Użytkownik:Serscull/Luna Lovegood: Różnice pomiędzy wersjami
M (Cerber zapomniał:)) |
Polskacafe (dyskusja • edycje) M (Polskacafe przeniósł stronę Użytkownik:Serek wiejski/Luna Lovegood na Użytkownik:Serscull/Luna Lovegood w miejsce przekierowania i bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem: rewert) |
||
| (Nie pokazano 53 wersji utworzonych przez 41 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[ |
[[Plik:Luna Lovegood.jpg|200px|thumb|Luna chwilowo przefarbowała się na rudo jak jej idolka [[Hermiona Granger|Ełmajona Grendża]]]] |
||
[[ |
[[Plik:Evanna Lynch.jpg|200px|thumb|Luna prywatnie]] |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Sierota zawsze wzbudza współczucie. Niestety jednak, ta rola należała już do tytułowego bohatera, także pani [[Joanne Kathleen Rowling|J.K. Rowling]] zrobiła z Luny pół-sierotę. Luna długi czas nie miała przyjaciół, później jednak zakolegowała się, a jakże, ze szlachetnymi [[Harry Potter (postać)|Harrym]], [[Ron Weasley|Ronem]] i jej versus ego, [[Hermiona Granger|Hermioną]]. |
|||
Autorka pomysłu zwinięcia testrali i użycia ich jako taniego środka lokomocji, czym zyskała respekt łamiącego wszystkie punkty regulaminu szkolnego Harry`ego i spółki. Ponadto nie ma wielu zasług, ponieważ jest postacią drugoplanową, a te nie mają dużo do gadania. |
|||
== Wygląd == |
== Wygląd == |
||
| Linia 13: | Linia 14: | ||
== Charakter == |
== Charakter == |
||
Luna to przeciwieństwo dla niereformowalnej |
Luna to przeciwieństwo dla niereformowalnej kujonki Hermiony Granger. Luna wierzy we wszystko, co napisał jej ojciec w kolorowym pisemku „Żongler”, równie wiarygodnym co [[Fakt (gazeta)|Fuckt]], [[amerykańscy naukowcy]] i magazynki popularnonaukowe. |
||
Zamyślona i rozmarzona, czasami ma zaburzenia w orientacji w czasie i przestrzeni. Dowodem są słynne transmisje z meczów quidditcha, które wzbudziły aplauz wśród publiczności, znudzonej najwyraźniej łamaniem kości przez tłuczki. Luna potrafiła przejść w dyskurs odległy nie tylko od quidditcha, sportu czy magii w ogóle, ale nawet od czegokolwiek racjonalnego. |
|||
Ogólnie, przyjaciółka, z którą można konie kraść (w przenośni i dosłownie) oraz samarytanka po przejściach (to jej Harry wypłakiwał się, jak miał problem). |
|||
<br clear="all"> |
|||
{{Harry Potter}} |
{{Harry Potter}} |
||
| ⚫ | |||
{{DEFAULTSORT:Lovegood, Luna}} |
|||
| ⚫ | |||
[[:en:Luna Lovegood]] |
|||
Aktualna wersja na dzień 13:06, 8 maj 2020
Luna Lovegood (pol. Księżyc Kocha-dobre) – stereotypowa blondynka, zwana przez współuczniów Hogwartu Pomyluną. Jedna z bohaterek offtowych i niszowych książek J.K. Rowling.
Życiorys[edytuj • edytuj kod]
Sierota zawsze wzbudza współczucie. Niestety jednak, ta rola należała już do tytułowego bohatera, także pani J.K. Rowling zrobiła z Luny pół-sierotę. Luna długi czas nie miała przyjaciół, później jednak zakolegowała się, a jakże, ze szlachetnymi Harrym, Ronem i jej versus ego, Hermioną.
Autorka pomysłu zwinięcia testrali i użycia ich jako taniego środka lokomocji, czym zyskała respekt łamiącego wszystkie punkty regulaminu szkolnego Harry`ego i spółki. Ponadto nie ma wielu zasług, ponieważ jest postacią drugoplanową, a te nie mają dużo do gadania.
Wygląd[edytuj • edytuj kod]
W założeniach pisarki dziewczynka ze wzrokiem obłędnym jak diabeł podczas orgazmu. W książce jej gadżetem nie był na pewno grzebień, aczkolwiek ze względu na pomylone oczy i celowanie ripostami na ślepo nie miała zbyt wielu przyjaciół. Jakby tego było mało, to pani Rowling dorzuciła jej kolczyki-rzodkiewki i biżuterię z kapsli po piwie kremowym.
Twórcy filmu zadbali jednak, aby Luna była ładna, plastikowa i znośna w odbiorze – wygładzili jej włosy, kolczyki schowali za bujną blond-szopą, a twarz wypastowali chyba cukrem-pudrem.
Charakter[edytuj • edytuj kod]
Luna to przeciwieństwo dla niereformowalnej kujonki Hermiony Granger. Luna wierzy we wszystko, co napisał jej ojciec w kolorowym pisemku „Żongler”, równie wiarygodnym co Fuckt, amerykańscy naukowcy i magazynki popularnonaukowe.
Zamyślona i rozmarzona, czasami ma zaburzenia w orientacji w czasie i przestrzeni. Dowodem są słynne transmisje z meczów quidditcha, które wzbudziły aplauz wśród publiczności, znudzonej najwyraźniej łamaniem kości przez tłuczki. Luna potrafiła przejść w dyskurs odległy nie tylko od quidditcha, sportu czy magii w ogóle, ale nawet od czegokolwiek racjonalnego.
Ogólnie, przyjaciółka, z którą można konie kraść (w przenośni i dosłownie) oraz samarytanka po przejściach (to jej Harry wypłakiwał się, jak miał problem).
