Anioł
Anioł – latający stwór posiadający ludzką postać, lecz nie posiadający ciała. Wg Biblii facet od czarnej roboty, działający na zasadzie poczty: komuś coś powiedział, innemu coś zaniósł.
Miejscem zamieszkania i bytowania aniołów jest niebo, gdzie oddają się różnym zajęciom – od leżenia na chmurach, do picia soku pomarańczowego. Czasami zstępują na ziemię, by komuś przekazać pozytywne lub negatywne wieści, znane są także przypadki zwiastowania.
Jest to duszek o złośliwym usposobieniu, odpowiedzialny za pogodę. Ściślej ujmując – za to, co na nas leci z góry. Według wszelkich przesłanek, gdy sikają – pada deszcz, gdy trzepią poduszki (lub mają łupież i czochrają się po głowie) – pada śnieg. Nieznane są powody opadów gradu (prawdopodobnie robią wojnę na kamienie boskie), deszczy stukilowych worków z mielonym mięsem, mgły, czy innych zjawisk meteorologicznych.
Rodzaje aniołów
- Anioł stróż – adekwatnie do nazwy pilnuje, by nic nie zginęło, nic się nie uszkodziło i nie zaszkodziło osobie lub przedmiotowi stróżowanemu;
- Anioł windykator – odbiera to, co mu się należy. Prawdopodobnie przyjdzie w dniu sądu ostatecznego i zabierze bogatym; (komornik czynny)
- Aniooł Hood – zabierze windykatorowi, da biednym; (komornik bierny)
- Anioł śmierci – zabiera na zawsze i nikomu nie daje; (komornik własciwy)
- Anioł grozy – jest wszędzie i nigdzie jednocześnie. Zsyła karę na tych, którzy jego zdaniem na to zasługują;
- Anioł upadły – wracając do domu po imprezie nie był w stanie podnieść się z chodnika.
- Anioł Michał – lata i maluje, co popadnie;
- Anioł kobieta – kobieta, która musi pomagać mężczyźnie, żeby mógł odnaleźć nie tylko sens życia, ale i chociażby własne skarpetki i sztruksy;
- Anioł gothycki - ma nieodłączne sterczące strzępkami bólu krwawe kikuty połamanych skrzydeł, wygrażające bezlitosnemu niebu w rozpaczliwej spirali niekończącego się upadku. Najczęściej występuje jako obowiązkowy wystrój graficzny lub inspiracja merytoryczna blogów gothyckich.
Doskonały przegląd anielskich szeregów, wraz z krótką charakterystyką prezentuje wybitny znawca w tejże dziedzinie NAS.
Anioł śmierci dopadł twoje ciało
Tam giwera na stole ty siedzisz na krześle
Podejdź do mnie jutro będzie pogrzeb
Anioł życia zmienił przeznaczenie
I ucieczka do nikąd do świata zapomnienia
Widoczne jest tu przekwalifikowanie się anioła życia, na anioła śmierci. Wynikać może ono z braku przyrostu naturalnej, a nasilającej się fali zbrodni. Zawód, który porzucił wspomniany anioł, prawdopodobnie będzie obsadzony kimś z LPR-u, jako że becikowe przyczynia się do odwrócenia procesu i stanowisko to będzie potrzebne.
Anioł miłości nie żyje nie żyje
A ty świnio też zginiesz za chwilę
Śmierdzący oddech krople potu na ciele
A ja kocham cię mocno ty mój aniele
To anioł zdrady czeka na twój rozkaz
(...)
Śmierć lub więzienie krew albo cierpienie
Kolejnymi aniołami są: anioł miłości i anioł zdrady, które zawsze chodziły razem. Do czasu, gdy jeden zabił drugiego. Prawdopodobnie zgon nastąpił z powodu okrutnego fetoru, który wydobywał się z ust zabójcy. Anioł zdrady przejął wszystkich klientów nieboszczyka. Nadal jest jednak dyspozycyjny i oczekuje na konkretne zadania. Prawdopodobnie trudni się także zabójstwami i windyfikacją długów.
