Sulejówek: Różnice pomiędzy wersjami
M (+zobacz też, autoed) |
M (Tak się nie godzi) Znacznik: rewert ręczny |
||
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 62: | Linia 62: | ||
{{Nonnews|[[NonNews:W Sulejówku na jedno kopyto|W Sulejówku na jedno kopyto]]}} |
{{Nonnews|[[NonNews:W Sulejówku na jedno kopyto|W Sulejówku na jedno kopyto]]}} |
||
{{miasta województwa mazowieckiego}} |
{{miasta województwa mazowieckiego}} |
||
{{ |
{{stopka|lokalizacja=52.2441666, 21.28|simc=0921668|terc=1412151|wikidata=Q953198}} |
||
[[Kategoria:Miasta w województwie mazowieckim]] |
[[Kategoria:Miasta w województwie mazowieckim]] |
||
[[kategoria:Powiat miński]] |
[[kategoria:Powiat miński]] |
Aktualna wersja na dzień 13:05, 2 lip 2024
Rokita powinien osiąść w Sulejówku.
- Polityk PO stwierdził, iż Sulejówek jest bardziej tolerancyjny niż Saska Kępa
Tusk powinien osiąść w Sulejówku.
- Ktoś chyba nie lubi Sulejówka
Sulejówek – miasto w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim.
Położenie i historia[edytuj • edytuj kod]
Sulejówek powstał w wyniku przesuniecia się grzbietu lodowca między Równiną Wołomińską i Wysoczyzną Kałuszyńską. Dlatego położony jest na wydmie, chociaż w pobliżu nie ma żadnej rzeki.
Po powstaniu Sulejówka długo nic się nie działo, dopóki w 1526 roku nie założono tu wsi Sulewo z karczmą serwującą tradycyjne potrawy mazowieckie, takie jak „Kotlet Trejak i inne sosy” czy „Filet-stek 17 dukatów”. Sulewo w czasach Napoleona liczyło już 57 mieszkańców. W 1866 roku powstała tu linia kolejowa łącząca Stolicę Imperium Polskiego z Petersburgiem, dzieckiem matki Rosji z nieprawego łoża. Rok później gościł tu car Aleksander II, który patronował pierwszemu pożyczeniu szyn kolejowych na wieczyste użytkowanie w darze od wdzięcznych za zabory mieszkańców. Wspaniałomyślnie nie zabrał ani jednego zegarka.
W następnych latach osiedli tu Józef Piłsudski, Ignacy Paderewski oraz rodzina Moraczewskich. Pamiętaj, że ty także masz niepowtarzalną szansę zobaczyć Sulejówek i umrzeć.
Etnografia[edytuj • edytuj kod]
Większość mieszkańców Sulejówka zamieszkuje Pobliską Stolicę Imperium Polskiego. Nie licząc ich, w Sulejówku nadal zamieszkuje około 18.650 tys. osób. Są to głównie biali, heteroseksualni prawdziwi Polacy. Nie tylko oni decydują o składzie etnicznym Sulejówka:
- Rosjanie – 38 osób
- Ormianie – 10 osób
- Wietnamczycy – 4 osoby
Podejrzewa się także kilku murzynów o nielegalny pobyt. Jednak są mili, grzeczni, mają bardzo ładne zęby, dzięki czemu Sulejówek jest czystszy. Poza tym piszemy tutaj o stałych mieszkańcach.
Najczęstszymi wyznaniami są katolicyzm, mariawityzm, Świadkowie Jehowy i fundamentalizm islamski. W mieście panuje klimat tolerancji, gdyż wszyscy mają jeden cel – wytępić gejów, Murzynów, Żydów i masonów. Potem zostanie zburzony Milusin, a Lech Wałęsa zgasi światło. Będzie to V rozbiór Polski.
Mapa gastronomiczna dumy Mazowsza[edytuj • edytuj kod]
Aby poznać klimat Sulejówka, należy spróbować ulubionego produktu miejscowego „Wiśniowy Mocny”. Jest to typowy wysokogatunkowy napój alkoholowy tworzony z syropu wiśniowego, spirytusu, tarnobrzeskiej siarki najwyższej jakości, która zadowoli najbardziej wybrednego smakosza, a także śladowych ilości włóczki. Można go nabyć w każdym sklepie spożywczym. Hasło dostępu:„koktuś”.
