Solaris Urbino
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 21:44, 13 lut 2010 autorstwa Mirmaciek (dyskusja • edycje) (→Opanowane miasta: * Biedronka)
Do Budy Solaris!
- Kierowcy Budapesztańskiego BKV z Pesztu o Solarisach przybyłych na testy.
Solaris Urbino - seria polskich, niskopodłogowych autobusów. Produkowane w jakiejś wsi koło Poznania. Obiekt uwielbienia niektórych MKMów.
Typy
- Solaris Alpino - około 9-metrowy wypierdek.
- Solaris Urbino 10 - krótki, 10-metrowy.
- Solaris Urbino 12 - też krótki, 12-metrowy.
- Solaris Urbino 15 - trochę dłuższy od 12-metrowego. Cechą rozpoznawczą są dwa koła przed ostatnimi drzwiami.
- Solaris Urbino 15 CNG - trochę dłuższy od 12-metrowego, ale z takim dużym czymś na dachu.
- Solaris Urbino 18 - 18-metrowy Big Brother - przegubowy.
- Solaris Urbino 18 Hybrid - niby zwykła "osiemnastka", ale z takim dużym czymś na dachu.
Opanowane miasta
Solarisy opanowały już wiele miast, nie tylko w Polsce, należą do nich:
- Gliwice
- Sosnowiec
- Wiocha z tramwajami
- Gdańsk
- Olsztyn
- Lublin
- Kielce
- Kalisz
- Gorzów
- Pyrlandia
- Różne wsie odległego południa
- Wiocha nadwiślańska
- Rzeszów
- Wieś, której nie ma na żadnej mapie pogodowej
- Za górami, za lasami
- Budapeszt
- Dubaj
- Praga
- Berlin
- Wejherowo
- Biedronka
Zalety
- Niska podłoga (raczej wada, bo ułatwia wsiadanie babciom autobusowym.
- Klimatyzacja (nie zawsze, ale w niektórych).
- System zapowiadania przystanków (czasem bardziej wkurza niż pomaga).
- Monitoring (co by ktoś nie zniszczył tapicerki z logiem MPK...)
Wady
- Pisk przy zamykaniu drzwi
Ciekawostki
- Jamniki na Solarisach we Wsi Nadwiślańskiej mają te obciachowe, żenujące czerwone czapki.