Legolas: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Mrowa57. Autor wycofanej wersji to 85.193.244.195.) |
GriegorBOT (dyskusja • edycje) M (Usunięto z Category:Władca Pierścieni przy użyciu Cat-a-lot) |
||
| (Nie pokazano 79 wersji utworzonych przez 58 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Lepperas.jpg|thumb|200px|Lepperas]] |
|||
| ⚫ | |||
[[ |
[[Plik:Legolas.jpg|thumb|200px|Oto sławny elf pindziuś]] |
||
{{cytat|They're taking the hobbits to Isengard|Jeden z najbardziej znanych memów}} |
|||
| ⚫ | '''Legolas''' – postać fikcyjna występująca w książkach [[John Ronald Reuel Tolkien|Tolkiena]], wydelikacone książątko z uszami w szpic, pochodzące z [[Mroczna Puszcza| |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | '''Legolas''' ([[Język francuski|fr.]] ''Le Golas'', [[Język duński|duń.]] ''Lego Las'') – postać fikcyjna występująca w książkach [[John Ronald Reuel Tolkien|Tolkiena]], wydelikacone książątko z uszami w szpic, pochodzące z [[Mroczna Puszcza|Lasu z Lego]]. Byłby sierotą, jeśli by nie zważać na to, że jego ojcem jest Thranduil. Jest mistrzem tego samego oręża, w jakim specjalizowała się mityczna [[Artemida]] (dla tępaków - [[łuk (broń)|łuku]]). Pomimo tego że wystrzelał połowę Mordoru nigdy nie skończyły mu się strzały, ale w 3 części hobbita jest scena gdzie... (tu autor poczuł jak ktoś przystawia mu grot strzały do karku i nie zgodził się na dokończenie zdania). |
||
Jego zadanie jest niezwykle ważne: szpanowanie łukiem, ładne wyglądanie i noszenie dziewczyńskich (elfickich) ciuchów, używanie tarcz jako skateboardów, ewentualnie siekanie [[ork]]ów (musi bardzo uważać na fryzurę!). Przyjaźni się z [[Gimli]]m, z którym prześciga się w radosnym wyrzynaniu orków. Według wielu fanów prozy Tolkiena, jego imię można objaśnić jako Le-Golas (czyli francuski ekshibicjonista) lub Lego-Las (co wskazuje, że pracuje dla Duńczyków). |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | Pewnego pięknego dnia przybywa z wizytą do swoich starych znajomych z [[Rivendell]] z nadzieją zobaczenia swej dawnej przyjaciółki [[Arwena|Arweny]]. Niestety dowiaduje się tam, że piękna księżniczka już od dawna wystawia go z jakimś [[Aragorn|krzywym bublem]], który podaje |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | Pewnego pięknego dnia przybywa z wizytą do swoich starych znajomych z [[Rivendell]] z nadzieją zobaczenia swej dawnej przyjaciółki [[Arwena|Arweny]]. Niestety dowiaduje się tam, że piękna księżniczka już od dawna wystawia go z jakimś [[Aragorn|krzywym bublem]], który podaje się za potomka wielkich królów. |
||
Jako główny dobroczyńca [[Elrond]]a i obrońca czci jego pięknej córki zostaje wplątany w kolejna aferę, tym razem pierścionkową. |
Jako główny dobroczyńca [[Elrond]]a i obrońca czci jego pięknej córki zostaje wplątany w kolejna aferę, tym razem pierścionkową. |
||
Po aferze pierścionkowej, kiedy Aragorn został królem Gondoru i Arnoru, Legolas zamieszkał z kumplami w Ithilien. Kiedy Aragorn się zestarzał (podczas afery pierścionkowej był ok. po stówie) i zdechł, Legolas zbudował łódkę i postanowił popłynąć na zachód. Wciągnął przez burtę i zabrał ze sobą też Gimliego, ale w związku z tym, że nie mieli doświadczenia żeglarskiego, ich łódeczka pewnie zatonęła. |
