Udo Dirkschneider: Różnice pomiędzy wersjami
Ostrzyciel (dyskusja • edycje) M (red.) |
|||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
== Dyskografia == |
== Dyskografia == |
||
Oprócz warczenia w zespołach [[Accept]] i [[U.D.O.]]<ref>Wymyślenie nazwy tego zespołu zajęło mu ponoć kilka miesięcy</ref> i… Tak! Zaśpiewał też gościnnie na singlu [[Behemoth]]a nazwanym jakże pięknie ''Merry Fucking Christmas''. Niestety [[Adam Darski|Nergal]] poczuł się zawstydzony przez przypominający dźwięk wiertarki głos Dirkschneidera<ref>Do dziś boi się używać niemieckich wiertarek i korzysta z [[Chiny|chińskich]] podróbek</ref> i rzeczony singel uchował się już tylko na [[YouTube|jutube]]. W roku 2012, jako zwiastun rychłego końca świata, premierę miał album ''Celebrator'', na którym będą te urocze ścieżki i jeszcze trochę badziewia. Drżyj, Nergalu! |
Oprócz warczenia w zespołach [[Accept]] i [[U.D.O.]]<ref>Wymyślenie nazwy tego zespołu zajęło mu ponoć kilka miesięcy</ref> i… Tak! Zaśpiewał też gościnnie na singlu [[Behemoth]]a nazwanym jakże pięknie ''Merry Fucking Christmas''. Niestety [[Adam Darski|Nergal]] poczuł się zawstydzony przez przypominający dźwięk wiertarki głos Dirkschneidera<ref>Do dziś boi się używać niemieckich wiertarek i korzysta z [[Chiny|chińskich]] podróbek</ref> i rzeczony singel uchował się już tylko na [[YouTube|jutube]]. W roku 2012, jako zwiastun rychłego końca świata, premierę miał album ''Celebrator'', na którym będą te urocze ścieżki i jeszcze trochę badziewia. Drżyj, Nergalu! |
||
== Zobacz też == |
|||
* [[Accept]] |
|||
* [[U.D.O.]] |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Aktualna wersja na dzień 11:23, 5 wrz 2021
Udo Dirkschneider (ur. 6 kwietnia 1952) – krzyżówka człowieka z wiertarką udarową. Nietypowe właściwości wokalne jakie nabył dzięki takiej krzyżowce genetycznej uczyniły go wokalistą niemieckiego zespołu Accept. Urodził się w standardowej niemieckiej rodzinie złożonej z matki-wiertarki i ojca-nazisty.
Dyskografia[edytuj • edytuj kod]
Oprócz warczenia w zespołach Accept i U.D.O.[1] i… Tak! Zaśpiewał też gościnnie na singlu Behemotha nazwanym jakże pięknie Merry Fucking Christmas. Niestety Nergal poczuł się zawstydzony przez przypominający dźwięk wiertarki głos Dirkschneidera[2] i rzeczony singel uchował się już tylko na jutube. W roku 2012, jako zwiastun rychłego końca świata, premierę miał album Celebrator, na którym będą te urocze ścieżki i jeszcze trochę badziewia. Drżyj, Nergalu!
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
Przypisy
