapał znicz przed tym, to skazałby drużynę na przegraną). |
||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
Wersja z 17:47, 19 gru 2015
Szablon:Ttrudno wymówić i napisać, jeszcze trudniej w to grać. Najpopularniejsza czarodziejska dyscyplina sportowa. Zasady są niezrozumiałe dla większości czytelników, ale wiadomo, że chodzi o jakieś cztery piłki. Na dobrą sprawę fani rozróżniają wyłącznie znicza (ich ukochany bohater, Harry, gania za tą piłką). W grę ową uwielbiają grać polscy politycy...
Osprzęciorek
Wtajemniczeni i autorka są w stanie wymienić jeszcze parę występujących tam przedmiotów. I tak rozróżniamy:
- Kafel – coś w rodzaju naszej piłki, ale zamiast ją kopać, zawodnicy po prostu przerzucają ją między sobą[1];
- Tłuczki – walą nieświadomych widzów i zawodników, przyczyna połowy zgonów w czarodziejskim świecie;
- Znicz – fruwająca złota piłeczka. Złapana daje 150 pointsów dla drużyny i kończy mecz. Polscy politycy mylą go z tłuczkami;
- Miotły – na nich się lata.
- Pałka – (bez złych skojarzeń!) co niektórzy są wyposażeni w ten sprzęcior. Służy on teoretycznie do uderzania tłuczka, w praktyce głowy przeciwnika;
- Pętla – ścigający wrzucają tam kafla i zdobywają punkciory.
- Boisko – wbrew pozorom jest ono potrzebne do gry.
Gracze
Występują również gracze. Drużynę stanowi zwykle szóstka dzieciaków plus anorektyk:
- Ści(ą)gający – trójka graczy, najczęściej pijanych;
- Obrońca – jeden uwalony w sztok gracz, śpi przy słupkach;
- Pałkarze – również nietrzeźwi, mają za zadanie odbijać tłuczki. Najczęściej trafiają w zawodników własnej drużyny;
- Szukający – ten gracz musi być leciutki, mieć wagę na minusie i koniecznie zarąbiście szybką miotłę. Na ogół nie piją – preferują kokę. Tak naprawdę jest to jedyny gracz, który ma rację bytu w tej grze, bo łapie znicz, który daje 150 punktów i kończy mecz, więc bez względu na to jak się potoczy mecz i tak prawie zawsze wygrywa ta drużyna w której szukający złapie znicz pierwszy (wyjątkiem jest sytuacja, gdy różnica punktów między drużynami wynosi więcej niż 150 (co zdarza się bardzo rzadko, bo żeby była aż taka różnica punktów, to muszą grać supermistrzowie z superciotami), wtedy szukający siada na trawie i wali w kimono póki różnica punktów będzie mniejsza niż 150 i dopiero wraca do gry, bo jakby złapał znicz przed tym, to skazałby drużynę na przegraną).
Przypisy
