Stadler FLIRT: Różnice pomiędzy wersjami
Znacznik: edytor źródłowy |
M (Kuki5050 przeniósł stronę Użytkownik:Kuki5050/Stadler FLIRT do Nonsensopedia:Inkubator/Stadler FLIRT) |
(Brak różnic)
|
Wersja z 22:57, 11 cze 2017
Stadler FLIRT (wg K-Mazu ER75, wg KŚ EN75, wg PKP ED160) – elektryczny zespół trakcyjny wyprodukowany przez Stadlera w dawnej siedleckiej hali PKP w celu zdetronizowania Pindolina, wierny rywal ED161, EN57 oraz EN68/ED78/EN78/EN79. Spodobał się głównie przewoźnikom regionalnym, którzy wkurwieni ostro na Przewozy Regionalne i ich EN57 postanowili wywalić na tory coś zajebistego, ale z pewnym haczykiem. PKP Intercity nie chciało być gorsze, więc też FLIRT-y kupiło.
Co jest w środku?
Wagon 2 klasy
- Dosyć wygodne siedziska, niektóre hałasują przy składaniu;
- Następujący układ siedzeń: 16-20 siedzisk pod kabiną maszynisty, układ 2+2 przerywany parą drzwi, obok kibla 6 siedzisk na przejściu zastawionym biletomatem, 2 komplety 2+2 i kolejne 16-20 siedzisk pod drugą kabiną maszynisty;
- Gniazdka 230V pod siedzeniami;
- Czerwony młoteczek do zbijania szyby w razie
chęci wydostania się na zewnątrzniebezpieczeństwa lub po prostu pooddychania świeżym powietrzem; - Półki dla osób z większym bagażem;
- 3 wieszaczki dla rowerów;
- Niebiesko-zielonkawa wykładzina zaprojektowana specjalnie do czyszczenia waszych stóp.
Wagon 1 klasy
- Nieco wygodniejsze siedzenia;
- Wykładzina w celu wycierania Twych Nadobnych Stóp;
- Reszta: patrz Wagon 2 klasy.
Wagon barowy
- Siedzenia;
- Potrawy pospiesznie przygotowane z pierwszych lepszych materiałów, które wpadną w ręce;
- Stoliki;
- Patrz punkt ostatni w Wagon 1 klasy.
Z jaką prędkością jeździ?
Maksymalna prędkość konstrukcyjna to 160 km/h, ale jak się dobrze rozpędzi, może przekroczyć 200 km/h (zależy od powierzchni i pewności siebie maszynisty, bo jak się tym przyśpieszy za bardzo, to... DEAD).
Kto obsługuje?
- Koleje Mazowieckie (10 sztuk ER75. PKP już się do tego oznaczenia przypierdoliło, że nie wolno, bo to tylko spalinówy mogą je użytkować);
- Koleje Śląskie (4 sztuki EN75, ponieważ woleli stare dobre kible);
- Łódzka Kolej Aglomeracyjna (20 sztuk, nie dostały numeru, bo nie, na dodatek tylko 2-członowe[1], przez co przejazd nimi przypomina kiszenie kapusty w beczce);
- PKP Intercity (20 sztuk 8-członowych ED160, kupione w celu wygryzienia Dartów i Pindolin z interesu).
Przypisy
- ↑ podczas gdy KM i KŚ zamówiły 3-członówki
To jest tylko zalążek ahtykułu z dziedźyny technyky. Jeśly nie posiadasz żadnej wady wymowy – rozbuduj go.