Język angielski
Provided ID could not be validated. Język angielski – język, który został wprowadzony jako język urzędowy we wszystkich krajach, które zostały zdobyte przez Anglię i Amerykę po II wojnie światowej.
Angielsko-polski
Anglicy próbowali wpłynąć na język polski, ale nauczenie Polaków angielskiego to jak dotknąć językiem czubka łokcia. Polska odmiana języka angielskiego to tzw. Poldlish, który charakteryzuje się totalnym olaniem słuchacza, zasad interpunkcji oraz akcentacji, co jednak można zrozumieć, biorąc pod uwagę kompletnie poronioną gramatykę tego języka, oraz doskonałą odporność Polaków na wiedzę lingwistyczną. Zostały w naszym słowniku jednak nazwy angielskie, takie jak hot-dog, video, disco dancing, disco polo, walkmen, diskman, Plejstejszyn, Playboy, pizza, game-boy i rock.
Angielski dla pracujących u Angoli
Język angielski po zniesieniu dla nas granicy z Unią Europejską jest nauczany w Polsce w odmianie dla szukających pracy na obczyźnie. Nie muszą oni czytać (czytanie jest bowiem zastrzeżone dla pracujących tubylców). Wystarczy, że potrafią wypowiedzieć kilka zdań i wiedzą, jak wygląda funt.
Użyteczne zwroty
- Aj law dżob laik zajob.
- Aj łil łork hard, giw mi pount per e dej, no dej, dej, not to bi gej.
- Aj dont drink, aj dont smołk, aj łil fak jur łojf, aj łil łork hard.
- Aj em from Poland, end luk for e dżob.
Po nauczeniu się takich zdań, praca murowana i nie musisz już płacić za dalsze lekcje angielskiego.
Istnieją także znane i skuteczne triki na kierowanie poczynaniami szefa:
- Ju ar giwing mi tu macz manji for e wik. - gdy chcemy dostać podwyżkę
- Aj dont lajk maj dżob, aj dont łont tu łork end aj fak dis szit. - zdanie to wyraża nasze zadowolenie z pracy (warto go używać, gdy podoba nam się nasza nowa posada i chcemy o tym powiedzieć szefowi).
Nie gwarantujemy jednak, że na każdego szefa to zadziała.
Angielsko-amerykański
Powstał wyłącznie po to, aby udowodnić, że jajko jest mądrzejsze od kury. Amerykanie nie dopuszczają do wiadomości istnienia jakiejkolwiek innej odmiany języka, robiąc ze swoją to, co im się żywnie podoba, a że mając faktyczny monopol na światową kulturę, całkiem nieźle im się to udaje.
Cechy charakterystyczne języka angloamerykańskiego to:
- wywalenie kilku niepotrzebnych samogłosek: długiego tylnego „a” i krótkiego „o”. Stąd dawny poczciwy pan God to Gaaad, a dans to deeens. Słyną również z pokrętnej wymowy „r”, co z poczciwej łoter czyni łare.
- wywalenie kilku zasad gramatycznych, takich jak Present Perfect, rozróżnienia między shall i will.
Angielskie wyrażenia
- Gód myrning.
- Asta la vista, Bejbe!
- Come on. Hi gajs!
- Baj de łej.
- Lajf is brutal, full of zasackas and samtajms kopas w dupas.
- Gud baj!
- Fenks from de montajn!
- Fak ju!
- Aj lajk soł macz.
- Dissjut is bleknat.
- Gód iwning.
- Aj law ju.
- Got sejf de Kłin.
- Bladi Krałtz.
- Monti Pajton roks!
- Jupikajej, madafaka!
- Maj dog hez noł nołs!
- Di larcz.
- Ju stiupid łumen!
- Szeeeridian!
- Oł szyt!
- Kudziu giwmi a dżob?
- Szarap!
- piz ow szit
- Senk ju.
- Fak of.
- Oł maj got.
- Hu ju ar?
- Łosz ełej!
- Fak de sysm!
- Aj ken fak dat siet!
- Fak ju juł fakin fak!