Anioł zemsty – uśmiechnięta kobieta
On długo płacze a ona się uśmiecha
Broń w dłoni lufa przy skroni
Twój anioł stróż bezradnie stoi
Głowa mu pęka od ciągłego stresu
Ukazana została w tej strofie bezradność anioła stróża wobec anioła zemsty. Prawdopodobnie spowodowane jest to przedawkowaniem tabletek uspokajających i przeciwbólowych. Anioł zemsty także nie jest w pełni sił, prawdopodobnie przeżywa załamanie nerwowe.
Pracują oni razem i choroba jednego może być spowodowana złym samopoczuciem drugiego. Łączy ich bowiem silna więź emocjonalna.
Anioł strachu trzyma wielki miecz
Więc uważaj robaku schowaj się w piwnicy
Nad tym całym panteonem aniołów straż trzyma jedyny, jak na razie, zdrowy psychicznie anioł, który znalazł przedmiot (tu miecz), którym ma zamiar zrobić porządek.
Odwołania
Anioł jest częstym motywem w sztuce, muzyce, architekturze, literaturze. Częściej motywem tym posługują się mężczyźni, którzy anioła wyobrażają sobie jako piękną kobietę o anielskiej cierpliwości i urodzie. Kobiety wiedzą, że mężczyźni o takich cechach nie istnieją.
Motyw anioła w muzyce
Poruszany przez niezliczone ilości zespołów i wykonawców. M.in.: Alicję Janosz, Bartka Wronę, Comę, De Su, DKA, Farbę, Golec uOrkiestrę, Ha-Dwa-O, Hey, Karrambę, Kasię Kowalską i innych.
Teksty piosenek odzwierciedlają doskonale naturę aniołów. I tak Stachursky śpiewa:
(...)
Przez zamknięte drzwi widzę każdy Twój cień,
Tak się zaczyna nowy dzień,
I nawet wtedy kiedy jesteś sama tak jak ja,
nie pozwolę Ci się bać,
Ja będę tam tak jak Anioł...
(...)
A kiedy będziesz daleko gdzieś,
Ja ciągle będę przy Tobie dobrze wiesz,
Nie bój się to ja,
Będę zawsze przy Tobie,
Nie bój się to ja,
Będę zawsze przy Tobie, będę tam (...)
(Stachursky, Jak anioł)
Wokalista wypowiada tu groźbę, że widzi kobietę, prawdopodobnie swoją wybrankę, nawet przez zamknięte drzwi. Porównuje się przy tym do anioła stróża i pilnuje, by kobieta nie opuściła pomieszczenia. Gdyby jednak udało jej się uciec, anioł w postaci Stachursky’ego podąży za nią i prawdopodobnie ukarze ją za nieposłuszeństwo. Stachursky jest okrutny, bo zabrania wybrance okazywania strachu. Prawdopodobnie także jej nie karmi i nie poi. Czeka na powolną śmierć ofiary, lub na jej ucieczkę, która skróci jej cierpienia.
We fragmencie tym pojawia się kolejna ważna cecha anioła – może być on w kilku miejscach jednocześnie: przed drzwiami i w odosobnionym miejscu. Wokalista utożsamia się więc z aniołem grozy, który tylko czeka na błąd popełniony przez kobietę.
W kolejnym utworze muzycznym, w którym poruszany jest motyw anioła, jest Król aniołów DKA.
Był sobie kiedyś taki anioł bardzo smutny
szukał celu szukał sensu i szukał pokuty.
Był zdrowy w sercu, lecz bardzo chory w duszy.
Co się gdzie nie ruszył, to widział tylko zguby.
Bóg go zawołał i powiedział „szukaj ludzi”,
wiec się odważył, poszedł szukać swej otuchy.
Po kilku razach, gdy go ludzie odtrącali,
rozwinął swe skrzydła i poczuł smak odwagi.
Płakał z radości, bo płakać powinien,
płakać łzami czystymi przez chwilę.