Oddzielną kategorią lokali gastronomicznych są puby. Jest ich sporo i jeszcze troszkę, skutkiem czego zawsze znajdzie się wolny stolik w godzinach pracy. Oprócz piwa niektóre serwują również mazowiecką kuchnię regionalną:
- stek po teksańsku;
- kebab ormiański.
Język[edytuj • edytuj kod]
Na terenie Sulejówka obowiązuje specyficzny dialekt języka z indoeuropejskiej rodziny językowej, grupy zachodniosłowiańskiej, zwany literacką odmianą języka polskiego. Brak jest naleciałości regionalnych językowych czy archaizmów (oprócz Piłsudczykowskiej „prostytuanty”). Charakterystycznych neologizmów także nie znajdziecie.
Trzeba podkreślić, iż można swobodnie porozumieć się w razie nieznajomości rzeczonego narzecza innym językiem, zwłaszcza regionalnymi gwarami. Jest to niemile widziane, zwłaszcza osoby młode mogą się dać siłową lekcję dialektyki Hanysowi, Kaszubowi oraz innemu obcemu w zależności od użytego dialektu i miejsca przybycia do Warszawy tam, skąd korków nie ma.
Sławni mieszkańcy[edytuj • edytuj kod]
Wśród mieszkańców Sulejówka przewijało się wiele znakomitości, jak chociażby marszałek Imperium Polskiego Józef Piłsudski. Zapoczątkował on chlubną polską tradycję zsyłki do Sulejówka trochę zużytych polityków, dziennikarzy i aktorów, za co mieszkańcy są bardzo wdzięczni, gdyż dzieki temu o Sulejówku jest głośno na forum jedynej gazety, która pisze prawdę, całą prawdę i tylko prawdę, tak jej dopomóż Marks. W związku z tym, oświadczam, iż w związku z tym, iż nie mieszkają tu:
- były premier Jarosław Kaczyński;
- były poseł premier z Krakowa i Jan Maria Władysław Piotr Rokita;
- były przyszły prezydent Donald Tusk;
- były pierwszy mulat RP Andrzej Lepper;
- były prezydent Imperium Polskiego Izaak Stoltzman;
- były minister sportu Tomasz Lipiec;
- były reprezentant „Teleexpressu” w wadze ciężkiej Andrzej Gołota.
Prezydent Aglomeracji Sulejówek informuje, iż nieprawdą jest osiadanie w Aglomeracji Sulejówek byłych podstarzałych i lekko zużytych osób publicznych, aczkolwiek takie praktyki miały w przeszłości miejsce. Jednocześnie podaje się do wiadomości publicznej, iż mile widziane są wszystkie osoby narodowości polskiej, wyznania rzymskokatolickiego o orientacji heteroseksualnej oraz Ryszard Legutko, a nawet sam Leszek Bubel, co łaska. Sulejówek zamierza chlubnie podtrzymywać wypracowaną przez lata tradycję tolerancji.
Co warto odwiedzić[edytuj • edytuj kod]
W pierwszej kolejności należy odwiedzić dworek, w którym zamieszkiwał marszałek Józef Piłsudzki (Milusin). Dostarczy to nam niezapomnianych wrażeń, gdyż przedszkolanki ze znajdującego się tam przedszkola okrzykną was pedofilami, pedrylami, Żydami i miłośnikami techno, ale tolerancja to tolerancja, nawet jeśli a rebours.
Warty obejrzenia jest również Kopiec Niepodległości – jest to największy głaz narzutowy w okolicy narzucony przez człowieka, a nie lodowiec.
Miłośnicy natury powinni zwiedzić okoliczne lasy. Najlepiej zwiedza się je nocą, gdy leśniczy śpi. Inaczej znów czeka nas wizyta na miejscowym posterunku. Należy uważać na żmije, dziki, łosie, dzikie psy i wyciągnięte kopyto Kasztanki.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]