|||
Jego zadanie jest niezwykle ważne: szpanowanie łukiem, ładne wyglądanie, używanie tarcz jako skateboard'ów, ewentualnie siekanie [[ork|orków]] (musi bardzo uważać na fryzurę!). |
|||
Przyjaźni się z [[Gimli]]m, z którym prześciga się w radosnym wyżynaniu orków. |
|||
Na swój wiek musi używać elfiastycznych kremów przeciw zmarszczkowych odmłaqdzających i tym podobne. |
|||
Jest miły, ładny ale i pożyteczny. Zjada fanki, które chcą pożreć małego, hobbita Froda. szpanuje łukiem od 3000 lat. Moja prababcia szpanowała wałkiem do ciasta i źle się to skończyło dla pradziadka. |
|||
{{stub|pos}} |
|||
{{Władca Pierścieni}} |
{{Władca Pierścieni}} |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Postacie Tolkiena]] |
||
[[it:Legolas]] |
|||
Aktualna wersja na dzień 15:02, 30 maj 2021
They're taking the hobbits to Isengard
- Jeden z najbardziej znanych memów
- Witaj Aragornie, synu Arathorna...
- Witaj Gimli, synu Glóina...
- Witaj Legolasie, synu... eee... ty właściwie masz ojca, elfie?
- Wielka zagadka
Legolas (fr. Le Golas, duń. Lego Las) – postać fikcyjna występująca w książkach Tolkiena, wydelikacone książątko z uszami w szpic, pochodzące z Lasu z Lego. Byłby sierotą, jeśli by nie zważać na to, że jego ojcem jest Thranduil. Jest mistrzem tego samego oręża, w jakim specjalizowała się mityczna Artemida (dla tępaków - łuku). Pomimo tego że wystrzelał połowę Mordoru nigdy nie skończyły mu się strzały, ale w 3 części hobbita jest scena gdzie... (tu autor poczuł jak ktoś przystawia mu grot strzały do karku i nie zgodził się na dokończenie zdania).
Jego zadanie jest niezwykle ważne: szpanowanie łukiem, ładne wyglądanie i noszenie dziewczyńskich (elfickich) ciuchów, używanie tarcz jako skateboardów, ewentualnie siekanie orków (musi bardzo uważać na fryzurę!). Przyjaźni się z Gimlim, z którym prześciga się w radosnym wyrzynaniu orków. Według wielu fanów prozy Tolkiena, jego imię można objaśnić jako Le-Golas (czyli francuski ekshibicjonista) lub Lego-Las (co wskazuje, że pracuje dla Duńczyków).
Biografia[edytuj • edytuj kod]
Pewnego pięknego dnia przybywa z wizytą do swoich starych znajomych z Rivendell z nadzieją zobaczenia swej dawnej przyjaciółki Arweny. Niestety dowiaduje się tam, że piękna księżniczka już od dawna wystawia go z jakimś krzywym bublem, który podaje się za potomka wielkich królów.
Jako główny dobroczyńca Elronda i obrońca czci jego pięknej córki zostaje wplątany w kolejna aferę, tym razem pierścionkową.
Po aferze pierścionkowej, kiedy Aragorn został królem Gondoru i Arnoru, Legolas zamieszkał z kumplami w Ithilien. Kiedy Aragorn się zestarzał (podczas afery pierścionkowej był ok. po stówie) i zdechł, Legolas zbudował łódkę i postanowił popłynąć na zachód. Wciągnął przez burtę i zabrał ze sobą też Gimliego, ale w związku z tym, że nie mieli doświadczenia żeglarskiego, ich łódeczka pewnie zatonęła.
To jest tylko zalążek artykułu związanego z postaciami fikcyjnymi. Jeśli rozpoznajesz Rumcajsa i Pszczółkę Maję – rozbuduj go.