Potem, wiec odszedł z powrotem do nieba.
Bóg był z niego dumny, już się o niego nie bał.
Teraz ten anioł jest królem aniołów,
silny jak nigdy bez wewnętrznych sporów.
Jest to historia dorastania i przeobrażenia wewnętrznego jednego z aniołów. Niestety nie wiadomo jaki to gatunek anioła, wiadomo jednak, że już od maleńkości miał problemy osobowościowe. Do szczęścia potrzebował ludzi, ale oni nie potrzebowali jego.
Anioł ten cechuje się dużą wrażliwością, tkliwością, poddaństwem. Jest przykładem na to, że tchórz i beksa może zostać szefem.
Motyw anioła w sztuce
Nie jest chętnie malowany podczas długich rozmów telefonicznych, nudnych lekcji, czy wykładów. Jest to motyw trudny do opanowania, dlatego zazwyczaj pojawia się tylko na obrazach sławnych malarzy, którzy kreskę mają opanowaną do perfekcji.
Trudność w namalowaniu anioła polega na tym, że właściwie anioł ciała nie posiada, a jest tylko bytem duchowym. Najczęściej więc wielcy malarze tego świata, przedstawiają go jako rozmazaną plamę umieszczoną na centralnym miejscu płótna.
Motyw anioła w literaturze
Najczęściej pojawia się w utworach lirycznych, ale również w dramatach i powieściach. Jest to jednak postać zazwyczaj obecna, lecz nie wypowiadająca się. Będąca, lecz nic nie wnosząca.
Typowym przykładem dramatu opartego na tejże zasadzie jest Rozmowa z aniołem Magdy Femme.
Aniele mój powiedz,
Czy możesz schować
Mnie w ramionach?
A w skrzydłach swych
Osuszyć znów moje łzy
Niewiele powiem Ci
Czujesz sam
W niebiosach łatwiej jest trwać
oddychać niebem
Tam zabierz nas...
Jest to kwestia budująca napięcie. Kobieta zadaje egzystencjonalne pytania, pragnie uzyskać odpowiedź, rozwiać dręczące ją wątpliwości. Czuje się zagubiona, a anioł może być jej jedynym powiernikiem i pocieszycielem, co ujawnia też kolejna część:
W ciemną noc modlitwy krzyk
Zostałeś tylko Ty
I deszcz na twarzy mej
W ciemną noc nie wierzę już
Choć trzepot skrzydeł znów
Do snu kołysze mnie
Czuje ona jego obecność, ale nie uzyskuje pomocy. Został jej tylko on, jest jedyną pomocą, której uzyskać nie może. Jest to punkt kulminacyjny dramatu, kiedy kobieta krzyczy z przerażenia, samotności, aby on wreszcie przemówił, odpowiedział jej.
Aniele mój
Czasem nie wierzę w Ciebie
W samą siebie też wiary brak
Zraniłam wiele serc
Lecz nie opuszczaj mnie
Czuję strach, że to nie ostatni raz
Popłynie czyjaś łza, gorzka łza...
Tu następuje załamanie wiary. Kobieta poddaje pod wątpliwość własne istnienie. Czuje się niesłuchana, odepchnięta, zaczyna wątpić w swój byt. Wtedy to następuje pogodzenie z aniołem, kierowane strachem, że jeśli ona nie istnieje i on nie istnieje, to lepiej, jak się połączą, będą razem nie istnieć, niż każde z nich osobno.
Jest to przykład typowego dramatu dwuosobowego, gdzie jedna z osób nie pojawia się na scenie, a bierze pieniądze za obsadzenie jej w tej roli.
Przysłowia
- Anioł wiedział nie powiedział – ujawnia złośliwą naturę anioła. Używane, gdy chcemy kogoś obrazić w sposób dla niego niejasny;
- Będę twym aniołem – groźba zakamuflowana w obietnicy;
- Anielska cierpliwość – taka, która kończy się załamaniem nerwowym.
Zobacz też
