Zemsta: Różnice pomiędzy wersjami
(Uzupełniłem niektóre dane.) Znacznik: edytor wizualny |
Znacznik: edytor wizualny |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{redakcja}}{{Cytat|O mało nie udusiłem się ze śmiechu!|Typowy [[polonista ]] o '''Zemście'''.}}{{Cytat|Udowodnij, że '''"Zemsta"''' jest śmieszna.| |
{{redakcja}}{{Cytat|O mało nie udusiłem się ze śmiechu!|Typowy [[polonista ]] o '''Zemście'''.}}{{Cytat|Udowodnij, że '''"Zemsta"''' jest śmieszna.|Propaganda w rozprawce o Zemście.}} |
||
'''Zemsta''' – dramatyczna komedia [[Aleksander Fredro|Fryderyka Aleksandry]], która opisuje losy dwojga bohaterów kłócących się o stary mur w jeszcze starszym zamku. Pomysł ten wziął sam autor, gdy przejrzał podania do sądu poprzednich właścicieli zamczyska, w którym straszył razem z żoną. Poza tym uwielbiana przez gimnazjalistów [[lektura szkolna]] pisana w czterech aktach <del>cielesnych</del> wierszem. |
'''Zemsta''' – dramatyczna komedia [[Aleksander Fredro|Fryderyka Aleksandry]], która opisuje losy dwojga bohaterów kłócących się o stary mur w jeszcze starszym zamku. Pomysł ten wziął sam autor, gdy przejrzał podania do sądu poprzednich właścicieli zamczyska, w którym straszył razem z żoną. Poza tym uwielbiana przez gimnazjalistów [[lektura szkolna]] pisana w czterech aktach <del>cielesnych</del> wierszem. |
Wersja z 23:32, 22 gru 2022
Ten artykuł tak beznadziejnie zredagowano, że nawet nasz rezolutny szympans w to nie wierzy. A on cierpliwym zwierzęciem jest… Jeżeli nie potrafisz operować widłami ani redagować tekstu, zajrzyj do Kanciapy przed wzięciem się za poprawę. Jeżeli nie potrafisz uzasadnić wstawienia szablonu, nie wstawiaj go. |
O mało nie udusiłem się ze śmiechu!
- Typowy polonista o Zemście.Udowodnij, że "Zemsta" jest śmieszna.
- Propaganda w rozprawce o Zemście.
Zemsta – dramatyczna komedia Fryderyka Aleksandry, która opisuje losy dwojga bohaterów kłócących się o stary mur w jeszcze starszym zamku. Pomysł ten wziął sam autor, gdy przejrzał podania do sądu poprzednich właścicieli zamczyska, w którym straszył razem z żoną. Poza tym uwielbiana przez gimnazjalistów lektura szkolna pisana w czterech aktach cielesnych wierszem.
Fabuła
Cześnik i Rejent kłócą się o mur, a raczej dziurę w nim. Tymczasem Papkin dzielnie walczy, a Wacław podkochuje się w Klarze. Poza tym Podstolina okazuje się niewymierna… to znaczy niewierna swemu przyszłemu mężowi[1]. Kończy się to zgodą głównych bohaterów i weselem[2].
Miał być jeszcze pogrzeb Papkina, ale on sam wystąpił z prośbą do pana autora o pozostawienie przy życiu jego osoby.
Bohaterowie
- Cześnik Maciej Raptusiewicz – ubogi szlachcic mieszkający w połowie zamku. Uwielbia „zaawansowane środki negocjacji”, do których potrzebne mu są szabla – „pani barska” i jego pięści. Cierpi na wiele chorób, m.in.: otyłość, nerwica czy schizofrenia pierwszego stopnia. Zdradza też dziwną słabość do Papkina.
- Rejent Milczek – oszust i krętacz, który przejął drugą połowę zamku. Z jednej strony można myśleć, że chętnie założyłby coś z moheru, a z drugiej strony ujawnia się chytrość. Jest on najprawdopodobniej jednym z wcieleń Mariana Paździocha.
- Józef
StalinPapkin – niezwykły rycerz. Jest tak odważny, że stanąłby do walki z każdym, ale nikt nie widział go walczącego, gdyż wszyscy uciekają na jego widok. Jego szabla Artemiza znacznie przewyższa moc mieczy świetlnych. Nim właśnie inspirowano się, kiedy tworzono postać Aresa. - Wacław – syn Rejenta. Jako książę Radosław podrywał Podstolinę. Ożenił się jednak z Klarą. Przez pewien czas Papkin trzymał go w niewoli, jednak za sugestią Cześnika darował mu wolność.
- Klara – żona wyżej wymienionego. Poza tym krewna Cześnika. Jej marzeniem jest uprawianie seksu z „krrokodylem”.
- Podstolina[3] – narzeczona Cześnika, która zdradzała go nawet z Klarą. Uważana za multimilionerkę. Pod koniec przyznała się, że – mówiąc przysłowiowo – grosza przy dupie nie ma.
- Dyndalski – służący Raptusiewicza. Jest znany jako półanalfabeta, który nawet „B” napisać nie umie. Poza tym jak pisze, wyłącza mu się część mózgu odpowiedzialna za logiczne myślenie[4].
Ciekawostki
- Mimo że to komedia, tylko poloniści się z niej śmieją.
- W lekturach z opracowaniem wydawnictwo zaznacza, który fragment
według Fredryjest zabawny. - Tytuł świadczy o tym, że zemsta się dokonała, a się nie dokonała.
- Sir Doktor Marian Francis Płetewka, przodek Doktora Bulgota pozwał do sądu autora „Zemsty” z powodu kradzieży praw autorskich.
Przypisy
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny literatury. Jeśli nie masz uczulenia na książki – rozbuduj go.
To jest tylko zalążek artykułu związany ze szkołą. Jeśli cały czas odrabiasz prace domowe – rozbuduj go.