Język fiński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(+)
(tech)
Linia 9: Linia 9:
Nazwy [[Przypadek (gramatyka)|przypadków]] pochodzą z [[łacina|łaciny]], co nie utrudnia [[nauka|nauki]] fińskiego. Angielskie czasy, których jest szesnaście, są jednak o wiele bardziej skomplikowane.
Nazwy [[Przypadek (gramatyka)|przypadków]] pochodzą z [[łacina|łaciny]], co nie utrudnia [[nauka|nauki]] fińskiego. Angielskie czasy, których jest szesnaście, są jednak o wiele bardziej skomplikowane.


==Zastodowanie fińskich przypadków w polszczyźnie==
==Zastosowanie fińskich przypadków w polszczyźnie==
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
! Nazwa przypadka
! Nazwa przypadka
Linia 103: Linia 103:


'''Przykłady'''
'''Przykłady'''
* Nie czytaj tego '''książkasta'''! (z książki''')
* Nie czytaj tego '''książkasta'''! (''z książki'')
* Zrób z tych notatek '''książkaksi''' (dosł. ''zamień te notatki w książkę'')
* Zrób z tych notatek '''książkaksi''' (dosł. ''zamień te notatki w książkę'')



Wersja z 14:29, 2 lip 2008

Język fiński – język z grupy ugrofińskich, rzekomo spokrewniony z językiem węgierskim, coraz popularniejszy w Polsce ze względu na otwarcie rynku pracy przez UE. Niezwykle trudny, co skutkuje tym, że Polaków w Finlandii nie ma zbyt wielu. Jedyną pociechą jest to, że drugim językiem urzędowym w Finlandii jest o wiele łatwiejszy język szwedzki. Przeciętny Fin mówi również po angielsku, używając trzech czasów.

Fińska gramatyka

Najbardziej charakterystyczne dla języka fińskiego jest osiemnaście przypadków, co zresztą jest liczbą przybliżoną, bo sami Finowie nie mogą się ich doliczyć i podają liczbę między 15 a 20. Najdziwniejszy z przypadków to komitatiw, który nie pozwala powiedzieć, że Fin idzie gdzieś z żoną a tylko z żonami (Tulen vaimoineni). Tak więc w warstwie językowej w Finlandii obowiązuje beztroska poligamia.

Dla Finów kategoria liczby nie jest tak oczywista, jak dla reszty świata. Ogólnoświatowe wezwanie Dwa piwa! (Kaksi olutta) to po fińsku liczba pojedyncza! Stąd bierze się plaga alkoholizmu, gdyż po pięciu piwach Fin czuje się dalej, jakby wypił jedno.

Nazwy przypadków pochodzą z łaciny, co nie utrudnia nauki fińskiego. Angielskie czasy, których jest szesnaście, są jednak o wiele bardziej skomplikowane.

Zastosowanie fińskich przypadków w polszczyźnie

Nazwa przypadka Pytania Sg. Pl
Nominativus kto? co? książka książkat
Parittivus Ile (czego)? kogo? czego? książkaa książkoja
Genetivus kogo? czego? książkan książkoin
accusativus I kogo? co? =Gen =Nom
Accusativus II kogo? czego? = Nom =Gen
Essivus jako kto? jako co? książkana książkoina
Translativus w kogo? w co? książkaksi książkoiksi
Comitativus z kim? z czym? - książkoineen
Prolativus jak? którędy? - książkitse
Abessivus jbez kogo? Bez czego? książkatta książkoitta
Instructivus jjak? kim? czym? książkan książkoin
Inessivus w kim? w czym? gdzie? książkassa książkoissa
Elativus od kogo? od czego? skąd? książkasta książkoista
Illativus w kogo? w co? dokąd? książkahan książkoihin
Adessivus na kim? na czym? gdzie? książkalla książkoilla
Ablativus znad (od) kogo? czego? skąd? książkailla książkoilla
Allativus na kogo? Na co? Dokąd? książkalle książkoille

Przykłady

  • Nie czytaj tego książkasta! (z książki)
  • Zrób z tych notatek książkaksi (dosł. zamień te notatki w książkę)

A teraz przetłumacz samodzielnie:

  • Jakieś zwierzakoja siedzą lampallani
  • On ma to wszystko dupassa.
  • Weź rękasi z brzuchaltani.
  • On zmienił mieszkanien stodołaksi.
  • Pogadam matkoineni.

Gramatyczne konsekwencje deklinacji

Łatwo zauważyć[1], że ofiarą tak rozbudowanego systemu przypadków stały się przyimki. System deklinacyjny nie obejmuje niestety wszystkich możliwości położenia przedmiotu, więc gdy Fin zorientuje się, że tego co myśli nie da się wyrazić przypadkiem, jest już najczęściej za późno. Dlatego wynaleziono poimki. Przykłady

  • talon ympäri - naokoło domu (dosł. domu naokoło)
  • Tunnin jälkeen - po godzinie (dosł. godzinie po)

Czasy i takie inne

Język fiński nie zna czasu przyszłego, zatem jedyną radą dla emigrantów jest No future!. Zresztą z Finem jest równie trudno dogadać się, co z reniferem. Liczba tych ostatnich jest większa niż ludzi w Finlandii, ponieważ dla określenia Fina używa się jednego wyrazu (Suomalainen), a dla renifera aż dwóch: poro i hirvi.

Język fiński jest aglutynacyjny, co oznacza, że wszelkie końcówki, prefiksy itp. dołącza się do wyrazu. I tak Sanon vaimollenikin oznacza Powiem też mojej żonie. Taka oszczędność wyrazów wpływa zapewne na ogólnonarodowe skąpstwo.

Przykład aglutynacji

  • żona
  • żonalla - na żonie
  • żonallani - na mojej zonie
  • żonallanikin - też na mojej żonie.

Zatem zamiast powiedzieć On leży też na mojej żonie, Fin powie On leży żonallanikin.

Jedyny plus języka fińskiego dla Polaków to łatwa i przejrzysta wymowa – pisze się prawie zawsze tak, jak się czyta, z wyjątkiem zjawiska nazywanego prosto i łatwo loppukahdennus.

Kilka pożytecznych wyrażeń

  • Vodka Finlandia on paras!
  • Vittu!
  • Kiitosaauu!
  • Painu vittuun!
  • Perkele!
  • Portto!
  • Huora!
  • En puhu suomea
  • perselleen!
  • Joulupukki
  • Jokerit
  • sauna
  • tottelemattomuudessansakaan

Przypisy

  1. Metoda stosowana w podręcznikach akademickich, pomagająca autorowi pominąć najtrudniejsze partie tekstu